die; -, -¨en 1. emalatxana, atelye; (Autowerkstatt) təmirxana, maşın təmirxanası
der; -(e)s, -e xam maddə, istehsal üçün material
der; -(e)s, -e iş günü
der u. die; -n, -n zəhmətkeş, fəhlə, əməkçi
das; -(e)s, -e alət, cihaz, əsbab; iş alətləri pl.
der; -s, -¨ alətlər qutusu, alətləri saxlamaq üçün qutu
der; -s, - alət düzəldən usta
die; -, -n alət düzəldən maşın
der; -(e)s 1. bot. yovşan; 2. (Wermutwein) vermut şərabı
der; -s, - fig. xoşa gəlməz şey, bir şeyin acı tərəfi
der; -(e)s, -e 1. dəyər, qiymət; 2. əhəmiyyət, qabiliyyət; qədr; im ~e von 10€ 10 € qiymətində; ~ legen auf (A) bir şeyə əhəmiyyət vermək; keinen ~ le
I adj. 1. dəyərli, əhəmiyyətli, layiq, qabiliyyətli; der Mühe ~ zəhmətinə dəyər; 2. sevimli, əziz; das ist nicht der Rede ~ sözünə dəyməz II im adj
die; -, -n qiyməti elan etmə, dəyərin miqdarı
die; - dəyərli iş, yüksək iş
adj. sabit dəyərli
der; -(e)s, -e qiymətli məktub
vt dəyərləndirmək, qiymətləndirmək, dəyərini təxmin etmək qiymət qoymaq; als Sieg ~ qələbə saymaq
der; -(e)s, -¨e dəyərli şey, qiymətli əşya
vt dəyər vermək, saymaq, bir şeyə sayğı göstərmək
adj. dəyərsiz, qiymətsiz; fig. heç-puç; fig. düşük, yöndəmsiz, alçaq, biçimsiz
die; - dəyərsizlik
der; -s, -dəyər ölçüsü, meyar
die; -, -en dəyərin azalması
die/pl. qiymətli kağızlar, istiqraz vərəqələri
die/pl. qiymətli əşyalar
die; - hörmət etmə, qədrini bilmə, sayma, ehtiram, qədr
die; -, -en dəyərin artması (qalxması)
die; -, -en qiymət vermə, qiymət qoyma, dəyərləndirmə
das; -s, -e dəyər(ləndirmə) hökmü
adj. qiymətli, dəyərli; bahalı, qabiliyyətli; fig. dürdanə, birdanə; ~e Ware dəyərli mal
der; -es, -¨e dəyərin art-ma miqdarı
der; -(e)s, -¨e qurd şəklinə girən insan
s. wessen
das; -s, - 1. (Lebewesen) məx-luq, varlıq, canlı varlıq; 2. (Wesenskern) mahiyyət, məğz, cövhər; 3. (Natur) xasiyyət, xarekter, karekter, dəb, fitrət,
hər hansı bir mövzuya aid olan hər şey: Bankwesen bank işləri, bankaçılıq; Gesundheitswesen səhiyyə işləri, sağlamlıq sistemi; Bildungswesen maarif si
adj. 1. cismsiz; 2. (ohne Bedeutung) əhəmiyyətsiz
die; - təbiət, xarekter, karekter
adj. xasiyyət(in)ə məxsus
adj. -in xasiyyətinə uymayan, karekterinə (xarekterinə) zidd olan
adj. eyni, bir-birinin eyni olan
der; -(e)s, -¨e xarekterik əlamət (xüsusiyyət), əsas xüsusiyyət
adj. 1. əsaslı, çox, xeyli,; die Lage hat sich nicht ~ gebessert vəziyyət çox yaxşılaşmayıb; 2. əhəmiyyətli, mühum, önəmli; im ~en əsas etibari ilə, m
I adv. nə üçün, nəyə görə, nədən ötrü, nə üstə, nə üstdə, nədən, nədən yana II (konjunktional in Nebensätzen) bunun üçün də, ona görə də; er war plötz
die¸-, -n eşşəkarısı
das; -(e)s, -er arı yuvası
der; -(e)s, -e eşşəkarısı sancması
pron. kimin, kiminki; ~ Geld ist das? bu kimin puludur?; ~ Haus ist das? bura kimin evidir?, ~ Sohn bist du? kimin oğlusan?
I ohn. Artikel s. Westen II der; -(e)s qərb küləyi
die; -, -n jilet, geymə, cılıqqa, arxalıq, fig. e-e reine (weiße) ~ haben üzü ağ olmaq
der; -s günbatan, qərb, batı, məğrib; von ~ qərbdən; nach ~ qərbə tərəf (doğru)