aufhören
vt zu Inf. qurtarmaq, dayandırmaq; vi qurtulmaq, dayanmaq, durmaq, kəsilmək; tərgitmək (mit D); da hört (sich) doch alles auf ! belə şey olmaz!; mit dem Rauchen ~ papiros çəkməyi tərgitmək; es hat aufgehört zu regnen yağış durubdur ; F ohne aufzuhören dayanmadan, dayanıb qulaq vermədən, durmadan