təminedicilik
сущ. обеспечительность
təyinedicilik
сущ. 1. действенность чего. Nüfuzun təsirediciliyi действенность авторитета, tədbirin təsirediciliyi действенность меры, tənqidin təsirediciliyi дейст
təsiredicilik
təlqinedicilik
ж мн. нет suqqestivlik, təlqinedicilik.
ж мн. нет sakitedicilik, rahatedicilik, təskinedicilik.