“Kəsdirmək”dən məch
“Kəsdirmək”dən f.is
1. icb. Başqasına kəsmək işi gördürmək. Şalbanın başını kəsdirmək. Ağacı kəsdirmək. İtin quyruğunu (qulağını) kəsdirmək
1. sif. Ən yaxın, ən qısa. Kəsə cığır. – [Qız] cəld taxçadan cunayı yaylığını götürüb özünü çölə saldı, kəsə yolla meşəyə doğru yüyürməyə başladı
is. köhn. Müxtəlif alətləri qoymaq üçün dəridən və s.-dən düzəldilən, xüsusi gözləri olan qab, alət. Kərbəlayı Qulu qurtarıb ülgücü belindəki qayış kə
is. [ər. “kasib” söz cəmi] köhn. Zəhmətkeş, fəhlə, peşəkar, sənətkar; ümumiyyətlə, kəsbkarlıqla dolanan adam
is. köhn. Fəhləlik, peşəkarlıq, sənətkarlıq, kəsbkarlıq
is. Quruyub bərkimiş palçıq yumrusu. Kəsəkləri əzmək. – Kəsək oturub daş üçün ağlayır. (Ata. sözü). Ayaqlarım yalın olduğuna görə yolun quru kəsəkləri
top. Kəsək-kəsək halında olan torpaq. [Maya:] Tülkü, çaqqal mənə nə edəcək? Nə çox kəsək-küsək, götürüb çırparam təpəsinə
is. Kəsək əzən alət. Kəsəkdöyənlə kəsəkləri əzmək. – Qurutəzən, kəsəkdöyən, öz malımızdır, dustan! O qəviheykəl qazan Samü Nəriman malıdır
is. Kütləvi qırğın, qılıncdan keçirmə. Lələ yerin Arqalı; Mələməz ay arqalı; Kəsəkəs meydanında; Namərd qaçar, ər qalı
“Kəsəkləşmək”dən f.is
f. Kəsək olmaq, kəsəyə çevrilmək, qalıb kəsək halında bərkişmək. Palçıq qalıb kəsəkləşdi
sif. Kəsəyi çox olan, kəsəklə dolu, kəsəklərlə örtülü. Kəsəkli yol. – …Tehrandan gələn boz maşın Qəzvinin tozlu və kəsəkli küçələrinə daxil oldu
is. Kəsək çox olan yer (yol və s)
f.is. hənd. Əyrini iki və ya bir neçə nöqtədə kəsən düz xətt. □ Kəsən (kəsici) diş(lər) – ağzın ön tərəfində olan ön diş(lər)
is. 1. Hər hansı bir kəsici alət. Atam hazırlanır əlində kəsər; Toyuq banlayanda başı kəsilər. S.Vurğun
sif. 1. Yaxşı kəsən, iti. Kəsərli alət. Kəsərli bıçaq. Kəsərli xəncər. – Ortadan kəsərli, qəbzəsi qanlı; İstərəm indidən çalhaçal ola! “Koroğlu”
is. 1. Kəsərli olma; itilik. Baltanın kəsərliliyi. 2. məc. Təsir, güc, kəskinlik. Sözün kəsərliliyi
sif. 1. Kəsəri olmayan, iti olmayan; küt. Kəsərsiz balta. 2. məc. Gücü, təsiri olmayan və ya az olan
is. 1. Kəsəri, itiliyi olmama; kütlük. 2. məc. Gücü, təsiri olmama və ya az olma. Tənqidin kəsərsizliyi
is. Kəsər, alət (bıçaq, balta, xəncər və s.). Yanında bir kəsərti yoxdur
zərf Kəsə yolla, qısa yolla. Kəsəsinə getmək
is. zool. Qabaq dişləri yaxşı inkişaf etmiş, gəmiricilər dəstəsindən çölsiçanı. Anbar kəsəyənsiz olmaz
is. 1. Kütləvi şəkildə kəsmə, doğrama: qırıb-tökmə, kəsib-tökmə. 2. məc. dan. Ağalıq etmə, vurub dağıtma, hökmranlıq (yalnız mənfi mənada)
sif. 1. Kəsən, kəsə bilən hər şey. Kəsici alət. Kəsici maşın. // İti, itilənmiş, yaxşı kəsən. Kəsici mişar
is. 1. Kəsici şeyin hal və keyfiyyəti; itilik. 2. məc. Şiddət, təsirlilik, təsir qüvvəsi
sif. [ər.] 1. Qalın, qəliz, qatı, qeyrişəffaf, tutqun. Gilanın üzərində qalın bir sis, günəşin ziyasına mane ola biləcək kəsif bir kölgə vardı
“Kəsifləşdirilmək”dən f.is
məch. Qəlizləşdirilmək, qatılaşdırılmaq, tutqunlaşdırılmaq
“Kəsifləşdirmək”dən f.is
f. Kəsifliyini artırmaq, kəsif etmək; qatılaşdırmaq, qəlizləşdirmək, tutqunlaşdırmaq
“Kəsifləşmək”dən f.is
f. Kəsif olmaq, kəsifliyi artmaq; qatılaşmaq, tutqunlaşmaq, qəlizləşmək. Kəsifləşən (f.is.) qaranlıqda onlar artıq ağır-ağır qalxır, çox vaxt qarşılar
is. Qatılıq, qəlizlik, tutqunluq; qeyri-şəffaflıq. Havanın kəsifliyi
1. sif. Kəsilmiş halda olan, iti bir şeylə kəsilib yaralanmış, cızılmış. Kəsik üz. Kəsik dəri. – Şaxta kəsik yerə daha bərk təsir edir
zərf Qırıq-qırıq, ara verərək, aramla. Ancaq məhkəmə salonundan bu qayda ilə çıxan kəsik-kəsik xəbərlər heç kəsi təmin edə bilməyirdi
top. dan. Kəsiklər, kəsik parçalar
sif. Kəsiyi olan. Kəsikli pencək
is. Kəsik şeyin halı, kəsikli olma
sif. Saçı kəsilmiş, qısaldılmış, gödəlmiş. Kəsiksaç qadın. – Ağ xələtli, kəsiksaç bir qız, əlində kiçik bir yol çantası maşından düşdü
zərf Sıxıla-sıxıla, utanautana, çəkinə-çəkinə. Kəsilə-kəsilə cavab vermək. – Kəsilə-kəsilə danışır Gülnaz: – Xanlıqda işləyib, olmuşdum pərvaz
sif. Kəsiyi olan; kəsilmiş. Kəsili qol
is. Kəsilmə tərzi; kəsilmə. Layın geoloji kəsilişi. – Sahənin geoloji kəsilişi müəyyən edilmiş mexaniki xassələr vasitəsilə dəqiqləşdirilir
“Kəsilişmək”dən f.is
qarş. Hesablarını bitirmək, bir-biri ilə hesablaşıb, şərtləşib qurtarmaq; üzülüşmək
“Kəsilmək”dən f.is. Cəlil ceyranın kəsilməsinə razı olmadı. M.Hüseyn. Planın dolmamasının səbəbi tez-tez elektrik enerjisinin kəsilməsi olmuşdu
1. “Kəsmək”dən məch. Taxta kəsildi. Barmağı kəsilmək. Qardan yol kəsilmişdir. Qoyun kəsilmək. Telefon (qaz) kəsildi
is. 1. Kəsmək işi; kəsmə, kəsiliş, kəsiş. 2. Biçim, tərz, şəkil. Gözüm qaldı siyah teldə; Bülbül öldü meyli güldə; Bir kəsim yox qürbət eldə; Sən mana