is. ədəb. Nəsrlə yazılmış qədim island əsərləri
“Saqındırmaq”dan f.is
f. Çəkindirmək, özünü gözləməyi, qorunmağı məsləhət görmək. // Saxlamaq, çəkindirmək, bir şeydən başqasını, özünü saxlamağa çalışmaq
“Saqınmaq”dan f.is
f. Çəkinmək, qorunmaq, özünü saxlamaq. İçkidən saqınmaq. – Saqın, ağuludur, tök bu hərifin şərbətin, getsin
is. [ər.] klas. Kef məclisində şərab və s. içki paylayan adam. Bir cam yetir, saqi, bu dövran belə qalmaz; Tək bir gün olur xak ilə yeksan, belə qalma
sif. [ər.] köhn. Etibardan düşmüş, qüvvədən düşmüş, qüvvəsini itirmiş; daha hökm və etibarı olmayan. Şəban ayının 25-dən etibarən hökumətin imzası və
is. [ər.] köhn. Keçmişdə dalında, yaxud da araba ilə bulaqdan su daşıyan adam; suçu
is. zool. Sərçəkimilər fəsiləsindən olub, başında və boynunda qırmızı və sarı tükləri olan oxuyan quş
is. 1. Kişilərin üzündə və alt çənələrinin üstündə bitən tüklər. Uzun saqqal. Saqqal qoymaq. – [Məşədi İbad:] Hə… Çünki mən saqqalıma həna qoyuram, el
“Saqqallamaq”dan f.is
f. dan. Dalaşarkən birbirinin saqqalından yapışmaq, bir-birinin saqqalını yolmaq, dartışdırmaq; savaşmaq
“Saqqallanmaq”dan f.is
f. Üzünü saqqal basmaq, üzünə saqqal çıxmaq
sif. 1. Saqqalı olan, saqqal qoymuş, saqqal buraxmış. Saqqallı kişi. – Bu dərviş ucaboylu, arğaz, uzunsaçlı və saqqallıydı
sif. Saqqalı olmayan
is. Saqqızağacından sızıb çıxan, çəkildikcə uzanmaq xassəsinə malik olan ağ kitrə (adətən ağızda çeynənmək üçün istifadə edilir)
is. bot. Püstə cinsindən olub meşə zolaqlarında becərilən, oduncağı möhkəm, həm də qiymətli sayılan hündür ağac; yabanı püstə
is. Üzərində suda üzmək, şey daşımaq və ya bir sahildən o biri sahilə keçmək üçün bir və ya bir neçə sıra bir-birinə bağlanmış şalbanlardan ibarət nəq
is. Plitə şəklində iri, bütöv yastı daş parçası. Həyətinə sal daşı döşənmiş ev iki kəllə, bir orta otaqdan ibarətdir
is. [rus.] Balıq növü
is. [ər.] Görüşərkən bir-birinə sülh və əmin-amanlıq diləmək ifadəsi. □ Salam e(y)ləmək klas. – salamlamaq, salamını yetirmək
bax salam. Yar yarın özün istər; Salam-duanı neylər? (Bayatı). [Nurəddin Cəfərə:] Məndən Bahara salam-dua yetir
[ər.] bax salam. Salamkalamdan sonra Pəri xanım soruşdu. “Abbas və Gülgəz”. ◊ Salam-kalamı olmaq – tanışlığı olmaq, yaxınlığı olmaq
sif. və zərf [ər.] 1. Sağ, diri, xətərsiz-bəlasız, sağ-salamat. [Qurban:] Sonra yaz ki, mən də, şükür Allaha, sağ və salamatam
is. [ər.] din. Səfərə çıxarkən salamat gedib-gəlmək üçün yoxsullara verilən nəzir; salamatlıq
“Salamatlaşmaq”dan f.is
f. Görüşüb ayrılarkən (bir-birinə) əl verərək sağollaşmaq, xudahafizləşmək. Bahadır salamatlaşıb troykaya əyləşdi
is. 1. Sağlıq, sağ-salamatlıq, ölüm-itim olmama. [Qoca ceyrana:] Qaç! İnsandan uzaq olmaq salamatlıqdır
is. bot. Bataqlıqlarda, rütubətli yerlərdə, bəzən alaq kimi əkinlərdə bitən bir bitkinin adı. Salaməleyküm cinsinin nümunələri bataqlıqlarda, rütubətl
bax salam. [Cümşüd bəy:] Salaməleyküm, qonşu, nə kefdəsən. E.Sultanov. [Hüseynqulu bəy:] Məşədi İbad, salamünəleyküm, a kişi, bu nə işdir, eşitdim ki,
“Salamlamaq”dan f.is
f. 1. Salam vermək, salamla qarşılamaq. Ağsaqqal qocalar qatran çubuqlarını dodaqlarından çəkib, qorxaq nəzərlərlə bizi salamladılar
“Salamlaşmaq”dan f.is
qarş. f. Bir-birinə salam vermək. Qoca, əmim oğlu ilə görüşdü, salamlaşdı. S.S.Axundov. // Məc. mənada
zərf Salam vermədən, salamlaşmadan; dinmədən, danışmadan. Qələmi mürəkkəbə batırdım. Salamsızkalamsız başladım
[rus.] Tərəvəz, yumurta, bəzən ət və s. doğranaraq üstünə zeytun yağı, xama və s. tökülərək hazırlanan soyuq yemək
[ər.] Dəfn günü vəfat edənin evinin üstündə uca səslə oxunan minacat. □ Salat çəkmək – vəfat edənin evinin üstündə uca səslə minacat oxumaq
is. [ər.] din. Məhəmməd peyğəmbər və imamların şəninə oxunan dua. Hamının gözü salavat səsi gələn tərəfə baxırdı
is. 1. Sal düzəldən usta. 2. Bərəçi
“Saldırmaq”dan f.is
f. 1. Salmağa məcbur etmək. Molla tülkünün dalınca nə qədər qaçırsa, toyuğu saldıra bilmir. “M.N.lətif
[ital.] Mühasibatda: mədaxil ilə məxaric (debet ilə kredit) arasında olan fərq, qalıq
sif. [ər.] köhn. 1. Yararlı. Dedim: saxla məni, qul olum sənə; Qardaş yox, saleh oğul olum sənə. A.Səhhət
[ital. salvietta] Yeməkdən sonra ağzı və əli silmək üçün parçadan tikilmiş dördkünc dəsmal. Ənvər bıçağı, salfetləri götürüb geri qayıtdı
is. məh. Qayda, üsul
is. Üzüm gilələrinin bir budaqcıqdakı topası. Şanı salxımı. Sarıgilə salxımı. – Üzüm salxımları budaqlardan sallanaraq ağacları yolka kimi bəzəyir… S
zərf Salxım kimi, salxımlar şəklində. Buz salxım-salxım sallanıb. – Yasəmənin gülləri salxım-salxım olub sallanırdı
sif. Salxım kimi, salxıma oxşayan, salxım şəklində olan. Salxımvari çiçəklər