sif. Gözəlin epitetlərindən (sifətlərindən) biri. Göy üzünü bəzər parlaq ulduzlar; Yer üzünü bəzər gülüzlü qızlar
is. və sif. şair. Gözəlin epitetlərindən (sifətlərindən) biri. Gülyanaq qız. – Hər aşiqin ki, sən kimi bir gülyanağı var; Lalə kimi əyandı ki, köksünd
is. [fars.] şair. Çoxlu gül olan yer; gülüstan, çiçəklik, güllük. Bülbül səbəbsiz olmadı gülzarə aşina
bax gülzar. Gülzarlıqla alov arasında uca sədd çəkilmişdi, onu keçmək qabil deyildi. Çəmənzəminli
is. [fars.] 1. Lazımınca əsaslanmamış fikir, zənn, ehtimal. O, gümanının düz çıxmadığını görüb iri, qonur gözlərini geniş açaraq Tərlana baxdı
sif. [fars.] köhn. Yolunu azmış, doğru yoldan sapmış. [Əjdər:] Düşərək çöllərə, Allaha pənah; Biz də qaçaqlartək olarıq gümrah! H
sif. Qıvraq, möhkəm, sağlam, qüvvətli. Yaşına baxmayaraq, çox gümrahdır. – Odun götür, yaxşı yar; Yaxşı doğra, yaxşı yar; İyidi gümrah eylər; Qədirbil
“Gümrahlanmaq”dan f.is
qayıd. Sağlamlaşmaq, qüvvətlənmək, sağlam olmaq, qüvvətə gəlmək. Xəstə getdikcə gümrahlanır. Dincəldikdən sonra gümrahlanmaq
“Gümrahlaşmaq”dan f.is
bax gümrahlanmaq. Budaq indi-indi gümrahlaşırdı ki, birdən yenə də onunku gətirmədi. Ə.Vəliyev
is. Gümrah adamın halı; cismən və ruhən sağlamlıq; qıvraqlıq. Elə adamlar var ki, ruhən ən yorğun dəqiqələrində belə onlarla danışdıqda özündə bir yün
is. 1. Parlaq bozumtul-ağ rəngli, kimyəvi element – nəcib metal (zərgərlik və bəzək şeyləri qayırmaq, pul kəsmək və s
is. zool. Çaylarda yaşayan xırda balıq növü. Bizim çaylarda gümüşcə adlanan xırda balıqlar da yaşayır
sif. Dəstəsi gümüşdən olan, qəbzəsi gümüşdən qayrılmış. Cəmil dayısının gümüşdəstə xəncərini belinə bağlayıb, yüyürə-yüyürə atlılara qoşuldu
“Gümüşləmək”dən f.is
f. 1. Üzərinə nazik gümüş məhlulu çəkmək. Qaşıqları gümüşləmək. 2. Gümüşlə bəzəmək, gümüşlə işləmək. Xəncəli işlə, yolla; Üstün gümüşlə, yolla
“Gümüşlənmək”dən f.is
məch. Gümüş suyu çəkilmək və ya gümüşlə bəzədilmək. Bu çəngəllər gümüşlənib
“Gümüşlətmək”dən f.is
f. Gümüş suyu çəkdirmək və ya gümüşlə bəzədilmək. Papirosqabını gümüşlətmək
sif. 1. Gümüşlə bəzədilmiş, gümüşlə işlənmiş. Əllərində sur təsbeh; Gümüşlü buxurdanlar. Ə.Cavad. 2. Tərkibində gümüş olan
sif. Ağ-bozaçalar parlaq rəngdə olan, rəngi gümüş rəngində olan, gümüş kimi parıldayan. [Nuriyyə:] …Gümüşü toran içindən bir motosiklin çıxdığını görd
is. Gümüşü rəngdə olan şeyin xüsusiyyəti, gümüş rəngində olma
is. bax günəş 1 və 2-ci mənalarda. Gün işığı. Gün çıxar, aləm görər. (Ata. sözü). Gəldi günortaçağı, gün qızarıb yanırdı
is. 1. Gecə-gündüzün səhərdən axşama qədərki işıqlı müddəti, günçıxandan günbatana qədərki dövr. Gün doğuşundan bəllidir
is. Günorta, günəşin günortaya yaxınlaşdığı vaxt (vaxtın, günün keçmək üzrə olduğunu bildirir). Dağın zirvəsində gün-günortadır; Dərənin dibini haqlay
is. Güzəran, dolanacaq, yaşayış
is. [fars.] 1. Dini-əxlaqi normaların pozulması, dincə qəbahət sayılan iş (savab əksi). Səni mələk görəli yazmaz oldu eşqi günah; Vəli yazıldı, bu üzd
is. və sif. [fars.] 1. Müqəssir, təqsirkar. Günahkarı cəzalandırmaq. – Yar yanında günahkaram; Doğru sözüm yalan oldu
zərf Günahı, təqsiri olan kimi; təqsirkarcasına. Günahkarcasına baxmaq
is. Müqəssirlik, təqsirkarlıq. Günahkarlığını boynuna almaq
“Günahlandırılmaq” dan f.is
məc. Müqəssir tutulmaq, təqsirləndirilmək
“Günahlandırmaq”dan f.is
f. Günahkar hesab etmək, müqəssir saymaq; təqsirləndirmək. Oğruluqda günahlandırmaq. Əsassız yerə günahlandırmaq
bax günahkar 1 və 2-ci mənalarda. Şəfiqə xanım, sən də məni bağışla, mən günahlıyam. İ.Musabəyov
sif. 1. Günahı, təqsiri olmayan; təqsirsiz. Günahsız adam. – İnsaf et, öldürmə, günahsız qulu; Əl-əldən üzülür, yaman çağıdır
is. Heç bir günahı, təqsiri olmama; təqsirsizlik
bax günaşırı. Salman kişi günarası … dincələrdi. Mir Cəlal
zərf Bir gün ötürüb, o birisi gün, bir gün ötürərək; günarası. Günaşırı tarlanı sulamaq. Günaşırı qar yağır
1. is. Dünyanın günbatan tərəfi; qərb. Şərəf xalanın bağı bizim evimizin günbatan tərəfində idi. S.Hüseyn
is. [fars.] Yarımkürə şəklində bina damı; qübbə. Hamamın günbəzi. – Şeşpər günbəzə elə dəydi ki, günbəzdən od töküldü
sif. Günbəzi olan, damı günbəd (günbəz) şəklində olan; qübbəli. Günbəzli hamam. – [Nəzakət:] Gör günbəzli yerdən tüstü çıxır, Ağa Kərim hamamı yanır,
zərf Gündən-günə, gün keçdikcə; tədricən, günü-gündən, get-gedə. Günbəgün arıqlamaq. Vəziyyət günbəgün yaxşılaşır
is. Dünyanın günçıxan tərəfi; şərq. Atıb alovunu, eyləmişdi al; Günçıxan tərəfdə olan əyri yal. H.K.Sanılı
1. sif. Hərgünkü, hər gün olan, hər gün baş verən, adi. Gündəlik rejim. – [Qətibə:] Həyatda yanılmamaq üçün onun sənə qarşı aldığı gündəlik vəziyyət v