adj. 1. hissiz, duyğusuz; 2. (herzlos) rəhmsiz, daşürək(li)
die; - hissizlik, duyğusuzluq
adj. hissiz, duyğusuz
adj. səmimi, həssas, duyğulu
s. gehen
adv. bu halda
A präp. 1. (feindlich, widerstrebend) qarşı, əleyh, əks, zidd, müxalif; das Mittel ist ~ Husten bu dərman öskür(m)əyə qarşıdır; 2
gegen-ümumiyyətlə əksinə, əks, qarşı, zidd, müxalif və əleyhinə mənasında işlənir
der; -(e)s, -e əks-hücum, əks-həmlə
die; -, -n qarşılıqlı iddia (ittiham)
der; -(e)s, -¨e əks təklif
der; -(e)s, -e cavab görüşü
der; -es, -e əks-sübut
die; -, -en 1. bölgə, məntəqə, sahə; 2. (Stadtviertel) məhəllə; ət- raf, həndəvər; 3. an. nahiyə
der; -(e)s, -e qarşılıqlı xidmət
der; -(e)s əks təzyiq
adv. bir-birinin əksinə, bir-birinə qarşı, qarşılıqlı olaraq
vt tutuşdurmaq; müqayisə etmək
die; -, -en tələb
das; -(e)s, -e padzəhr
die; -, -en əvəz, haqq; als ~für A -in əvəzində
die; - qarşılıqlı məhəbbət
die; -, -n əks-tədbir, cavab tədbirləri pl.
das; -s, - 1. çarə; 2. padzəhr
die; -, -en əks tərəf, mü-qabil tərəf, müxalifət partiyası
der; -(e)s, -e 1. əks-qütb; 2. fig. zidd, əks, qarşı, müxalif
die; -, -n cavab nitqi
die; -, -en əks inqilab
die; -, -en əks-istiqamət
der; -es, -¨e ziddiyət, təzad, əkslik, antaqonizm, müqabillik; im ~ zu D əksinə olaraq, tərsinə olaraq
adj. tərs, zidd, əks, müxalif
die; - təzad, ziddiyət
die; -, -n qarşı tərəf
adj. qarşılıqlı, ikitərəfli
die; -qarşılıqlılıq, ikitərəflilik
der; -s, -rəqib, qarşı tərəf
der; -(e)s, -¨e 1. şey, əşya, əsbab; pl. əşya; 2. (Thema) mövzu, tema, süjet
adj. 1. (unbegründet) əsassiz, dəlilsiz; 2. (überflüssig) artıq, gərəksiz
adj. 1. (konkret) əyani, konkret, maddi; şeyi; 2. (darstellend) təsviri, təmsili
die; -, -n müxalif səs, əleyhinə verilən səs (Süd. : müxalif rəy)
der; -(e)s, -¨e əks-zərbə
die; -, -en əks-axın, əks-cərəyan
das;-s, -e tay, eş; ~ zu -in tayı, -in eşi
das; -(e)s, -e əkslik, müqabillik, xilaf; im ~ əksinə, bərəks
adv. 1. qarşıda, qarşı(sında), irəlidən; mein Haus steht ~ der Kirche mənim evim kilsənin qarşısındadır; 2
vi qarşıda olmaq
adj. qarşıdakı, qarşı tərəfdə duran, qənşər
vi D qarşısında durmaq (bir şəyin, bir kəsin)
vt qarşılaşdırmaq; qarşısına qoymaq; jur. üzləşdirmək
die; -, -en 1. qarşılaşdırma, tutuşdurma; 2. jur. üzləşdirmə