ARİZ
[ər.] куьгьн. 1. гуьгъуьнай арадал атай (хьайи, кьилел атай) азар, дерт ва мс.; // ariz olmaq ариз хьун а) вилик акъатун, хьун, арадал атун (мес. са суал); б) хагьиш авун, лугьун; 2. шикаятчи, арзачи; 3. клас. ччин, хъвехъ.
[ər.] köhn. 1. Zühur edən, ortaya çıxan, baş verən. Arizi-qəmlər əlindən ürəgim şişmiş idi; Zənn edirdim edəcəkdir ona çarə cigərim
Tam oxu »ə. 1) sonradan əmələ gələn, baş verən, əsli olmayan; 2) şikayətçi; 3) üz, yanaq; 4) təsadüfi, təsadüfən
Tam oxu »