ausschlagen
vt 1. vurub çıxartmaq; 2. (Zähne) vurub sındırmaq; 3. (Angebot usw.) rədd etmək, qəbul etməmək; 4. tarmaq, zəng çalıb qurtarmaq, vurmaq; die Uhr hat ausgeschlagen saat vurdu; 2. (Pferd, Esel) şıllaq atmaq, təpik atmaq; 3. görünmək (yanğın); 4. (enden) qurtarmaq, nəticələnmək; zum Schlechten ~ zərərinə qurtarmaq; 5. (Zeiger) yırğalanmaq; 6. (Pflanzen) cücərmək