1. Mehman, müsafir, qonaq. 2. Qonağa verilən hədiyyə və yeməklər. 3. Məskən, yer. (“Kitabi-Dədə Qorqud” leksikası)
Danışmaq. (“Koroğlu” dastanının lüğəti) Koroğlu der:gəzmə ahı-zarınan, Gül-bülbülü oynatma sən xarınan, Qonuşginən mənim təkin yarınan Gözəl qız, gəl
Ocaq və ya təndirdə odun yandıqdan sonra qalan xırda od parçaları, kül arasında işıldayan xırda kömür parçaları
Qoruq (meşə və s.). (“Kitabi-Dədə Qorqud” leksikası)
Hədd-hüdüd, çərçivə // ədəb dairəsi, nəzakət. (“Koroğlu” dastanının lüğəti) Koroğlunun ipə-sapa yatmayan, qoruq-qaytaq bilməyən ayğırları ilxı ilə göy
Xoşluq, xoş əhval. (“Kitabi-Dədə Qorqud” leksikası)
Dava, döyüş, vuruş. (“Koroğlu” dastanının lüğəti)
Qoşun toplama, səfərbərlik. (“Koroğlu” dastanının lüğəti) Nə var? Bu nə qoşunkeşlikdi? Yoxsa Koroğludan xəbər tutublar? (“Koroğlunun Qars səfəri”)
Qoşun çəkib dava eləmək. (“Koroğlu” dastanının lüğəti)
Bəzi ağaclarda ur kimi çıxan və xüsusi üsulla qurudulub hazırlandıqdan sonra, polad parçasının çaxmaq daşına çaxılmasından hasil olan qığılcımdan alış
1. Gurultu, patıltı, çaxnaşma. 2. Dava, dava-dalaş, tutuşma, vuruşma, dalaşma, qalmaqal. (“Koroğlu” dastanının lüğəti) Çoxdur Koroğlunun yaşı, Nə qo
Söz, danışıq. Demə şair Vəli düşüb gümana, Fəhm yetiribdi yaxşı-yamana. Kamil olan heç qovl verməz şeytana, Dərk eləyər, pürkamalı gözləyər
Qoymaq, buraxmaq. (“Kitabi-Dədə Qorqud” leksikası)
Basqın etmək. (“Kitabi-Dədə Qorqud” leksikası)
Qadın paltarında gümüş və ya qızıldan yuvarlaq bəzək. Özü yan otağa keçib paltarını dəyişir, qoza düyməli təzə paltarını geyib sallana-sallana oğlanın
Bax: qovl.
Göyqurşağı, qarının örkəni. Qaşı qövs-quzeh, kiprik xunriz, Gözləri nərgiztək xoş nəzər olsun. (“Mahmudla Nigar”)
Bax: qövsi-quzeh.
Vəhşi qaz. Ölüm yeydi bu sağlıqdan, bu günnən, Sinəm fariq olmaz dağü düyünnən, Tərlan binəsinnən, laçın ovunnan, Ürküşdü qubalar, qaz gəlib gedir
Bax: quba. Gəlsin bahar fəsli, açılsın yazlar, Göllərə tökülsün ağ quba qazlar, Bəynişan oğlanlar, şahzadə qızlar, Onlarla danışan dillər sevinsin!
Bax: quba.
ərəb. qübar 1. Toz. 2. Məcazi mənada: kədər, dərd, qəm, qüssə. Dastanlarda həm həqiqi, həm məcazi mənada işlənir
ər. qübar 1. Toz. 2. Məcazi mənada: kədər, dərd, qəm, qüssə. (“Koroğlu” dastanının lüğəti) Dastanlarda həm həqiqi, həm məcazi mənada işlənir
Tərpənmək, qurcalanmaq. (“Kitabi-Dədə Qorqud” leksikası)
Xütbə; xətibin minbərdən camaata xitabən söylədiyi nəsihətamiz sözlər. (“Kitabi-Dədə Qorqud” leksikası)
Uzun boyunlu gözəl su quşu, qu quşu. (“Kitabi-Dədə Qorqud” leksikası)
Qolları açdıqda bir əlin barmaqları ucundan o biri əlin barmaqları ucuna qədər hər iki tərəfə olan məsafə (xalq arasında uzunluq ölçüsü kimi işlənir)
Qolları açdıqda bir əlin barmaqları ucundan o biri əlin barmaqları ucuna qədər hər iki tərəfə olan məsafə (xalq arasında saylarla birlikdə uzunluq ölç
Bələdçi. (“Kitabi-Dədə Qorqud” leksikası)
Qul, kölə, xidmətçi oğlan. (“Koroğlu” dastanının lüğəti) Rövşən sözünü qurtarana kimi, padşah əmr etdi onu tutsunlar
Vəhşi at və vəhşi eşşək. (“Kitabi-Dədə Qorqud” leksikası)
Bax: qulun. (“Koroğlu” dastanının lüğəti)
Bax: qulun. (“Koroğlu” dastanının lüğəti) Armudu dırnaqlı, hündür boyunlu, Meydana girəndə yüz min oyunlu, Dəyirman mədəli, ac qurd yeyimli, Ortası qu
Bax: qulac. (“Koroğlu” dastanının lüğəti) Nərə çəkib düşmən üstə gedəndə, Meydanda göstərər hünər Koroğlu
Bax: qulyabanı. (“Koroğlu” dastanının lüğəti)
Altıaylığa qədər olan at balası. Bu almanı soy, qabığını qulunluğundan doğmayan Qəmərnişan madyana ver; özünü də iki qısım elə, bir qısmını sən ye, bi
Altıaylığa qədər olan at balası. (“Koroğlu” dastanının lüğəti) Qulunlar böyüyüb day oldular. (“Alı kişi”) * Ərəb atın dastanını söylərəm, Üç yaşında h
Kiçik dayça, bala dayça. (“Kitabi-Dədə Qorqud” leksikası)
Tənha çöllərdə, qalın meşələrdə tək qaldıqda adamın gözünə görünən mövhumi bir vücud. (“Koroğlu” dastanının lüğəti) O, öz-özünə fikirləşdi: Əgər bu qu
Koma. (“Kitabi-Dədə Qorqud” leksikası)
İpək, yun, kətan və s.dən toxunmuş parça (əsasən, al-əlvan rənglərdə olur). (“Koroğlu” dastanının lüğəti) Əyləşibdi Çənlibelin elində, Deyil işlərində
Bax: qumroy.
Girdə zəng, zınqırov. Qızıldan qumroyu, ətlas düyməsi, Qayım-qədim olsun bağı tərlanın. (“Əmrah”)
Göyərçin cinsindən boz rəngli gözəl bir quş. (“Koroğlu” dastanının lüğəti) Məcazlarda “gözəl danışıq”, “gözəl söhbət” mənasında işlənir
Balaca sərt dənələr şəklində olan daş qırıntısı, qum. (“Kitabi-Dədə Qorqud” leksikası) Qan kəlməsilə birlikdə “qanqun” şəklində işlənmişdir, bugünkü d
Künc. (“Kitabi-Dədə Qorqud” leksikası)
Sağlam, qüvvətli. (“Kitabi-Dədə Qorqud” leksikası)
Düyün-düyün. (“Kitabi-Dədə Qorqud” leksikası)
Qurşaq, kəmər. (“Kitabi-Dədə Qorqud” leksikası)