(Zəngilan) məc. itiləmək. – Dişdərimi indidən qılavlamışam, toyunda möykəmcə yə:cəm
Tam oxu »гл. рах. къилав гун (хци авунвай чукӀул ва мс. чӀулунай яна адан сиве авай ракь акъудун); хци авун.
Tam oxu »(Zəngilan) qabı ağzınadək doldurmaq. – Qavlamanı bığdeynan qalaxla, götü gə, qavırqa qavırax
Tam oxu »I (Ağdam, Çənbərək, Gəncə, Karvansaray, Qazax) bu və ya digər bir şeyin qırağını kəsmək, təmizləmək. – Bı taxdanı qıraxla görüm (Ağdam); – Bu vaxdacan
Tam oxu »(Meğri) taqətdən düşmək, yorulmaq. – Urdıbatdan piyada galdım, yulda qışlərim qulavlədi
Tam oxu »I (Şəki) üz çəkmək (yorğan- döşəyə). – Yorğannarımızı təzə qavlamişəm II (Cəbrayıl) bax qabğarmax. – Hər şeyi öz yerinə qavlamışam
Tam oxu »itiləmə; qılov; къилав гун a) itiləmək; qılovlamaq; b) məc. kəskinliyini, təsir gücünü artırmaq, gücləndirmək.
Tam oxu »itiləmə; qılov; къилав гун a) itiləmək; qılovlamaq; b) məc. kəskinliyini, təsir gücünü artırmaq, gücləndirmək.
Tam oxu »(Meğri) yeyib qurtarmaq. – İramazanın ləm-yesiri bir təx’nə çörəyi əlbəhəlimcə lavladıla
Tam oxu »