Lüğətlərdə axtarış.

Çiləgir (Qusar) — Azərbaycanın Qusar rayonunda kənd. Çiləgir (Xaçmaz) — Azərbaycanın Xaçmaz rayonunda kənd.

Çiləgir — Azərbaycan Respublikasının Qusar rayonunun Urva inzibati ərazi vahidində kənd. Qusarçayın sahilində, Qusar maili düzənliyindədir. Kənd 1999-cu ildə yaradılmışdır. Tədqiqatçıların ehtimalına görə, kəndin adı XVI əsrdə Anadoluda yaranmış Boz Ulus tayfa ittifaqına daxil olan Çilaxir tayfasının adı ilə bağlıdır. Etnotoponimdir. Xaçmaz rayonuda da Çiləgir adında kənd mövcuddur. 2009-cu ilin siyahıyaalınmasına əsasən kənddə 1029 nəfər yaşayır. Əhalisini əsasən azərbaycanlılar təşkil edir.

Çiləgir — Azərbaycan Respublikasının Xaçmaz rayonunun inzibati ərazi vahidində kənd. Xaçmaz r-nunun Aşağı Zeyid i.ə.v.-də kənd. Samur-Dəvəçi ovalığındadır; Xaçmaz r-nunun Nərəcan i.ə.v.-də kənd. Məzarçayın sol sahilində, Samur-Dəvəçi ovalığındadır. Tədqiqatçıların ehtimalına görə, kəndin adı XVI əsrdə Anadoluda yaranmış Boz Ulus tayfa ittifaqına daxil olan çilaxir tayfasının adı ilə bağlıdır. Etnotoponimdir.

Kolagir — Gürcüstan Respublikasının Bolnisi rayonunun tabeçiliyində kənd. == Tarixi == Kənd el arasında Kolayır adlanırr. Gürcücə ცურტავი (Tsurtavi) kimi qeyd edilir. Kolagir oba adına 1696-cı ilin fərmanlarında rast gəlinir. Kolagir toponimi qədim Türk kökənli Kola etnoniminin, yaxud da Qıpcaq-Qarapapaqlar soyundan Kula (məxəzdə Kulobiç – Kul oba içi) tayfasının adı ilə Türk dillərindəki "giren" – min alaçıqdan ibarət düşərgə sözünün qarışmasıyla düzəlmiş ola bilir (orta yüzillərdə Anadolu yarımadasında yaşamış Türkmən tayfasının bir qolu Kolagir / Kolagirən adlanmışdır və bu qolun da Xocalı, Abdallı, Eyublu, Darğalı, Dur Həsənli tirələri də olmuşdur). Azərbaycanın Göygöl, Abşeron, Bərdə, Ağstafa rayonlarındakı Kolayır, Göycə mahalındakı Kolagirən kəndlərinin, Borçalının Meçidli Görarxı kəndindəki Kolayır məhəlləsinin, Bolnisi rayonundakı Dəllər (Muşevan) kəndinin etnik qohumluğu ehtimalı güclüdür. == Kolagir qalası == Kənddə Kolagir qalası qorunub saxlanır. Gürcü məxəzlərində də bu qalanın adı ქოლაგირის ციხე = Kolagir qalası olaraq keçər. Tarixi məxəzlərə görə, 12-ci yüzildən burada Ağqala olmuş, 18-ci yüzilin axırlarında Gürcü valisi İkinci İraklinin xanımı Darəcan (Dariya) onun yerində indiki qalanı inşa etdirmişdir. Dördkünc biçimdədir.

Salqir (ukr. Салгир, Krım-Tat. Salğır, Салгъыр) — Krımda ən uzun çaydır, lakin ən bolsulu çay deyil (Belbek də həmçinin). Çay yatağının uzunluğu 232 km, çəkilmə sahəsi 3.750 km²-dir (digər mənbələrə görə 4010 km² qədər). Aşağıda axında ildə üç aydan çox müddətə quruyur. Əhəmiyyətli iqtisadi (suvarma da daxil olmaqla) və rekreasiya əhəmiyyəti var: çayın sahilində çox sayda park və gölməçələr var. Uzunluğu 204 km, drenaj hövzəsi 3750 km²-dir.Suyun orta axını 2 m³ / s təşkil edir. Dəniz səviyyəsindən 390 metr yüksəklikdə Anqara və Kizilkobinka çaylarının birləşməsindən, Çatırdağ yamaclarında başlayır, Sivaş körfəzinə axır. Yuxarı axında suyun 40% -ni Ayanın sol qolundan götürür. Simferopol şəhərinin yaxınlığında bir su anbarı meydana gətirir.

