bax yapyalnız. [Qız] atasından acıq edib evlərindən çıxmış, kiçik bir otaqda yapayalnız yaşayır. A.Şaiq
“Yapdırılmaq”dan f.is
məch. 1. Bişmək üçün təndirin divarına yapışdırılmaq. Çörək yapdırılmaq. 2. Etdirilmək, düzəltdirilmək
“Yapdırmaq”dan f.is
icb. 1. Bişmək üçün təndirin divarlarına yapışdırtmaq. Çörək yapdırmaq. 2. Etdirmək, etməyə məcbur etmək
is. kit. Bina, tikinti. // məc. Təməl, bünövrə mənasında. Gözəl ölkəm! Sən gözəlsən, gözəlsən öz əməlində; Zəncirlərdən azad olan bir dünyanın yapısıs
“Yapıxmaq”dan f.is
f. Elastikliyini, yumşaqlığını, diriliyini itirərək yapışan kimi olmaq, basılıbsıxılmış kimi olmaq; yatmaq
f.sif. Yapışan kimi olmuş, yatmış, bir-birinə yapışmış; yatıq. Əzilib yapıxmış küləş [Tapdığın] ayaqları altında xışıldayırdı
sif. İşlənməkdən yaprıxmış
bax yapıxmaq
1. “Yapılmaq”dan f.is. 2. sif. Qayrılma, qayrılmış, tikilmiş, düzəldilmiş. [Ərən:] Kənarda palçıqdan yapılma bir büt var idi
məch. 1. Bişmək üçün təndirin divarına yapışdırılmaq. Təndirə çörək yapılmaq. – Bu dəfə on pud unun çörəyi gərək yapılaydı
f.sif. 1. Bişmək üçün təndirin divarına yapışdırılmış (çörək). 2. Qayrılmış, düzəldilmiş, tikilmiş, qurulmuş
is. Basılmış keçi yunundan (keçədən) hazırlanan plaşa oxşar qolsuz, uzun, enli geyim. [Qurbanəli:] Bir-iki motal tutmuşdum, onu da satıb özümə yapıncı
sif. Əynində yapıncı olan. Faytondan iki nəfər yapıncılı adam düşdü. M.Hüseyn. Deyəsən, gələn yapıncılı idi
sif. Yapıncı üçün yarayan. Yapıncılıq keçə
“Yapırtmaq”dan f.is
f. Qulaqlarını boynuna yapışdırmaq. At qulaqlarını yapırdıb üstümə yüyürdü
sif. 1. Bir şeyə toxunduqda ondan qopmayan, ayrılmayan, yapışqan xassəsinə malik olan. 2. məc. Ürəyəyatan, xoşagələn
sif. Yapışdırma xassəsi olan, bir-birinə yapışdıran. Yapışdırıcı maddələr
“Yapışdırılmaq”dan f.is
məch. Yapışqan (və s.) ilə bitişdirilmək. Divarlara elanlar yapışdırılmışdır
f.sif. Yapışqan (və s.) ilə bitişdirilmiş. Yapışdırılmış kağız
“Yapışdırmaq”dan f.is
f. 1. Yapışqanla və ya başqa yapışdırıcı maddə ilə bir şeyi başqa bir şeylə bitişdirmək. Məktuba marka yapışdırmaq
“Yapışdırtmaq”dan f.is
icb. Başqası vasitəsilə yapışdırmaq; calatmaq
sif. Yapışmaq xassəsi olan; yapışqan. Yapışıcı maddə
sif. 1. Bir-birinə yapışmış, bitişmiş. Ətə yapışıq dəri. Bir-birinə yapışıq kağız. 2. Sıx yaxınlaşdırılmış, lap yapışdırılmış; yanaşı, qonşu
sif. 1. Yanaşı, lap yaxın, birbirinə təmas edəcək dərəcədə yaxın; qonşu. Əmrahgilin evi Səlminazgilin evinə yapışıqlı idi
sif. Yapışığı olmayan, xoşa gəlməyən. Yapışıqsız adam
is. Yapışığı olmama, xoşa gəlməmə; yapışmama
1. is. Yapışdırmaq, bitişdirmək xassəsi olan maddə. Yapışqan sürtmək. Xarrat yapışqanı. Sintetik yapışqan
“Yapışqanlamaq”dan f.is
f. Yapışqanla yapışdırmaq, bitişdirmək, yapışqan sürtmək. [Dadaş] sonra ağ kağızlardan götürüb yaşıl qovluğu yapışqanladı, hər tərəfdən onu sarıyıb, i
“Yapışqanlanmaq”dan f.is
məch. Yapışqanla yapışdırılmaq (bitişdirilmək), yapışqan sürtülmək
“Yapışqanlaşmaq”dan f.is
f. Yapışqan kimi olmaq, yapışqana dönmək, yapışqan xassəsi almaq. İsti su götürdükdə nişasta yapışqanlaşaraq həlməşik təbəqə əmələ gətirir
f.sif. Yapışqan kimi olmuş, yapışqana çevrilmiş. Yapışqanlaşmış maddə
“Yapışqanlatmaq”dan f.is
icb. Yapışqanla yapışdırtmaq, yapışqan vurdurmaq, birinə yapışqanlama işi gördürmək
sif. Yapışqan sürtülmüş. // Tərkibində yapışqan olan
f. Yapışmaq xassəsi
is. bot. Çay, arx və meşə kənarlarında bitən çoxillik ot bitkisi
“Yapışmaq”dan f.is
f. 1. Toxunduğu şeyə ilişib ayrılmamaq, yaxud zorla qopacaq bir surətdə bitişmək; sıvaşmaq. Kitabın səhifələri birbirinə yapışmışdır
1. “Yapmaq”dan f.is. 2. is. arxit. Plastik və s. materiallardan düzəldilən bəzək. Yapma işləri. // sif
f. 1. Bişmək üçün təndirin divarına yapışdırmaq. Qasım əminin övrəti Həlimə xala çörək yapırdı. C.Məmmədquluzadə