I. i. 1. shame, disgrace, ignominy; 2. defect; blemish; ~ olmaq to be* disgrace (to); ~ı olmaq to have* a defect / blemish; ~ı olmamaq to have* no defect / blemish; ~ı açılmaq to be* exposed / unmasked, to come* to light; to be* disgraced; ~ını açmaq (özünün) to disrobe / to divest oneself; to undress oneself, to uncover oneself; (özgəsinin) to disrobe smb., to unmask smb., to undress smb.; ~ını bilməmək to be* dead to shame; ~ı çölə düşmək to be* / to become* disgraced; ~ını çölə salmaq to disgrace oneself, to lay* bare one’s secret / defect, to fall* into disgrace (with); to be disgraced; ~ına kor olmaq to be shamed; ~ını örtmək / gizlətmək (özünün) 1) to keep* / to hide* one’s defect / blemish; 2) bax geyinmək; (özgəsinin) 1) to keep* / to hide* smb.’s defect / secret; 2) bax geyindirmək; ~ını üzünə demək / söyləmək / vurmaq to tell* smb.’s defect / blemish openly, to reveal / to unmask smb.’s secret; ~ saymaq to consider disgrace / blemish; Soruşmaq ayıb olmasın! I hope you don’t mind my asking; Aybınıza kor olun! For shame! You ought to be ashamed! Ayıbdır! It is a shame!
II. s. disgraceful, shameful; ~ hərəkət / davranış dis graceful behaviour; ~ iş disgraceful deed / act, shameful conduct
