is. [ər. ənfiyə və fars. …dan] köhn. Burunotu qabı. Qızıl Arslan ənfiyədanı götürüb baxdığı zaman rəngi ağardı, çünki ənfiyədan onun qardaşı Atabəy Mə
sif. [ər.] köhn. kit. Şəxsən düşünənə, onun düşüncəsinə, nəfsinə aid olan; subyektiv
is. Alt çənə. Əng sümükləri. – Nə qoyarsan ənginə; Rəngi çıxar rənginə. (Ata. sözü). [Usta Həsən:] Ay Hacı, dəllək nədir? Çağıracaqsan, gəlib bir at k
is. Əngin alt tərəfi
is. dan. Bütün keçmiş və indiki nəsil. Mən onun əngəbəngəsini tanıyıram
is. [fars.] Bal qoxuyan bir ot bitkisi. Əngəbu ilə arı beçələrini səbətə yığmaq olur
is. Su hövzəsindən suyu axıtmaq üçün nov, boru
is. köhn. Ucu toppuzlu uzun dəmir. Dəmirçilər əngəduşla kürəni qarışdırırlar
is. 1. Bir şeyin başa yetməməsinə, ya təxirinə səbəb olan şey; maneə, çətinlik. [İblis:] Get, get, daha durma, artar əngəl
sif. məh. Çox çətin düzələn, böyük çətinliklərlə, əngəllərlə bağlı olan. Əngəl-üzar iş
f. 1. Əngəl törətmək, çətinlik törətmək, əngəl olmaq. 2. dan. Azarlı olmaq, zəifləmək, səhhəti korlanmaq
sif. Əngəli olan, çətin, dolaşıq, cəncəl, xatalı. Əngəlli məsələ. Bir əngəlli iş vardı. – [Müsafir:] Heç zərər yox, burax asılsınlar; Daha əngəlli bir
sif. Əngəli olmayan, maneəsiz, asan başa gələn, çətinliklə bağlı olmayan, xatasız. Əngəlsiz iş
is. məh. Saxsı ləyən, laxan, paltar yumaq üçün təknə; tabaq. Həyətin bir səmtində var idi əngənək, yanında çoxluca yuyulmuş paltar qalanmışdı
sif. və is. dan. Çoxdanışan, boşboğaz, çənədən boş, naqqal
sif. şair. 1. Geniş, vüsətli, açıq, ucu-bucağı olmayan. Əngin səma. Əngin üfüqlər. – Bizimdir bu əngin, atlaz ovalar; Qoynunda qartal bəsləyən qayalar
is. şair. Genişlik, vüsət, açıqlıq; dənizin sahildən uzaq nöqtələri. Yadımdadır, mən uzun zaman daş bənd üzərində oturub qaldım, heyran-heyran dənizin
is. [ər. “nəhr” söz. cəmi] şair. Çaylar
sif. Yırtıcı, sərt heyvan balası. Həyətlərində ənik bir it var
is. [ər.] şair. İnləmə, inilti, zarıltı. Pianinodan həzin bir ənin qalxıb, bağçanın sükutu içində titrəyərək söndü
is. [ər.] şair. Yaxın dost, ürək dostu, həmdəm. Olsam qəmi-aləmə giriftar; Ancaq sən idin ənisü qəmxar
is. [ər.] klas. Hörümçək. Cida düşüb ulusundan, elindən; Ənkəbut tək can asılır telindən… Aşıq Ələsgər
is. [ər.] klas. 1. Əsatirə görə Qaf (Elbrus) dağında yaşamış əfsanəvi çox iri bir quş; simurq. 2. Adı olub özü olmayan şey haqqında
is. [ər.] klas. Uçulmuş binanın, ümumiyyətlə, dağılmış, sökülmüş, yıxılmış bir şeyin qalıqları, töküntüləri
zərf [ər.] klas. Tezliklə, lap yaxında, yaxın zamanda. Qəm çəkmə ki, mən olunca qəmxar; Yarın sənə ənqərib olur yar
