sif. [fars. xoş və ər. sima] Siması (üzü) xoşa gələn; xoşgörkəm, göyçək, qanışirin. [Əmi] ucaboy, gərdənli, qarasaqqal, xoşsima bir kişi idi
Tam oxu »[fars. xoş və ər. sima] прил. хуш ччин (акунар) авай, иер, гуьзел, гуьрчег, рикӀиз чими.
Tam oxu »1. bax xoşsima(lı). Gecə boylu bir qadındır ağrı çəkərək; Xoşüzlü bir uşaq kimi doğur səhəri. S.Vurğun. 2. Xoşüzlə şəklində zərf – gülər üzlə, mehriba
Tam oxu »1. кил. xoşsima(lı); 2. xoşüzlə нареч. ачух ччинивди, ччина хъвер аваз, мегьрибанвилелди.
Tam oxu »1. bax xoşsima(lı). Gecə boylu bir qadındır ağrı çəkərək; Xoşüzlü bir uşaq kimi doğur səhəri. S.Vurğun. 2. Xoşüzlə şəklində zərf – gülər üzlə, mehriba
Tam oxu »