Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • [ər.] : ağ olmaq, üzünə ağ olmaq – itaət etməmək, söz qaytarmaq, tabe olmamaq. [Gülsənəm:] Atamı da, xanın üzünə ağ olduğuna görə üç gün bundan qabaq

    Tam oxu »
  • 1. sif. Qar, süd, tabaşir rəngli (qara əksi). Ağ saç. Ağ köpük. – Sona gülümsünüb, ağ əlləri ilə Bahadırın əlindən tutub çəkdi

    Tam oxu »
  • AĞ₂

    is. 1. Ağ rəngli bez və s. parça. Köynəklik ağ. Mələfəlik ağ. Ağdan tikilmiş köynək. Bir top ağ. – Gün əyiləndə Ağcagilin darvazasından üzünə nimdaş b

    Tam oxu »
  • AĞ₃

    is. Tor. Dağ maralı kimi sərsəm gəzən yar; Axır rast gələrsən sən ağa qarşı. Aşıq Fətəli

    Tam oxu »
  • AĞA

    is. köhn. 1. Hakim, istismarçı siniflərə mənsub adam; mülkədar, bəy, zadəgan. [Kəndli:] Biz ata-babadan ağa qulluğunda oturmağa adət etməmişik

    Tam oxu »
  • AĞABACI

    is. dan. məh. Böyük qardaş, dayı və başqa qohumların arvadlarına hörmət üçün verilən ad

    Tam oxu »
  • AĞAC

    is. 1. Budaqları və bərk gövdəsi olan çoxillik bitki. Armud ağacı. Qoz ağacı. Ağac əkmək. Qollu-budaqlı ağac

    Tam oxu »
  • AĞAC-UĞAC

    top. dan. Ağaclar, bir şeyin ağaclardan ibarət olan qismi. Ancaq yağlı dillər tökən Sarımsaq oğlunu neçə gün sonra görməyən Qaçaq Nəbi ağ çadırı söküb

    Tam oxu »
  • AĞACAN

    is. köhn. Ataya, yaxud böyüyə hörmət və nəvazişlə müraciət. Odur ki, Qurban həmişə fürsət tapanda deyirdi ki, ağacan, qurban olum, belə işləri eləmə

    Tam oxu »
  • AĞACATMA

    is. köhn. 1. Əl ağacı kimi bir ağacla oynanılan oyun adı. 2. Keçmişdə qoyun satdıqda, seçmə olmasın deyə, sürünün içinə ağac atıb, onun bir hissəsini

    Tam oxu »
  • AĞACAYAQ

    is. köhn. məh. 1. Ayaqlarına qarmaqlı ağaclar taxıb gəzən oyunbaz. 2. Qılçası olmadığı üçün ağacdan qayrılmış süni ayaqla gəzən adam; axsaq

    Tam oxu »
  • AĞACDEŞƏN

    is. zool. Ağac koğuşlarındakı cücülərlə qidalanan uzun, sərt dimdikli quş. O namərddir, qorxur hələ; Cəsədinə yaxın gələ; Baltasızdı ağacdələn… Palıd,

    Tam oxu »
  • AĞACDƏLƏN

    is. zool. Ağac koğuşlarındakı cücülərlə qidalanan uzun, sərt dimdikli quş. O namərddir, qorxur hələ; Cəsədinə yaxın gələ; Baltasızdı ağacdələn… Palıd,

    Tam oxu »
  • AĞACDOĞRAYAN

    sif. Kəsilmiş ağacları doğramaqla onlardan taxta-şalban hazırlayan. Ağacdoğrayan zavod

    Tam oxu »
  • AĞACKƏPƏNƏYİ

    is. zool. Ağaclara ziyan vuran kəpənəyə oxşar cücü

    Tam oxu »
  • AĞACQURBAĞASI

    is. zool. Həyatının çoxunu ağacda keçirən yaşıl rəngli kiçik qurbağa

    Tam oxu »
  • AĞACQURDU

    is. zool. Ağacların içərisində yaşayan zərərverici (cücü)

    Tam oxu »
  • AĞACLAMAQ

    f. Ağacla vurmaq

    Tam oxu »
  • AĞACLAŞMA₂

    “Ağaclaşmaq2”dan f.is

    Tam oxu »
  • AĞACLAŞMA₁

    “Ağaclaşmaq1”dan f.is

    Tam oxu »
  • AĞACLAŞMAQ₁

    qarş. Bir-birini ağacla vurmaq, ağacla vuruşmaq

    Tam oxu »
  • AĞACLAŞMAQ₂

    f. Ağac kimi bərkimək, sərtləşmək. [Bitkinin] toxumları yetişəndə qozaları ağaclaşır və ya giləmeyvə şəklini alaraq ətlənir

    Tam oxu »
  • AĞACLI

    sif. 1. Ağacı olan, ağacı çox olan. Ağaclı yer. Ağaclı dərə. 2. Əlində ağac olan. Ağaclı adam. Əli ağaclı

    Tam oxu »
  • AĞACLIQ

    is. 1. Çoxlu ağac bitmiş yer, meşəlik yer. …Buradan dönüb baxanda ağaclıqlar içində qərq olan kənddən heç bir şey görmürsən

