Şalvarın ayaq hissəsinin qatlanıb tikilməsinə “balaq” (fransızca: manjeta) deyirik. Bu, belə yaranıb: Ba feili (indi müstəqil işlədilmir) üzərinə -ğ ş
Fransız sözüdür, mənası “tarazlıq” deməkdir. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)
fr. balance – tərəzi
fr. balance – tərəzi + yun. grapho – yazıram, təsvir edirəm
Qırğızlarda “uşaq” anlamını verir. Bala (balaca, kiçik) sözünün əzizləmə formasıdır. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)
İnsanın sümük sisteminə bazu (çiyin-dirsək arası), bud (diz-çanaqlıq arası), baldır (diz-ayaq arası) və bilək (dirsək-əl arası) sümükləri daxildir
Yaylaqda bulaq başında bitən, özəyi yeyilən bitkidir. Güman edirəm ki, balıq, palçıq sözləri ilə kökdaş ola bilər, çünki yalnız sulu, bataqlıq yerdə ə
Mənbələrdə “kiçik gəlin” anlamı baltır sözü ilə verilib. Gəlinin kiçik bacısı “baldız” adlanıb. Bəzi türk dillərində “yalduz” (baldız), “yaldız” (qızı
Zənn edirəm ki, palçıq (su) kəlməsi ilə bağlıdır, “sudayaşayan” mənasını verir. Dilimizdə alabalıq (фарель), qarabalıq (линь), eşşək balığı (треска),
Fars mənşəlidir, “yastıq” (əsli: qulaq altı) deməkdir, -ış hissəsi quş (qulaq) sözünün ixtisarı ilə bağlıdır
Qadın adıdır, bal (şirin) sözü ilə bağlıdır. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)
lat. balneum – vanna, çimmək + yun. logos – söz, elm
Qabaqlar ağac doğrama aləti yox, silah növü olub. Maraqlıdır ki, xəncər yerinə, bötə işlətmişik. Kərtmək, kəsmək yerinə, başa deyilib (baş həm də “y
Farscadır, “fırıldaq”, “hoqqa”, “anormal” anlamlarında işlədilir. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)
Ərəb mənşəlidir, bina, bənna sözləri ilə qohumdur. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)
alm. bank – dayazlıq, az dərinlik
1. Güman edirəm ki, bağırmaq, böyürmək, bəyirmək, banlatmaq tipli sözlər tarixi baxımından qohumluq əlaqələrinə malikdir, onların etimoloji kökü ba
Banu “xanım” deməkdir. Sözün mənası “çiçək kimi zərif xanım” kimi anlaşıla bilər. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)
Daram (səs çıxarmaq) kəlməsi ilə qohumdur, əvvəl daraban olub, sonra distant (uzaq) assimilyasiya (uyuşma) nəticəsində baraban şəklinə düşüb (üçüncü h
Burmaq, bürümək sözü ilə qohumdur. Qaqauz dilində “barama qurdu” yerinə, bürüncük böcək işlədirlər. Kiçik xiyar bəzi dialektlərdə belə adlanır (bu cür
Ərəbcə “təmiz” deməkdir. El arasında balat kimi də işlədilir. Məhəmmədə peyğəmbərlik verilən günün adıdır
Qədim yunanlar üçün xarici dillər mənasız söz yığını idi – “bar-bar-bar”. Ona görə də onlar əcnəbiləri “barbaroi” adlandırırdılar
Tatar dilində “içki, şərab” mənalarını verən burda kəlməsi var. Sözün əsli bor şəklində olub. Bardaq –“şərab qabı” (şərab tuluğu) deməkdir
Farsca “məhsul qabı” deməkdir (iri kisəyə deyirlər). Bar “məhsul”dur, dan isə “qab”dır. (Bəşir Əhmədov
İngiliscə “çəllək” deməkdir. Təxminən, 119,24 (ABŞ), 163,25 (İngiltərə) litrə bərabərdir. (Bəşir Əhmədov
türk. barkan – hərəkət edən
Hərfi mənası farsca “ev (xana) məhsulu (bar)” deməkdir. İndi ən çox “yorğan-döşək” anlamında işlədilir
Farsca “məhsul götürən” (bolluq yaradan) anlamını əks etdirir. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)
Farscadır, barudur, “qala divarı” deməkdir. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)
Bar (məhsul) sözündən bərk-i-mək qəlibi üzrə əmələ gəlib. “Məhsul (yemək) əldə etmək, bəslənmək” deməkdir
Qədim dövrdə barmaq (getmək) feili olub. İndi var –gəl kəlməsində işlədilməkdədir və bar sözü var şəklinə düşüb
Barod forması da mövcud olub. Görünür, “od” (yanmaq) anlamı ilə bağlıdır. “Od saçan” deməkdir. Ehtimal ki, bar hissəsi “elektrik” mənasında işlədilən
yun. barys – ağır
Qarşılığı kimi, bəzi türk dillərində ərnək kəlməsi işlədilir: adsız barmaq yerinə, “cicəmuq ərnək” deyirlər, ulu ərnək –“baş barmaq”dır, suq ərnək –“ş
yun. baros – ağırlıq + yun. metreo – ölçürəm
isp. barranco
ing. barrel – çəllək
Bəri, porsuq, bars sözləri “boz” mənasını əks etdirən kəlmələr olub. Bu heyvanlar rənglərinə görə belə adlandırılıb
“Gəncəbasar” deyirik. Bəzi dialektlərdə “qohum, tayfa” mənasında basalaq sözü işlədilir. Subasar sözü də mövcuddur
Arabaya ot və s. yığdıqdan sonra üstünə uzun ağac uzadır və həm ön, həm də arxa tərəfdən bərk bağlayırlar
Basmaq (altına almaq) sözü ilə kökdaşdır. Bas-ma-ar-la-maq kimi olub, qamarlamaq qəlibi üzrə yaranıb
“Süfrənin başına yığılın” deyirik, amma süfrədə baş olmur. Buradakı baş kəlməsi daş (dış) sözünün təhrif formasıdır, “kənar” (ətraf) deməkdir
Bu barmaq olmadan əlin iş görməsi çox başa gəldiyindən həmin barmağa “baş” (aparıcı, əsas) deyiblər. (Bəşir Əhmədov
“Atı ilk dəfə miniyə öyrətmək” deməkdir. “Baş aparmağın” qarşısı alınır (atı boğur, sonra minir və sürərək yorurlar)
Buradakı düşmək sözü düşüncə (düşünmək) sözü ilə qohumdur. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)
Sünbülə həm də başaq (baş deyilən vaxtlar da olub) deyirik. Oxun ucluğu da başaq adlanıb. Oraq sözünün sinonimi baştar kəlməsi olub
İki nəfərin bir çarpayıda başları bir –birinin əksinə qoyulmuş halda uzanması başayaq uzanma adlanır
El arasında, xüsusən qərb dialektlərində dul qadına “başıboş” deyirlər. Baş sözü burada “azad”, “sərbəst” deməkdir: yəni “əri yoxdur, azaddır, sərbəst
Əkmək “basdırmaq” deməkdir (toxumu əkirik). Başını əkmək “məhv etmək”, “yerə basdırmaq” deməkdir. (Bəşir Əhmədov
Qoşma (və sifət) dışqa şəklində olub, daş (dış) sözü ilə bağlıdır, “kənar” anlamını əks etdirir. Bizdəki ondan başqa sözü tatar dilində annan tış kim