UĞUNMAQ
глаг. смеяться до слёз (истерически, до упаду), надорвать животики со смеху, от хохота (насмехаться, нахохотаться до изнеможения)
f. Adətən gülməkdən uğunmaq, uğunub getmək şəklində: gülməkdən qəşş eləmək. Mədinənin zarafatı Vaqifin çox xoşuna gəldi, uğunub getdi
Tam oxu »f. to laugh until one cries, ◊ to howl with laughter, d.d. to split* one’s sides with laughter
Tam oxu »