    Tam oxu »
  • AĞACMİŞARLAYAN

    sif. Mişarla ağac kəsən, yaxud ağacdan taxta kəsən. Ağacmişarlayan zavod

    Tam oxu »
  • AĞACOVAN

    is. zool. Ağac oduncağını və qabığını ovub deşən, sürfəsi olan böcək

    Tam oxu »
  • AĞACVARİ

    sif. Ağacaoxşar, ağac kimi

    Tam oxu »
  • AĞADADAŞ

    is. dan. məh. Kiçik qardaşların böyük qardaşa, yaxud keçmişdə gəlinlərin böyük qayınlarına hörmət üçün verdikləri ad

    Tam oxu »
  • AĞADAYI

    is. dan. məh. Böyük dayıya hörmət üçün verilən ad

    Tam oxu »
  • AĞAƏMİ

    is. dan. Böyük əmiyə hörmət üçün verilən ad

    Tam oxu »
  • AĞALANMA

    “Ağalanmaq”dan f.is

    Tam oxu »
  • AĞALANMAQ

    f. 1. Qeyri-qanuni yolla sahib olmaq, yiyələnmək, əlinə keçirmək, zəbt etmək. 2. dan. Özünü ağa kimi göstərmək, lovğalanmaq

    Tam oxu »
  • AĞALIQ

    is. 1. Hakimiyyət, hökmranlıq. // Böyüklük, başçılıq. □ Ağalıq etmək – hakimiyyət sürmək, hökmranlıq etmək

    Tam oxu »
  • AĞANƏNƏ

    is. dan. Ailənin ağbirçəyinə, hörmətli qadına verilən ad

    Tam oxu »
  • AĞAPPAQ

    sif. Tamamilə ağ, lap ağ. Ağappaq qar kimi. Ağappaq süd kimi. Ağappaq köynək. Ağappaq süfrə. – Ağappaq yollardan elə bil bu an; Ağ mərcan taxıbdır dağ

    Tam oxu »
  • AĞARAN

    f.sif. 1. Uzaqdan görünən, parlayan (ağ şey haqqında). [Cahandar ağa] Şahnigarın ağaran paltarından başqa heç nə görmürdü

    Tam oxu »
  • AĞARANTI

    is. Süddən hazırlanan məhsullar (qatıq, qaymaq, pendir və s.). Buranın … ağarantı satan bazarları başqa şəhərlərə görə qayət zəngin idi

    Tam oxu »
  • AĞARDICI

    sif. və is. 1. Ağartmaqla məşğul olan. 2. Ağartmağa yarayan. Ağardıcı məhlul

    Tam oxu »
  • AĞARDILMA

    “Ağardılmaq”dan f.is

    Tam oxu »
  • AĞARDILMAQ

    məch. 1. Ağ rəngə boyadılmaq, ağ rəng çəkilmək, sürtülmək. Bayram üçün evlərin divarları ağardıldı. 2

    Tam oxu »
  • AĞARDILMIŞ

    f.sif. 1. Üzünə ağ rəng (əhəng) çəkilmiş, ağ rəngə boyadılmış. Divarları ağardılmış otağın küncləri xırda döşəmələrlə döşənərdi

    Tam oxu »
  • AĞARIŞMAQ

    f. 1. Ağarmaq, görünmək (çoxlu ağ şey haqqında); ağarmağa başlamaq. Dəmir yolundan o yana … qamışlıqlar arasında balaca gölməçələr ağarışırdı

    Tam oxu »
  • AĞARMA

    “Ağarmaq”dan f.is

    Tam oxu »
  • AĞARMAQ

    f. 1. Ağ olmaq, ağ rəng almaq. Divarlar əhənglənəndən sonra yaxşı ağardı. Kətan yuyulduqca ağarar. 2

    Tam oxu »
  • AĞARMIŞ

    f.sif. 1. Ağ olmuş, tamamilə çallaşmış. Ağarmış baş, saqqal. – Gəldiyev nəzərini kişinin ağarmış saçlarına salmışdı

    Tam oxu »
  • AĞARTDIRMA

    “Ağartdırmaq”dan f.is

    Tam oxu »
  • AĞARTDIRMAQ

    “Ağartmaq”dan icb. Divarları ağartdırmaq. – [Evin qadınları] mis qab-qacağı qalayçıya göndərib ağartdırar, saxsı qab-qacağı quyu üstə töküb … pak edər

    Tam oxu »
  • AĞARTI

    is. 1. bax ağarantı. [Səfər:] Bu indiki inəyi Ağdamdan gətirmişəm. Kənddə böyümüş adamıq, ağartısız dolanmaq olmur

    Tam oxu »
  • AĞARTMA

    1. “Ağartmaq”dan f.is. 2. məh. Çəltiyi dingdə döyüb qabıqdan çıxartdıqdan sonra hasil olan düyü. 3. Üzü təmiz köçürülmüş yazı

    Tam oxu »
  • AĞARTMAQ

    f. 1. Ağ rəngə boyamaq, ağ rəng çəkmək. Divarları ağartmaq. Tavanı ağartmaq. Kətan tufliləri ağartmaq

    Tam oxu »