1. sif. Başqası, ya başqaları üçün sirr olan, onlardan gizlədilən, çoxlarına bəlli olmayan, bilinməz olan, məlum olmayan
zərf bax gizli 4-cü mənada. Gizli-gizli iş görmək. – Yenə də bir vuraydı qəlbimiz gizli-gizli; Sən ey əsmər bənizli! M
zərf 1. Heç kəs görmədən, gözə görünmədən; xəlvəti. Gizlicə görüşmək. Gizlicə danışmaq. – Deyirlər tüstüsüz bir şair yanar; Qəlbi öz dərdini ağlar giz
cəm biol. Sporlar vasitəsilə cinsi törəyib artan bitkilər (məs.: göbələk, yosun və s)
is. Gizli olma; naməlumluq, məxfilik
bax gizli 1 və 4-cü mənalarda. [Nabat:] Mən də sənin kimi gizlin, gündə ocaqda yumurta bişirib yeyərəm? S
bax gizlicə. Sonra [qızı] toysuz, gizlincə dəliyə gəlin aparırlar. S.S.Axundov. O səs yenə gizlincə; Dedi: – Ay qəlbi incə! M
is. məh. Çəllək, boçka. [Həsən] …həyətdə köhnə god və paslı tənəkələr arası ilə keçib, üfunətli pilləkənə yanaşdı
is. 1. Ağacdan, taxtadan qayrılmış kukla, gəlincik. 2. məc. Kök və kiçikboylu adam haqqında
bax camış. [Cənnətəli ağa:] Deməzsənmi Kərbəlayının on dörd gomuşu, altı inəyi bu qış tələf olubdu. N
is. və sif. Kök, koppuş, ətli, tosqun. Gedirdi gonbul; Əlində dumbul… (Uşaq mahnısı)
is. Köklük, ətlilik, tosqunluq. Gonbulluğundan yeriyə bilmir
is. dan. 1. Mübaliğəli danışıq; şişirdilmiş, uydurma söhbətlər. [Qadir kişinin] bu cür gopları çox vaxt yerinə düşərdi
“Gopalamaq”dan f.is
bax gopamaq 1-ci mənada
“Gopamaq”dan f.is
f. dan. 1. Döymək, vurmaq, çəkmək, ilişdirmək. [Məmmədəli:] Bacıoğlu! …O qədər goparam cəmdəyinə, şişib dama dönərsən
dan. bax gopçu
sif. Bir şeyi həddən artıq şişirdərək danışmağa, özü, öz işləri haqqında mübaliğə ilə danışmağa adət etmiş adam
dan. bax gopçuluq
is. dan. Mübaliğə ilə danışmaq xasiyyəti, bir şeyi şişirtmə, mübaliğə etmə. [Xankişi:] Gopçuluq yaraşmır heç igidlərə
“Goplamaq”dan f.is
f. dan. 1. Mübaliğə ilə danışmaq, şişirdərək, artıraraq söyləmək. [Səlbnaz xanım:] Mən gedirəm, bilirəm də oğluna iki yüz min pis şeylər mənim haqqımd
“Goppuldamaq”dan f.is
f. Goppultu ilə düşmək, goppultu səsi çıxartmaq
“Goppuldatmaq”dan f.is
f. Goppultu ilə salmaq, goppultu səsi çıxarmaq
is. [fars.] Qəbir, məzar. Atanın goru haqqı (and kimi işlədilir). – Qırxında öyrənən gorunda çalar. (Ata
is. [fars.] Ölmüş adam haqqında söyüş məqamında işlənir. [Fəxrəddin:] Onun [Qətibənin] gorbagor atasının qızın səadətini əlindən aldığı bəs olmadımı?
is. Birağızlı, əyri qılınc; yatağan. Gorda ilə vurmaq. – Qorodovoy börkünü başına basıb, gordası qılçasına dolaşadolaşa yüyürüb getdi… Çəmənzəminli
dan. 1. bax kaftar 1-ci mənada. [Zeynəb:] Kazım, sənsən? Gecə vaxtı goreşən kimi qəbristanlıqda nə gəzirsən, baş-gözünü niyə sarıyıbsan? İ
[fars.] Qəbiristanda bir nəsildən olan adamların basdırıldığı yer; qəbir. [Budaq:] Bircə aydan sonra bu qəbir itibbatar, atamın gorgahı bilinməz, nişa
is. 1. Göbəkbağı düşdükdən sonra qarnın ortasında qalan kiçik çuxur, batıq. □ Göbəyə qədər (kimi) – belə qədər, beləcən
is. anat. İnsan və ya heyvan rüşeymini ananın bədəni ilə birləşdirən və rüşeymin qidalanmasına vasitə olan boru
is. Balaca, kiçik göbək. Rüşeymlə ananın əlaqəsi göbəkcik vasitəsilə yaradılır. “Qaramal”
is. Köhnə məişətdə: cəhalət və nadanlıq əlaməti olaraq xəstə, yaxud uşağı olmayan qadınların göbəkləri ətrafına yazılan dua
is. Köhnə məişətdə: göbəkgötürmə ilə məşğul olan ara həkimi
is. Köhnə məişətdə: ara həkimlərinin dua oxuyub göbəyə püfləməsindən ibarət yalançı müalicə üsulu
is. etnoqr. Qız və oğlan uşağını anadan olanda bir-birinə nişanlama adəti: beşikkəsmə. Salondan daha bir qız səsi eşidildi: – Deyirlər, keçmişdə göbək
sif. dan. Qarnı iri olan; kök, yoğun, yekəqarın. Göbəkli adam. – Atlı dəstəsinin önündə gələn yaşıl çalmalı, şişman göbəkli adam Həmədan valisi idi… Ə
is. köhn. Göbəkduası yazan adam, molla (bax göbəkduası). Deyin o göbəkyazana, qələmin ucun yavaş bas! M
is. 1. bot. Xlorofili olmayan, əsasən sporlar vasitəsilə çoxalan ibtidai bitki. Yeməli göbələk. Zəhərli göbələklər
sif. Başının forması göbələk kimi olan; yastıbaş. Göbələkbaş adam. // is. Ağ əmmaməli din xadimlərinə istehza ilə verilən ad
is. Kiçik, xırda göbələk
is. Çoxlu göbələk bitən yer
bax göbələkvari
bax göbələkvarilik
sif. Göbələk şəklində olan, şəkilcə göbələyə oxşayan; göbələkşəkilli. Göbələkvari tağ
is. Göbələyə oxşayan şeyin şəkil və vəziyyəti; göbələk şəkillilik