F s. hinauf, herauf
der; -(e)s, -e davakar, dalaşqan
vt yolmaq; vr sich ~ vuruşmaq, savaşmaq, boğuşmaq (mit - ilə, um uğ-runda, üçün); sich (D) die Haare ~ hirsdən başının saçını yolmaq
die; -, -en vuruşma, savaşma, dava, dava-dalaş, dava-şava
adj. davaçıl, dava axtaran
adj. 1. (nicht glatt) kələ-kötür, nahamar; 2. (Stimme) tutqun, xırıltılı; 3. (Klima) pis hava, tutqun hava; 4
adj. kobud adam, sərt adam
die; -, - kobudluq, sərtlik
die; -, -n kələ-kötürlü divar kağızı
adj. kobud tüklü
der; -(e)s qırov
der; -(e)s, -¨e 1. nur sg. məkan, fəza, sahə; 2. (Platz) yer; 3. (Weite) boşluq; 4. (Wohnraum) otaq; leerer ~ boş fəza; fig
die; - kosmosa uçuş
der; -s, -¨e s. Raumfahrt
der; -(e)s, -e həcm, tutum
die; - həndəsə, qeometriya
der; -s yer azlığı; yer darlığı
die; -, -nen süpürgəçi qadın
das; -(e)s, -e kosmik gəmi, fəza gəmisi
vt 1. (sehr leise sprechen) pıçıldamaq; 2. (Wind) uğuldamaq, guruldamaq; 3. (murmeln) mırıldamaq
die; -, -n 1. zo. tırtıl; kəpənək qurdu; 2. techn. traktor və ya tankın çərxlərinə keçirilən enli zəncir
der; -s, - tırtıllı traktor
adv. s. heraus, hinaus; raus! çıx bayıra!, rədd ol!; geh ~! get eşiyə!
der; -(e)s, -¨e 1. sərxoşluq, keflənmə; e-n ~ haben kefli olmaq, sərxoş olmaq; s-n ~ ausschlafen (yatıb) ayılmaq; 2
vi 1. (Wasser) şırıldamaq; 2. (Blätter) xışıldamaq; cağıldamaq; xarıldaşmaq ; fig. (Person) sürətlə keçib getmək
adj. 1. s. rauschen; 2. (Fest) dəbdəbəli, zinətli; 3. (Beifall) şiddətli; ~er Beifall şiddətli alqışlar
das; -(e)s, -e tiryək, narkotik (Süd. : muxəddir maddə)
der; -s narkotik vasitələr alveri
der; -s, - tiryək alverçisi, narkotik vasitələr alverçisi
die; - narkomanlıq (Süd. : etiyad)
adj. narkoman, tiryəki
vi F bayıra (eşiyə) salınmaq
vt F çıxardıb vermək
vi fig. (erfahren) araşdırıb tapmaq (bilmək)
vt F bayıra atmaq (çıxartmaq)
der; -s, - F (Diskothek, Bar) bodiqard, mühafiz, cangüdən
der; -es, -e F bayıra at(ıl)ma (çıxarılma)
die; -, -n 1. math. (Rhombus) romb (Süd. : lozi); 2. (Spielkarten) kərpicnişanlı kart
die; -, -ien tuthatut, polisin basqını
vt -in intiqamını (öcünü)almaq, intiqam (öc) almaq; vr sich ~ intiqam almaq (an D/kimdənsə)
der; -s, -intiqam alan, qisasçı, əvəz çıxan, intiqamçı, öc alan
das; -s, - kiçik təkər (çarx)
der; -s, - başçı; araqızışdıran, baiskar, qızışdırcı, səbəbkar
: wie gerädert sein fig. çox yorğun olmaq
vr sich ~ gərnəşmək
pl. fitnə-fəsad, intriqa, hiylə; ~ schmieden fitnə-fəsad törətmək
der; -(e)s, -e fitnəçi, in-triqaçı, araqızışdıran, didişməsalan, fitnəkar, araqarışdıran
adj. fitnəkar, intriqaçı
die; - ağıl, dərrakə, kəmal; zur ~ bringen ağlını başına gətirmək, yola gətirmək
vt deyinmək, narazılığını bildirmək, məmnuniyyətsizliyini bildirmək