der; -(e)s, -¨e 1. diş; e-n ~ füllen dişi doldurmaq; sich e-n ~ ziehen lassen diş(ini) çəkdirmək; Zähne bekommen diş çıxartmaq; 2
der; -(e)s, -¨e diş həkimi, diş doktoru; dişçəkən
der; -s, - diş həkiminin yardımçısı
adj. diş həkiminə aid
die; -, -en diş müalicəsi
die; -, -n diş fırçası, diş şotkası (Süd. : misvak)
vi (Baby) diş çıxarmaq
der; -(e)s qondarma diş, süni diş
die; - diş çürüyü, karies
das; -(e)s diş əti
der; -(e)s diş ətinin azalması, paradondos
die; -, -en diş plombu
die; - dişçilik, stomatologiya
adj. dişsiz
die; -, -n dişlər arasında boşluq, diş boşluğu
die; - s. Zahnheilkunde
die; -, -sten diş pastası
die; - dişlərə xidmət etmə
die; -, -n qondarma diş, süni diş
das; -s, - diş tozu
das; -(e)s, -¨er dişliçarx, dişli təkər
der; -es diş minası
der; -es, -en dişağrısı
die; -, -n dişsapı
der; -s dişdaşı, ərp
der; -s, - dişçöpü, dişqurdalayan
der; -s, - diş texniki
die; -, -en 1. diş-diş etmə; 2. (Briefmarken) dişlər pl.
das; -s, -dişağrısı
die; -, -n diş kökü
-s Zair
der; -s, - zo. suf, suf balığı
die; -, -n 1. kəlbətin; ambır; 2. (Feuerzange) maşa
der; -(e)s savaşma, dalaşma, söyüşmə, didişmə, qovğa; veralt. həngamə
der; -s fig. nifaqa səbəb olan şey, nifaq mövzusu, nifaq alması
vi söymək (mit D/ -i); vt söyüşmək; vr sich ~ savaşmaq, söyüşmək, mübahisə etmək, didişmək, çəkişmək, dalaşmaq (mit D/ilə)
adj. s. zänkisch
vt süzmək (pivəni)
der; -s, - 1. tıxac, qapaq; 2. (Drehzapfen) techn. mil; boyun; 3. bot. qoza
der; -(e)s mil. axşama toplanış siqnalı
der; -s, -¨e boçka kranı
die; -, -n benzin pompası
adj. nadinc, yerində durmayan, rahatsız
vi 1. çabalamaq, çırpınmaq, yerində rahat durmamaq, çapalamaq; F əl-ayaq çalmaq, əl-ayaq oynatmaq; 2
der; -s, -e u. -s nadinc adam, rahat durmayan adam
der; -en, -en çar
die; -, -n 1. (e-r Tür usw.) çərçivə; 2. çənbər, sağanaq; qıraq
die; -, -nen çar qadın, çariça
der; -çarizm, çarlıq
adj. çar