Paraseiulus soleiger (lat. Paraseiulus soleiger) — heyvanlar aləminin buğumayaqlılar tipinin hörümçəkkimilər sinfinin mesostigmata dəstəsinin phytoseiidae fəsiləsinin paraseiulus cinsinə aid heyvan növü.

Pilar Sançes Luke (isp. Pilar Sánchez Luque; 28 sentyabr 1978, Koriya-del-Rio, Sevilya vilayəti[d], İspaniya), daha çox Pastora Soler kimi tanınır (isp. Pastora Soler) — İspaniya müğənnisi, Avroviziya 2012 mahnı müsabiqəsində İspaniyanın təmsilçisi.

Louren Şoler Donner (23 iyun 1949) — Ümumi gənclər və ailə yönümlü əyləncə sahəsində ixtisaslaşmış Amerika film prodüseri.

Visente Martín y Soler (2 may 1754 və ya 5 mart 1754, Valensiya – 11 fevral 1806, 10 fevral 1806, 3 mart 1806, 30 yanvar 1806 və ya 1816, Sankt-Peterburq) — İspan opera və balet bəstəkarı idi. İndi nisbətən qaranlıq olsa da, öz günündə o, opera bufasının bəstəkarı kimi müasir Wolfgang Amadeus Mozart ilə müqayisə edildi. Onun dövründə "Martini lo spagnuolo" ("Martini the Spaniard") adlanırdı; müasir dövrdə ona "Valencian Motsart" adı verilmişdir. O, ilk növbədə melodik İtalyan komik operaları və 18-ci əsrin sonlarında Lorenzo Da Ponte ilə işləməsi, həmçinin Motsartın Don Giovanninin yemək səhnəsində sitat gətirdiyi Una cosa rara mahnısı ilə tanınırdı . Martín Soler Valenciyada anadan olub. Atası Francisco Xavier Martín, gəncliyində Visente'nin xor ifaçısı olduğu şəhərdəki kafedralda tenor idi. Visente, ehtimal ki, təxminən 1775-ci ildə Madridə köçdü və Giovanni Battista Martini'nin nəzdində Boloniyada musiqi təhsili aldı. İlk operası, Giovanni Paisiellonun La frascatana'dan uyğunlaşdırılmış bir İtalyan librettosu olan İl tutore burlato (1775) idi, bu da öz növbəsində Filippo Livigninin eyni adlı pyesinə əsaslanır. Bu, 1775-ci ildə Madridin şimalındakı San Lorenzo de El Escorial'da Teatro Real Coliseo-da təqdim edildi. 1776 və ya 1777-ci illərdə bəstəkar librettonun İspan dilinə tərcümə olunduğunu və La madrileña, o El muəllim burlado kimi danışıq danışıqlarını əlavə edərək zarzuela formasına saldı.

Visente Martín y Soler (2 may 1754 və ya 5 mart 1754, Valensiya – 11 fevral 1806, 10 fevral 1806, 3 mart 1806, 30 yanvar 1806 və ya 1816, Sankt-Peterburq) — İspan opera və balet bəstəkarı idi. İndi nisbətən qaranlıq olsa da, öz günündə o, opera bufasının bəstəkarı kimi müasir Wolfgang Amadeus Mozart ilə müqayisə edildi. Onun dövründə "Martini lo spagnuolo" ("Martini the Spaniard") adlanırdı; müasir dövrdə ona "Valencian Motsart" adı verilmişdir. O, ilk növbədə melodik İtalyan komik operaları və 18-ci əsrin sonlarında Lorenzo Da Ponte ilə işləməsi, həmçinin Motsartın Don Giovanninin yemək səhnəsində sitat gətirdiyi Una cosa rara mahnısı ilə tanınırdı . Martín Soler Valenciyada anadan olub. Atası Francisco Xavier Martín, gəncliyində Visente'nin xor ifaçısı olduğu şəhərdəki kafedralda tenor idi. Visente, ehtimal ki, təxminən 1775-ci ildə Madridə köçdü və Giovanni Battista Martini'nin nəzdində Boloniyada musiqi təhsili aldı. İlk operası, Giovanni Paisiellonun La frascatana'dan uyğunlaşdırılmış bir İtalyan librettosu olan İl tutore burlato (1775) idi, bu da öz növbəsində Filippo Livigninin eyni adlı pyesinə əsaslanır. Bu, 1775-ci ildə Madridin şimalındakı San Lorenzo de El Escorial'da Teatro Real Coliseo-da təqdim edildi. 1776 və ya 1777-ci illərdə bəstəkar librettonun İspan dilinə tərcümə olunduğunu və La madrileña, o El muəllim burlado kimi danışıq danışıqlarını əlavə edərək zarzuela formasına saldı.