“Əlahiddələşmək”dən f.is
сущ. от глаг. əlahiddələşmək
əlahiddələşmə
f. Bir şeydən ayrılaraq xüsusi şəklə düşmək, xüsusiləşmək
глаг. отделяться, отделиться (выделиться, обособиться от чего-л.)
əlahiddələşmək
гл. кьилди хьун, кьетӀенди хьун, хсуси хьун.
xüsusiləşmə
xüsusiləşmək
...vr sich ~ (Lage usw.) gərginləşmək, kəskinləşmək, şiddətlənmək, əlahiddələşmək
...ifraz etmək; vr sich ~ çəkinmək, kənar gəzmək (von D/bir şeydən); əlahiddələşmək