is. [ər.] Həbs olunmuş; dustaq. Bu halda məhbuslar yerə yıxılıb şahın ayağına sürünürlər. Ü.Hacıbəyov
is. Həbsdə olma, dustaqda olma; dustaqlıq
sif. [ər.] klas. Utanmış, utanan, utancaq. [Günəş] məhcub və tutqun bir halda yatağına çəkildi. A.Şaiq
is. klas. Utanma, utancaqlıq, həya. Ən gözəl və sevimli xüsusiyyətlərindən birisi, zahiri görünüşündə olan məhcubluğu, həyalılığı və utancaqlığı idi
sif. [ər.] 1. Əhatə olunmuş, dövrələnmiş, hüdudlanmış. Hasarla məhdud bir ev. □ Məhdud etmək – hədd qoymaq, hüdud qoymaq, məhdudlaşdırmaq
[ər.] bax məhdudluq
“Məhdudlandırılmaq” dan f.is
bax məhdudlaşdırılmaq
“Məhdudlandırmaq” dan f.is
bax məhdudlaşdırmaq. İmkanı məhdudlandırmaq
“Məhdudlanmaq”dan f.is
f. Öz işi və hərəkətində müəyyən bir hədlə kifayətlənmək, ondan kənara çıxmamaq
bax məhdudlayıcı
“Məhdudlaşdırılmaq” dan f.is
məch. Müəyyən bir hüdud, çərçivə içinə alınmaq, müəyyən bir dairədə saxlanılmaq
“Məhdudlaşdırmaq” dan f.is
f. Müəyyən bir hüdud içinə almaq, məhdud etmək, hədd qoymaq, müəyyən həddə, çərçivədə saxlamaq. İmkanı məhdudlaşdırmaq
“Məhdudlaşmaq”dan f.is
f. Məhdud olmaq, müəyyən hədd-hüdud içərisində olmaq, kifayətlənmək. [Müəllimlərin] ikiilliklə əlaqədar olaraq gördükləri işlər yalnız bununla məhdudl
sif. Məhdud edən, məhdudlaşdıran, müəyyən ölçüdən, hüduddan kənara çıxmağa qoymayan; məhdudedici
is. Məhdud olma, müəyyən hədd-hüdud içərisində olma; məhdudiyyət. // Azlıq, kifayətsizlik, darlıq. İmkanların məhdudluğu
is. [ər.] 1. Eşq, sevgi, sevmə, sevişmə. Aralarında məhəbbət var. □ Məhəbbət bağlamaq (salmaq) – sevmək, vurulmaq, eşq yetirmək
zərf [ər. məhəbbət və fars. …anə] Dərin məhəbbətlə, sevgi hissi ilə. Məhəbbətanə süzmək. – [Molla Fərəc:] Məhəbbətanə qızlara baxır
sif. Məhəbbət bəsləyən, məhəbbəti olan, məhəbbət ifadə edən. Bu qədər adamın içində Məryəm Nadirin gözünə görünər-görünməz yenə də Zeynəbin məhəbbətli
is. [ər. məhəbbət və fars. …namə] 1. Dostyana məktub. [Vaqif:] Mirzə Camal, Rum soltanına yazılmış məhəbbətnaməni ver görüm
sif. Məhəbbəti, sevgisi olmayan. // zərf Məhəbbət olmadan; sevgisiz, istəksiz. Məhəbbətsiz evlənmək
is. [ər.] Balkonun, eyvanın, pilləkənin, körpünün kənarına çəkilən şəbəkə; barmaqlıq, sürahi. Dəmir məhəccər
sif. Məhəccəri olan; sürahili, barmaqlıqlı. Məhəccərli balkon. – Yaşıl məhəccərli dördkünc bağçada … Nizaminin tuncdan tökülmüş miniatür heykəli qoyul
is. [ər.] Qızıl və gümüşün əyarını təyin edən bir cins daş. □ Məhək daşı – 1) məhək; 2) məc. bir şeyin keyfiyyəti, dəyərini göstərən şey
[ər.] : məhəl qoymamaq – etina etməmək, maraqlanmamaq; saymamaq. Mən xotkar qızıyam, Nigardır adım; Şahlara, xanlara məhəl qoymadım
is. [ər.] Yer. Necə surət bağlasın könlüm xilasi-eşqdən; Eşqdir bir hal kim, ol halə könlümdür məhəl
is. 1. bax yerliçilik. 2. Öz yazılarında, əsərlərində yerli sözlər işlətmə meyli. Bədii əsərlərdə məhəlçiliyə yol verməməli
is. [ər.] 1. Bir şəhər və ya qəsəbənin bölündüyü hissələrdən hər biri. Hər məhəllədən iki-üç nəfər adam uşaqları ilə bir yerdə arabaya, faytona, ata,
sif. Yalnız bir məhəllə, bir yerə məxsus və aid olan, ümumxalq mahiyyəti daşımayan; yerli. Məhəlli sözlər
is. [ər. mühərrəm] 1. Ərəb qəməri təqviminin birinci ayı (şiələrin imamları bu ayda qətl edildiyi üçün yas ayı hesab olunur)
is. din. Məhərrəm ayında imamların qətli münasibətilə şiələrin tutduqları yas, saxladıqları matəm; təziyə, əza
is. [ər.] köhn. 1. Yığıncaq yeri. 2. Toplantı, dərnək
is. [ər.] köhn. 1. Qab, mücrü, sandıqça. 2. Qılaf
is. [ər.] 1. Cinayət işlərinə və mülki mübahisələrə baxan ədliyyə orqanı. Xalq məhkəməsi. Ali məhkəmə
is. [ər. məhkəmə və fars. …baz] Vaxtını məhkəmələrdə keçirməyi, hər bir iş üçün məhkəməyə müraciət etməyi sevən adam
is. Məhkəməbaz adamın xasiyyəti
sif. Məhkəməyə aid olan, məhkəmə vasitəsilə həll edilməli olan
sif. [ər.] 1. Haqqında məhkəmə tərəfindən hökm çıxarılmış, hər hansı bir cəzaya məhkum edilmiş. □ Məhkum etmək – haqqında hər hansı bir cəza hökmü çıx
[ər.] bax məhkumluq 2-ci mənada. Məhkumiyyət sözünü dünya tarixindən; Silmək istəyirəm mən. M.Dilbazi
is. 1. Etdiyi cinayətə görə məhkəmə cəzası alma. Məhkumluğun götürülməsi haqqında fərman. 2. Məhkum olma, itaətdə, asılı vəziyyətdə qalma; asılılıq, t
bax mahliqa. Vaqifa, bir məhliqayi-mehribanə meyil qıl; Ta kəmalieşqə ondan zərrə nöqsan olmaya! M.P
is. [ər.] Bərk və ya duru maddənin suda və ya başqa bir mayedə həll olunması nəticəsində alınan eynicinsli duru maddə
is. xüs. Məhlulu qarışdırmağa məxsus maşın, cihaz. // Sif. mənasında. Məhlulqarışdıran maşın
sif. Məhlul qarışıqlı, məhlulu olan
bax mahparə. Qəm alıb könlümü, çəkir zülmətə; Ta gəlməsə o məhparə xəbər ver. Aşıq Ariz