n eksperimentator (təcrübəçi, elmi təcrübə aparan mütəxəssis)
i. experimenter, experimentalist
n 1. fəls. empirizm; 2. təcrübə etmə; təcrübə qoyma, təcrübəçilik
sif. expérimental,-e ; ~ metodlar méthodes f pl expérimentales
I. i. 1. experiment; test; probation; ~ qoymaq / aparmaq to experimentalize, to experiment; to take* / to carry out / perform an experiment; elmi ~ a