die; - yer kürəsi
die; - coğrafiya
adj. yerə yaxın
die; -, -¨e yerfındığı
die; - yer üzü, yer üstü, yer kürəsinin səthi
vt xəncərlə öldürmək
das; -(e)s neft
das; -(e)s, -er neft mədəni
die; -, -en neft kəməri
die; -, -n neftayırma zavodu, nefttəmizləyən zavod
der; -s, -e yer qütbi
das; -es torpaq, yer
vr sich ~ cürət etmək (zu Inf. /…məyə); sırtıq (həyasız) olmaq
vt boğub öldürmək, boğmaq, damarlamaq
die; - boğma, damarlama
der; -es, -e yatma, ağnaq, çəkmə (torpaq)
vt basmaq, sıxmaq, sıxıb (basıb) öldürmək
adj. fig. sıxıcı, boğucu
die; -, -en yer təbəqəsi, yer layı
der; -es, -¨e yeraltı təkan
der; -(e)s, -e kontinent, dünya qitələri
vt dözmək, səbr etmək, qatlaşmaq, tab gətirmək
die; - el. yerə bağlanma, torpağa bağlanma
vr sich ~ həyəcana gəlmək, qızışmaq
vr sich ~ baş vermək, vaqe olmaq
das; -ses, -se hadisə, vaqiə, qəziyyə, əhvalat, olay, fəqərə; fig. hekayə
adj. hadisəsiz, olaysız
adj. hadisələrlə dolu, hadisələrlə zəngin, olaylı
vt gəlib çatmaq, yetişmək
die; -, -en (Penis) med. durma, qalxma, ereksiyon
der; -en, -en tərk-dünya, guşəgir
adj. miras qalmış, -dən qalma
I vt xəbər tutmaq, bilmək, öyrənmək, eşitmək, duymaq; vi ~ von -dən xəbərdar olmaq, -dən eşitmək II adj
die; - təcrübə(lilik), bişkinlik
die; -, -en təcrübə; aus ~ təcrübədən; er hat viel ~ təcrübəli adamdır; schlechte ~en machen (pis) dərs almaq (mit D/-dən)
der; -(e) təcrübə mübadiləsi
adj. empirik, təcrübi; adv. təcrübəyə əsasən, empirik
adj. təcrübəsiz
adj. beynəbatan, anlaşılan
vt 1. (packen) yaxalamaq, tutmaq, xirtdəkləmək;; 2. (begreifen) başa düşmək, anlamaq, dərk etmək, qavramaq; 3
die; - başa düşmə, dərk etmə; qeyd etmə, qeydə alma
vt 1. (durch Forschung) ixtira etmək, kəşf etmək; 2. (erdichten) uydurmaq; erfunden uydurma, çıxartma; xəyali
der; -s, - ixtiraçı, kəşfçi, tapan
adj. yaradıcı, ibtikarlı, çı- xış yolu tapan
die; -, -en icad, ixtira, kəşf; uydurma, uydurmaçılıq
die; - ixtiraçılıq, yaradıcılıq qabiliyyəti
der; -(e)s yaradıcı zehn(i)
adj. fərasətli, ibtikarlı, diribaş
der; -(e)s, -e uğur, müvəffəqiyyət, nailiyyət, başarı; ~ haben müvəffə-qiyyət (uğur) qazanmaq, bacarıqlı (başarılı) olmaq; viel ~! uğur olsun!; ~ vers
vi 1. (geschehen) baş vermək; dalınca getmək; 2. (Antwort) verilmək