adj. (bescheiden) sadə, cüzi (yemək)
der; -s, - en bezikmə, bezmə
die; -, -en bezikmə, bezmə, frustrasiya
vi bezmək, bezikmək, frustrasiyaya salmaq
adj. bezgin, özünə əmin olmayan
adj. u. adv. 1. tez, erkən; 2. (morgens) səhər tezdən; ~er Tod vaxtsız ölüm; adv. (vorzeitig) tezdən, erkən, ertədən; qabaqcadan; von ~ bis spät səhər
der; -s, - yuxudan tez duran
die; - sübh; in aller ~ səhər tezdən, sübh tezdən
adv. 1. daha tez, daha ərkən; 2. (ehemalig) keçmişdə, keçmiş vaxtda, keçənlərdə, qabaqda, əvvəl(lər); 3
die; - (z.B. Krebs) tez bilmə, tez tanıma
die; -, -en 1. med. vaxtından qabaq doğum; 2. (Kind) vaxtından əvvəl doğulmuş uşaq, düşük
das; -(e)s, -e bahar, yaz
die; -, -n bahar modası
der; -s, -e bahar, yaz; im ~ yazda, baharda
die; -, -n sübh duası (katoliklərdə)
adv. səhər tezdən, sübhdən, ertədən
adj. 1. tezyetişən, tezyetiş-miş, ərağac; 2. (Kind) tezböyümüş, yaşına uyğun olmayaraq inkişaf etmiş
der; -s, - səhər tezdən tanışlarla oturub şərab içmək
das; -(e)s, -e səhər yeməyi, qəhvəaltı, qəlyanaltı
vt səhər yeməyi yemək
adj. u. adv. tez, səhər tezdən, ertədən, erkən; qabaqcadan
die; -, -en techn. vaxtından qabaq partlama
der; -es, -¨e tülkü; fig. (schlau) hiyləgər, bic
der; -(e)s, -e tülkü yuvası
vt əsəbiləşdirmək; vr sich ~ əsəbiləşmək; das fuchst mich məni əsəbiləşdirir
der; -es, -e tülkü dərisi
die; -, -n qılınc; j-n unter der ~ haben bir kəslə sərt rəftar etmək; bir kəsə qəyyumluq etmək; unter j-s ~ stehen bir kəsin nəzarəti altında olmaq
adj. qəzəbli, qeyzli
das; -s, - yük, araba yükü; fig. çoxlu, xeyli miqdarda
der; -s, - F ikiüzlü adam
der : mit ~ und Recht tam hüquqla, haqlı olaraq
die; -, -n 1. (Rille) oyuq, nov, çatqı; 2. mus. fuqa; fig. aus den ~n gehen dağılmaq, xarab olmaq, pozuluşmaq
s. fahren
die; -, -n 1. araba yükü, yük; 2. yük arabası ilə daşımaq
das; -(e)s, -er daşıma pulu, nəqliyyə pulu
der; -(e)s, -leute u. -¨er arabaçı, faytonçu
der; -s, -s bir şirkətin və ya rəsmi idarənin bütöv arabaları
der; -s, - nəqliyyat şirkəti
das; -(e)s, -e daşqa
adj. əla, parlaq, böyük
vi 1. (nach et.) əllə axtarmaq; 2. əllə düzəltməyə çalışmaq (an D/ bir şeyi); 3. (Personen) cinsi hisslə bir-birini əlləmək
der; -(e)s, -e tapılan şey, tapıntı
das; -(e)s, -e əsas, təməl, bünövrə, baza, bünyad, özül
adj. əsaslı, möhkəm
der; - rel. mütəəssib dinçilik, hədsiz dinçilik
der; -en, -en rel. fundamentalist, mütəəssib dinçi, şitini çıxardan dinçi
das; -s, -s tapıntı bürosu
die; - fig. mədən
vt 1. əsasını qoymaq, əsaslandırmaq; 2. (finanziell) pul qoymaq, sərmayə qoymaq
vi xidmət etmək, işləmək; ~ als …kimi vəzifəsini yerinə yetirmək