is. Getdikcə aşağıya enən yer; yuxarıdan aşağıya mail yer (yoxuş əksi). Dəvəyə dedilər: – Eniş yaxşıdır, yoxuş? Dedi: – Lənət hər ikisinə
is. Eniş və yoxuş yer. Yenə könlüm quşu; Dönmüş ovçu tərlana; Duymaz eniş-yoxuşu; Qanad çalır hər yana
bax enişli-yoxuşlu. Eniş-yoxuşludur getdiyi yoltək; Bu yolu sinənlə açasan gərək. B.Vahabzadə
zərf. Hündür bir yerin başından ətəyinə doğru, yuxarıdan aşağıya, üzüaşağı. Təpəni enişaşağı düşmək. İri daşları enişaşağı yuvarlatmaq
sif. Eniş olan. Enişli təpə. Enişli yol. – Başı qarlı Qafqaz sıra dağlarının qoynunda, dörd tərəfi enişli bir təpənin üstündə salınmış [Xınalıq kəndi]
sif. 1. Enişi-yoxuşu çox olan. Enişli-yoxuşlu cığır. Enişli-yoxuşlu yer. Enişli-yoxuşlu yol. 2. məc. Əzablı, əziyyətli; əzabla, çətinliklərlə dolu
is. 1. Eniş yer. Atlar enişliyə çıxdılar. 2. Eniş yerin vəziyyəti
“Enlənmək”dən f.is
f. 1. Eninə böyümək, genəlmək. Jaket geyiləndən sonra enlənib. 2. Enə vermək, eninə artmaq. Bunu qırıb atdıqda pambıq gücü uzanmağa yox, enlənməyə ver
“Enləşmək”dən f.is
f. Daha da enli olmaq, enlənmək
“Enlətmək”dən f.is
f. Daha enli etmək, en istiqamətində uzatmaq, genişləndirmək, böyütmək, genəltmək. Yolu enlətmək. Otağı enlətmək
Enli sözü ilə bağlı olan bir sıra mürəkkəb isimlərin birinci tərkib hissəsi; məs.: enliağız, enlibaş, enlidöş, enlikürək, enlisifət
sif. En cəhətdən geniş olan, köndələni uzun olan, geniş. Enli yol. Enli parça. Enli palaz. – …İkinci məhəlləyə gəlincə, küçələri enli, təmiz və evləri
sif. Ağzı enli olan, ağzı yekə. Enliağız bıçaq. Enliağızlı balta
is. zool. Çəkikimilər fəsiləsinə daxil olan enli və kök başlı şirin su balığı
sif. Burun hissəsi enli olan. Enliburun çəkmə
sif. Enli. Ay yeznə, ürək yeznə; Enlicə kürək yeznə; Oğlu, qızı içində; Evində gərək yeznə. (Bayatı)
sif. Döşü enli, sinəsi geniş olan. Enlidöş adam. Enlidöşlü at
bax en2
sif. Kənarı enli olan. Enlikənar şlyapa
sif. Kürəyi enli olan. Enlikürək adam. – [Dəli Həsən] baxdı ki, bu [atlı] əynində çuxa, ayağında bağdadı başmaq, başında tirmə şal, enlikürək, qarnıyo
sif. 1. Qaşları enli, qalın, sıxtüklü olan; qalınqaş. Enliqaş oğlan. 2. Qaşı böyük, enli olan. Enliqaş üzük
is. Enli şeyin halı. Parçanın enliliyi. Yolun enliliyi
sif. Sifəti enli, dolğun olan. Enlisifət qız. Enlisifət uşaq. – Qabağa çıxanların arasında ortaboy, enlisifət bir qadın vardı
bax enlisifət(li). Həsən gödəkboy, enliüz, qaraqaş, qaragöz bir oğlan idi. Ə.Sadıq
sif. Yarpaqları enli olan. Enliyarpaq ağac. Enliyarpaqlı kollar. – Cavan enliyarpaq əncir ağacının altına çəkilib, suyu qocanın əlindən aldı
“Enmək”dən f.is
f. 1. Yuxarıdan və ya bir şeyin üstündən aşağı düşmək. Dağdan enmək. Zirzəmiyə enmə. Mal-qara dağdan enir
[yun.] tib. Beynin iltihabı
sif. [fr.] 1. Ensiklopediya mahiyyətində olan. Ensiklopedik lüğət. 2. Elmin bir çox sahələrini əhatə edən; hər şeyi qavrayan, çoxcəhətli
[fr.] 1. kit. Hərtərəfli məlumatı, təhsili olan adam. 2. tar. XVIII əsrin axırlarında Fransada nəşr edilən “Ensiklopediya” ətrafında toplaşmış qabaqcı
is. [fr. əsli yun.] Biliyin bütün, yaxud ayrı-ayrı sahələrinə dair lüğət şəklində sistemə salınmış məlumatlar toplusu; qamus
bax ensiklopedist 2-ci mənada. Axı, o dövr Didro başda olmaqla Fransada məşhur ensiklopediyaçıların humanizm, azadlıq, bəşəriyyətçilik bayrağını ucalt
[fr.] kit. Geniş, hərtərəfli məlumat, təhsil
sif. Eni az olan, dar. Ensiz küçə. Ensiz parça. Ensiz səki. – [Məşuqə] …ensiz cığırla birbaş buraya yüyürdü
“Ensizləşdirilmək”dən f.is
məch. Ensiz hala salınmaq, eni azaldılmaq, darlaşdırılmaq
“Ensizləşdirmək”dən f.is
f. Ensiz hala salmaq, eninə azaltmaq, darlaşdırmaq
“Ensizləşmək”dən f.is