Bir kənddə camaat ağlaşaağlaşa (z.) yüzbaşının ayağına yıxılıb: – “Bəs toxumluğu aparırsınız, biz başıdaşlı nə əkək?” deyirdi.
Anabala baş-başa verib ağlaşdılar.
Az keçmədən, xarabalıq insan səsi ilə doldu. Uşaqların ağlaşmağı kəndin kimsəsiz sükutunu pozdu.
// Ölünün üstündə ağı deyib bir yerdə ağlamaq.