der; -s, -¨ fiş qutusu
das; -(e)s 1. şey-şüy, şey; 2. (Stoff) veralt. parça; 3. (Unsinn) cəfəngiyat, boş söz; dummes ~ reden cəfəngləmək, səfeh danışmaq; j-m et
der; -n, -n şahid; iştirakçı; ~ sein şahid olmaq
I vt dünyaya gətirmək, yaratmaq; fig. əkmək II vt şahidlik etmək; (für A/ bir kəsin lehinə; gegen A/ bir kəsin əleyhinə); ifadə vermək
die; -, -n şahid ifadəsi
der; -(e)s, -e şahid andı
das; -(e)s, -e şahidlərin dindirilməsi
die; -, -en s. Zeugenverhör
das; -es, -¨er cəbbəxana
die; -, -nen şahid (qadın)
das; -ses, -se 1. şəhadətnamə, vəsiqə; 2. (Abschlusszeugnis) attestat; fig. şahidlik, şahidlik ifadəsi; falsches ~ yalan yerə şəhadət vermə
das; -(e)s, -e jur. şahidin ifadə verməkdən imtina etməsi hüququ
die; -, -en mayalanma, döllənmə
der; -(e)s, -e cütləşmə; cinsi əlaqə
adj. döllənmə (cinsi əlaqə) gücünə sahib
die; - cinsi əlaqə gücü
das; -(e)s, -e döllənmə orqanı
adj. cinsi əlaqəsi zəif, gücsüz; dölsüz; axta, ərəmik
die; -, -n 1. keçi; 2. fig. pis sifətli arvad, qaşqabaqlı qadın; 3. F ~n machen əngəl çıxarmaq, oyun çıxarmaq
adj. (Frau, Mädchen) şıltaq, tərs
das; -s, - çəpiş
der; -(e)s, -e əyri-üyrü xətt; im ~ laufen əyri-üyrü qaçmaq, buruqburuq qaçmaq
die; -, -n 1. keçi; 2. fig. pis sifətli arvad, qaşqabaqlı qadın
der; -s, - 1. kərpic; 2. (Dachziegel) kirəmit
der; -s, - kərpicçi
die; -, -en kərpic kürəsi, kərpic zavodu
das; -(e)s, -¨er kirəmitli dam, kirəmitlə örtülmüş dam
die; -, -en s. Ziegelbrennerei; kərpicçilik
der; -s, -¨ kərpic kürəsi (sobası)
adj. qırmızımtıl, kərpici rəng
der; -(e)s, -e kərpic
der; -(e)s, -¨e keçi saqqalı
der; -(e)s, -¨e erkək keçi, təkə, erkəc, dıbbır
das; -(e)s, -e keçi dərisi
die; -, -n keçi sürüsü
der; -en, -en keçi çobanı
der; -s, - keçi pendiri
das; -s, -keçi dərisi
die; - keçi südü
der; -s, - med. parotit, xənazir
s. ziehen
der; -s, - quyu, mancanağlı quyu
vt 1. çəkmək, dartmaq; ein Los ~ püşk çəkmək; 2. (schleppen) sürüyüb çəkmək, sürümək; 3. (herausziehen) çəkib çıxartmaq; 4
das; -s çəkmə, dartı; çəkdirmə
die; -, -s u. -ken qarmon
die; -, -en (Lotto usw.) püşkatma
das; -(e)s, -e 1. məqsəd, amac, kam, məram; mətləb; fikir; 2. (Sport) finiş; 3. (Zielscheibe) hədəf, nişan; sich ein ~ setzen qarşısına (qarşıya) məqs
adj. məqsədyönlü, yolundan azmayan, hədəfini tanıyan
vi 1. nişanlamaq, nişan almaq (auf A/nəyəsə); 2. (ein Ziel verfolgen) can atmaq; 3. (auf A abzielen) nəyəsə işarə etmək
das; -(e)s, -e optik nişangah, silahın üstündə yerləşmiş dəqiq nişangah durbini