auffahren

vt 1. mil. mövqe tutmaq; 2. (Speisen) süfrəyə gətirmək; vi 1. (Wagen) arxadan vurmaq; toqquşmaq; 2. atılıb qalxmaq; er fuhr aus dem Schlaf auf yuxudan dik atıldı; 3. (Schiff) saya oturmaq; 4. (zornig) hirslənmək, özündən çıxmaq ; vor Zorn ~ hirslənmək
aufessen
auffahrend