is. 1. Qadınların yanaqlarına sürtdükləri toz və ya yağ halında olan kosmetik maddə – al boya. Ənlik vurmaq
is. Qadınların üzlərinə sürtdükləri ənlik və kirşandan ibarət kosmetik maddələr. Sənin kimi mah-camal; Ənlik-kirşanı neylər? (Bayatı)
sif. Üzünə ənlik vurmuş
sif. Üzünə ənlik və kirşan vurmuş. Yaşı qırx beşdən artıq, lakin yanaqları ənlikli-kirşanlı bir qadın içəri girdi
is. Dalağın ağrılı şişməsi. Ənöv basmaq. Ənöv tutmaq (dalaq şişmə azarına tutulmaq). İsitmədən dalağı şişib, ənöv olub
is. 1. Bədəninə nisbətən çox uzun qolları olan meymun. Gözünün üstündə buxara papaq; Əntərə bənzəyir o kor yapalaq
sif. [ər. “ətiq”dən; ətiq – qədim] Qiymətli, dəyərli, nadir tapılan, çox gözəl, görünməmiş, hamının marağına səbəb olan
1. bax əntiq. [Fizzə:] Çox sağ ol, çox gözəl, çox əntiqə hədiyyələr gətiribsən mənə. Ə.Məmmədxanlı. Səhər Bağdad bazarını gəzib bu xanım üçün əntiqə b
[ər. əntiqə və fars. …baz] bax əntiqəçi
bax əntiqəçilik. Onun əntiqəbazlığına bələd olan səhiyyə şöbəsinin işçiləri göz qabağında şey qoymağa qorxurlar
is. Əntiqə şeylərlə maraqlanan, onları yığıb saxlayan adam
is. Əntiqə şeylərlə maraqlanma, onları yığıb saxlama
is. [ər. əntiqə və fars. …füruş] Əntiqə şeylər alverçisi, əntiqə şeylər alıb-satmaqla məşğul olan adam
is. Əntiqə şeylər alveri, əntiqə şeylər alıb-satmaqla məşğul olma. ◊ Əntiqəfüruşluq eləmək – özünü yeniyeni və maraqlı xəbərlər bilicisi kimi göstərmə
is. [ər. “növ” söz. cəmi] Cürbəcür, növbənöv. Ənva və əqsam quşlar ağacların bir budağından o biri budağına qalxıb, qonub mövzun nəğəmat ilə dərəyə qü
is. [ər.] köhn. İşıqlar
sif. [ər.] klas. Çox nurlu, çox işıqlı, çox parlaq. Tənha yürür oldu ol səmənbər; Zülmətdə misali-mahi ənvər
is. [ər. “nəzər” söz. cəmi] klas. tənt. Nəzərlər, baxışlar. Açma gözün, baxma bir öz halına; Cəlb elə ənzarı yoğun şalına
is. [İranda şəhər adından] Azərbaycan xalq oyun havalarından birinin adı. Tərəkəmə oyun havası ilə ənzəli oyun havasını müqayisə etsək, burada hər iki
is. [“ətmək”dən.] Çörək. Ət yeməz, suyuna əppək doğrar. (Məsəl). [Qurbanəli:] Bir əppəkdən-zaddan ver, zəqqumlanaq
is. Qabıqlarında aşı maddəsi olan, meşə rayonlarında və orta dağ qurşaqlarında bitən ağac
“Əprimək”dən f.is
f. 1. Çürüyüb tökülmək, çürüyüb didilmək, didik-didik olmaq. Çadırın yanları əprimişdir. 2. məc. Əldən düşmək, tökülmək, üzülmək
f.sif. 1. Çürüyüb tökülmüş, çürüyüb didilmiş, didik-didik olmuş. Bəndalı taxt üstündə, tüfəng yanında, Məsmə də oğlu ilə yanaşı, yerdə əprimiş, yamaql
1. is. Arvadın qanuni və məhrəm yoldaşı olan kişi; zövc. Dedi kim, bu məzarıdır ərimin; Ol üzü gül, boyu sənubərimin