alverçilik
сущ. алверчивал, гуз-къачун.
i. 1. (alış-satış) trade; (geniş miqyaslı) commerce; 2. profiteering, speculation; ~ etmək to trade (in), to be* busy in trade; to speculate (in)
ALVERÇİLİK, MÖHTƏKİRLİK, TİCARƏTÇİLİK, SÖVDƏGƏRLİK
сущ. 1. торговля 2. спекуляция, купля-продажа 3. занятие торговца
is. spéculation f ; marchandage m
is. Alverlə məşğul olma, alver işi. Quluda alverçilik damarı vardı. A.Şaiq