I (Ağdam, Çənbərək, Gəncə, Karvansaray, Qazax) bu və ya digər bir şeyin qırağını kəsmək, təmizləmək. – Bı taxdanı qıraxla görüm (Ağdam); – Bu vaxdacan
Tam oxu »(Ucar) 1. yuyundurmaq – yeni doğulmuş uşağın qırxı çıxanda onu və anasını çimdirmək. – Su qoy, uşağı qırxlıyax; – Anam uşağı qırxladı 2
Tam oxu »f. Bir parçanın və s.-nin qıraqlarını kəsib düzəltmək. // Bir şeyin ətrafını, kənarlarını bərkitmək, başqalarından ayırmaq
Tam oxu »глаг. 1. обрезать край, обрезать кромки 2. намечать, наметить край, кромку чего-л
Tam oxu »гл. къерехар атӀана дуьзрун (мес. парчадин); // са затӀунин къвал-къерех (къерехар тирвал) кӀевирун (кьун), масабурукай ччара авун
Tam oxu »(Zəngilan) məc. itiləmək. – Dişdərimi indidən qılavlamışam, toyunda möykəmcə yə:cəm
Tam oxu »(Zəngilan) qabı ağzınadək doldurmaq. – Qavlamanı bığdeynan qalaxla, götü gə, qavırqa qavırax
Tam oxu »I (Kürdəmir, Şamaxı) fikirləşmək. – Mən çox qaraladım, bir şey çıxmadı (Şamaxı) II (Kürdəmir, Şamaxı) gözlərini zilləmək
Tam oxu »(Gədəbəy) xurcunun və ya xalçanın qırağını tikmək. – Qəaxladıηızmı gəviyi, a qızdar?
Tam oxu »(Çənbərək, Gədəbəy) cecim, xürcun, çuval və sairənin kənarlarını rəngli iplə, xüsusi sıx tikişlə tikmək
Tam oxu »...itiləyəndən sonra qılovunu almaq. – Ülgücü, ya da pıçağı itilədirsən, ağzın iraslamax üçün savlıyırsan; – Piçağı savlıyıram (Şahbuz)
Tam oxu »