SXOLASTİKA

\[lat. scholasticus, əsli yun. shole-məktəb\] прил. схоластика (1. юкьван виш йисарин девирдин идеалист философиядин умуми тӀвар; 2. пер. яшайишдивай, практикадивай яргъаз тир, кьуру, буш, форма патал тир (кӀелунар, чирунар); эзберчивал, хуралагъун).
SXOLASTİK
SICAQ
OBASTAN VİKİ
Sxolastika
Sxolastika (yunanca "schole" – elmi söhbət, məktəb) – dini fəlsəfə tipi. Hərfi mənada "məktəb fəlsəfəsi" deməkdir. Orta əsrlər dövrü üçün xarakterikdir. Sxolastlar xristianlıq dini etiqadını rasionallıqla əsaslandırmağa və sistemləşdirmək niyyətində idilər. Bunun üçün isə onlar antik filosofların ideyalarından istifadə edirdilər. Teologiyaya üstünlük vermək, ehkamçı ilkin şərtləri rasionalist metodika ilə birləşdirmək və formal məntiq problemlərinə maraq sxolastikanın səciyyəvi cəhətləridir. Orta əsrlərdə ən çox Qərbi Avropada inkişaf etmişdir. Sxolastikanın kökləri son antik fəlsəfəsinə, xüsusilə Proklın görüşlərinə gedib çıxır. == Sxolastismin dövrləri == Sxolastism üç dövrə bölünür. Erkən sxolastika Orta sxolastika və ya Klassik sxolastika Müasir sxolastikaErkən sxolastikaya (IX-XIII əsrlər) neoplatonizmin təsiri olmuşdur (Kenterberili Anselm, İbn Sina, İbn Rüşd, Akvinalı Foma ) Klassik sxolastika dövründə (XIV-XV əsrlər) xristian aristotelizmi (Böyük Albert), üstün idi.

Digər lüğətlərdə

исслю́ниваться ловка́ч перепры́гивать поощря́ть при́быль припряга́ние пря́дочка реверси́вный ута́чиваться бро́ситься ветчина́ культу́рный нежда́нный отгрести́ подпе́ть по́нчиковая сакма́нщик сплёвывать эгоцентри́чный à part cheekbone dromond lapsided запекать чад