сущ. этногр. енге (свас яз тухузвай рушан къвалав гваз чамран кӀвализ фидай дишегьли); yengə yolu, yengə payı этногр
сущ. зоол. гьуьлуьн пахлахан, краб; // крабдин.
этногр. 1. сущ. енгевал (енгевиле физвай дишегьлидин кӀвалах, везифа); 2. прил. енгевилин, енгедиз талукь (махсус)
1. (“yeni”nin qədim forması); кил. yeni ; 2. къведай йис(уз).
нареч. цӀийиз, тӀимил эвел.
кил. yeniyetmə.
прил. 1. цӀийи; yeni paltar цӀийи пек; yeni direktor цӀийи директор; yeni məna цӀийи мана; yeni qayda цӀийи къайда; 2
1. прил. цӀийи-цӀийи; yeni-yeni adamlar цӀийи-цӀийи инсанар; 2. нареч. цӀийиз-цӀийиз, са тӀимил вилик, гила-гила
1. нареч. цӀийиз, тӀимил кьван вилик; исятда хьиз, гила хьиз; цӀийиз-цӀийиз, гила-гила; 2. прил. цӀийи
нареч. цӀийиз-цӀийиз.
кил. yenilikçi.
кил. yenilikçilik.
нареч. цӀийи кьилелай, цӀийи-цикӀелай, тикрар.
f.is. кил. yeniləmək.
гл. 1. цӀийи авун, дегишрун, цӀийидалди эвезун; 2. цийи кьилелай авун, цӀийи-цикӀелай авун, тикрар авун
кил. yeniləmək.
məch. 1. цӀийи хьун, цӀийи хъхьун; 2. кил. yeniləşdirilmək.
məch. цӀийи авунваз (хъувунваз) хьун.
кил. yeniləndirmək.
гл. цӀийи хьун, цӀийи хъхьун.
сущ. 1. цӀийивал; цӀийи затӀунин гьал ва ери; fikrin yeniliyi фикирдин цӀийивал; 2. цӀийи хабар; дегишвал; elə bir yenilik yoxdur ахьтин са цӀийивал а
сущ. цӀийивал (вичин кӀвалахдалди са цӀийи гьал) твадай кас, новатор (урус.).
сущ. новаторвал.
f.is. кил. yenilmək.
məch. магълуб (авунваз) хьун, кӀаник акатун, къарсурнаваз хьун.
прил. магълуб (ийиз) тежер, кӀаник акат тийир, гзаф кӀеви, къарсуриз тежер (мес. къеле, халкь).
сущ. магълуб тежервал, къарсуриз тежервал, гзаф кӀевивал.
кил. eniş.
кил. eniş-yoxuş.
сущ. гзаф жегьил, жегьилвилин яшарив агакьнавай гада ва я руш; жегьил.
f.is. кил. yenmək.
гл. 1. магълуб авун, кӀаник кутун, уфтан хьун, гъалиб атун; 2. кил. enmək.
кил. yenilməz.
кил. yenilməzlik.
[lat. geneta] 1. зоол. енот (багьа хам алай са гьайван); // енотдин; 2. енотдин хам.
сущ. 1. цӀийиз кьунвай вагьши къуш гъилив вердишдамаз адан вилик гъидай къуш; 2. пер. лапӀашдик квайди
[yun. episkopos] епископ (христиан динда вини дережадин руьгьанидин чин ва гьа чин авай кас).
прил. гзаф еке, лап еке.
прил. цӀеп-цӀийи, гзаф цӀийи, лап цӀийи.
сущ. 1. ччил; Ччил, Ччилин шар, Ччилин гирда; 2. ччил, кьуру; 3. ччил; накьв; yerdə oturmaq ччилел ацукьун; 4
сущ. ччил-цав, дуьнья, каинат; ччилер-цавар, вири алем; ** yer-göy ağlamaq ччил-цав шехьун; yerə-göyə sığmamaq а) цава-чиле гьакь тавун, гзаф хвеши хь
1. ер-емиш, жуьреба-жуьре салан емишар санал; 2. кьуру емишар.
нареч. жуьреба-жуьре чкайра, бязи чкайра; ина-ана, инал-анал.
нареч. чка-чкадилай, жуьреба-жуьре чкайрилай, гьар патахъай, вири патарихъай.
сущ. яшамиш жедай чка, инсан амукьзавай ва яшамиш жезвай чка, диге, ватан; чка.
сущ. 1. ералма (картуфдиз ухшар салан емиш); 2. нугъ. картуф.
прил. ччилин кӀаник квай (мес. рехъ, ятар, мяден); чилин кӀаник жедай (ийидай).
нареч. 1. чка-чкадал, гьар сад вичин чкадал; къайдада; yerbəyer etmək (eləmək) а) чка-чкадал авун (эцигун), гьар са затӀ вичин чкадал эцигун (кӀватӀун
гл. чка-чкадал авун (эцигун, кӀватӀун, тун), гьар сад вичин чкадал эцигун.
нареч. лазим тир къайдада, лазим тирвал, дуьзгуьн яз.