1. Yararlı.
2. İxtiyarı olan.
3. Dinin əmrlərinə uyğun hərəkət edən.
устар. I прил. 1. подходящий; достойный 2. праведный; благочестивый II сущ. праведник
Полностью »[ər.] прил. куьгьн. 1. ярарлу, виже къведай, хъсан; 2. ихтияр авай; 3. диндин буйругъриз (тӀалабриз) килигай гьерекат ийидай
Полностью »ə. 1) yaxşı, yararlı; 2) səlahiyyətli, ixtiyarı olan; 3) dinin tələblərinə uyğun hərəkət edən
Полностью »Ərəbcədir, “xeyriyyəçi”, “düz iş görən” deməkdir, güman ki, sülh sözü ilə qohumdur. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)
Полностью »Allahın Səmud qəbiləsinə göndərdiyi peyğəmbər olmuşdur. O, Nuh peyğəmbərin oğlu Samın soyundan idi. Qurana görə Allah günahlara batmış Ad qəbiləsini m
Полностью »Allahın rizasını qazanmaq üçün dünya həyatının keçici dəyərlərinə əhəmiyyət verməyən, şəriət qaydalarına uyğun olaraq yaşayan, əməlləri ilə hamıya nüm
Полностью »