yun. sardonyx, sardion
lat. sericus – ipək kimi
lat. serpens – ilan; bəzi serpentinlərin rəngi bəzən ilan qabığını xatırladır
lat. cerussa – ağ boyaq
Sevmək feilinin məchul növüdür, isimləşmiş və qız adı kimi yayılmışdır. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)
Bu, sevmək feilindən əmələ gəlib. Gülünc qəlibi üzrə yaranıb. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)
İkinci hissəsi ixtisar olunmuş sözlərdəndir: seyfəlmülk. Seyf “qılınc” deməkdir, əl isə artikldır. (Bəşir Əhmədov
Ərəbcədir, “Əlinin qılıncı” deməkdir, “təpərli” anlamını əks etdirir. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)
Ərəbcə “mülkün (şahlığın) qılıncı” deməkdir. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)
Mənası ərəbcə “yaya məxsus” deməkdir. Seyf “yay”dır, səfi (qadın adı olduqda Səfiyyə) isə başqa sözdür, “saf (təmiz)” deməkdir
Ərəbcədir, hərfi mənası “Allahın qılıncı” deməkdir. Ad kimi “Allah yolunda qılınc işlədən” mənasını verir
Çox bahalı ipək parça növünün adıdır. Ehtimal ki, Səfurə sözü də bununla qohumdur. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)
Alınma sözdür, türk aləmində erkəc deyilib. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)
Bax: seyrəqib. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)
Ərəbcədir, seyr (gəzinti) sözü ilə qohumdur, onun cəm formasıdır. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)
Bu sözün qədim forması sedrək kimi olub, Birinci hecada d-y əvəzlənməsi baş verib. Kökü seyrə (sedrə) feilidir və “редеть” mənasını əks etdirib
Əsli səg (farsca: it) və rəqib (ərəbcə: düşmən) kəlmələri ilə bağlıdır, hərfi mənası “itxasiyyətli düşmən” deməkdir
yun. seismos – titrəmə + yun. grapho – yazıram, təsvir edirəm
yun. seismos – titrəmə + yun. logos – elm, təlim
yun. seismos – titrəmə + yun. metreo – ölçürəm
fr. seiche – batma
Farscadır, əsli “sayəban”dır, sayə “kölgə” deməkdir, ban bizdəki -lı şəkilçisinə uyğun gəlir: nigah-ban, sar-ban
Ərəbcə “səhər mehi”, “gənc” anlamlarını əks etdirir. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)
Ərəbcə “dinin sabahı” (gələcəyi) deməkdir. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)
İtaliyada Roma şəhərinin tərkibində Səbinə tayfası olub. Sözün mənası “Səbinədən olan qız” (müq. et: Mədinə, Bağdad, Yəmən və s
Ərəbcədir, sinonimlər birləşməsidir (qərar sözünün “səbir” mənası var). (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)
Səbz farsca “yaşıl”, “göy” deməkdir (səbzə - yaşıllıq). Yaşıl həm də cavanlıq əlamətidir. Deməli, Səbzəli “cavan Əli”, “Əlinin cavanlığı”deməkdir
Dəniz böcəyinin adıdır, ərəb sözüdür. Qədim düşüncəyə görə, dənizə ildırımlı yağış yağanda sədəf dürrə (inciyə) hamilə olur, ildırımsız yağanda isə şə
Ərəbcədir, danışıq dilində sadağa kimi də işlədilir. “Dilənçiyə verilən pay” anlamını əks etdirir. (Bəşir Əhmədov
Ərəbcə “dinin önündə gedən, başçı” deməkdir. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)
Səfi” kimi də işlədilir, ərəbcə “təmiz” deməkdir. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)
Ərəbcə səfil sözü ilə kökdaşdır. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)
Qəməri təqvimlə ikinci ayın adıdır. Məhərrəm, Rəcəb, Şaban, Ramazan adları da ayların adı ilə bağlıdır
Ərəb mənşəlidir, “seçilmiş”, “saf”, “ən yaxşı” deməkdir. Təsfiyyəçi sözü ilə qohumdur. (Bəşir Əhmədov
“Səf (cərgə) dağıdan”, “cərgəni pozan”, yəni “igid”, “cəsur” (halay pozan) deməkdir. Alınma sözdür. (Bəşir Əhmədov
Belə güman olunur ki, ərəbcə “qab” mənasını verən səhn sözündəndir. Dilimizdə (dialektlərdə) sənək kimi də işlədilir
Ərəbcədir (əsli: səfe), cəm forması səfəhat kimidir, bizdə təhrif olunub və səhifə şəklinə düşüb. (Bəşir Əhmədov
Ərəbcə səhhət (sağlamlıq) sözü ilə qohumdur. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)
Ərəbcə “meydan” deməkdir. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)
Ərəb sözüdür, türk dillərində onun yerinə aqı (щедрый), aqıla (считать щедрым), aqılıq (щедрость) sözlərindən istifadə olunmuşdur
Ərəbcədir, “xoşbəxt” deməkdir. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)
Alınma sözdür, bizdə qaldırım işlədilib. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)
Sakar və səkil sözləri qohumdur, tarixən “ağ” (qaşqa) mənasında işlədilib. Səkil atın ayağındakı ağ ləkələrə deyilir
Dilimizdə səki sözü var (onun yerinə bəzən qaldırım kəlməsindən də istifadə olunur), “hündür yer” deməkdir
Mənbələrdə sək (sekri) sözü var və “sıçramaq” mənasında açıqlanıb. Deməli, səkmək sözünün qədim mənası “sıçramaq” deməkdir
Farsca sək (it) sözünün cəm formasıdır. Qadın adı kimi işlədilir (mənfi adlar olur). (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)
1095-ci ildə bütün xristian dünyası qaynayırdı. Səlcuq türkləri Qərbi Asiyaya yürüşə başlamışdılar. Onlar Yerusəlimi (Qüdsü) misirlilərin əlindən almı
Ərəbcədir, “sağlam” deməkdir. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)
Sözün cəm forması səmavət kimidir, ərəb mənşəlidir. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)
Qərb dialektlərində bu söz “хмельный” (xumar) anlamında işlədilir, zənnimcə, farscadan alınma kəlmədir