глаг. см. şikəstlənmək
şikəstləşmək
сущ. от глаг. şikəstləşmək
şikəstləşmə
глаг. получать, получить, увечье; становиться, стать калекой
şikəstlənmək
əlilləşmək — çolaqlaşmaq — şilləşmək — topallaşmaq
qırılmaq — sınmaq
əzilmək — zədələnmək
f. Topal olmaq, qolundan, ya qıçından şikəst olmaq; şikəstləşmək.
сущ. от глаг. şikəstlənmək
şikəstlənmə
əlilləşmə — çolaqlaşma — şilləşmə — topallaşma
qırılma — sınma
əzilmə — zədələnmə