I прил. неравномерный, неодинаково растущий (о всходах посева) II сущ. поле с неодинаковой густотой всходов (пшеницы, ячменя, хлопка и т
(İsmayıllı, Mingəçevir) seyrək. – Bı yer qumsal oldığına görə ot aladamğır bitib (İsmayıllı)
(Qazax) bax aladamğır. – Taxıl aladəmyil pitif
I прил. диал. трусливый; боязливый II сущ. трус
(Şəmkir) qorxaq ◊ Alabağır olmax – qorxmaq. – Uşağ alabağır oldu
(Xaçmaz) başdansovdu. – Əkin yaxşı sulanmıyitdi, aladamğa ulub qalub