гл. 1. алкӀун; кукӀун; 2. сад-садахъ галукьдай дережада мукьвал хьун; агакьун; 3. сад-садал алкӀун (мес
1. f.is. кил. yapmaq; 2. сущ. архит. пластик ва мс. материалрикай расай безег; // прил. гьа жуьреда расай (мес
гл. 1. тӀанурдиз ягъун, ифей тӀанурдин цлал алкӀурун (чурун патал фу); 2. алкӀурун (мес. цлал капа); 3
сущ. къалпвал, сахтавал; къалп затӀунин гьал.
сущ. япон (халкь); yapon dili япон чӀал.
прил., нареч. япон чӀалал (мес. гафалаг, рахун).
кил. yapıxmaq.
кил. yapyalnız.
нареч. яп-ялгъуз, тек, тем-тек.
[fars.] сущ. 1. дуст, юлдаш; yar olmaq дуст хьун, юлдаш хьун, куьмек хьун; 2. клас. яр, кӀаниди.
кил. yancaq.
яракь, яракьар (санал).
прил. яракь(ар) гвай.
кил. yaraşıq.
кил. yaraşıqlı.
яр-юлдаш, юлдашар, дустар (санал).
прил. яр-юлдаш авай, гзаф юлдашар (дустар) авай.
сущ. 1. хер; bıçaq yarası чукӀулдин хер; xəncər yarası sağalar, dil yarası sağalmaz. Ata. sözü гапурдин хер сагъ жеда, мецин хер – ваъ; yara almaq хер
сущ. гъура квай хер, хирер.
прил. гъура (ирин) квай гзаф хирер алай.
кил. yara-xora.
1. “yaratmaq”dan f.is. яратмишдайди; 2. “yaratmaq”dan f.sif. яратмишдай (мес. гъилер); 3. сущ. дин. Аллагь, Гъуцар, халикь; халкь авурди, яратмишайди
1. сущ. яратмишайди, яратмишай (арадал гъайи, туькӀуьрай, расай) кас; 2. прил. яратмишдай; 3. сущ. дин
сущ. яратмишун; яратмишай затӀар; xalq yaradıcılığı халкьдин яратмишунар, фольклор; // яратмишунин (мес
1. “yaratmaq”dan f.sif.; 2. сущ. дин. яранмиш хьайиди, махлукь.
сущ. 1. яратмишунин кар; яранмиш хьунухь, туьремиш хьунухь; 2. авай гьар са затӀ, тӀебиат, хилкъет; 3
məch. яратмишнаваз (туьретмишнаваз) хьун.
прич. яратмишнавай, туьретмишнавай.
сущ. 1. яракь; 2. ярашух, безег гудай затӀар.
куьгьн. жуьреба-жуьре яракьар.
куьгьн. жуьреба-жуьре, гьар жуьре яракьар.
куьгьн. кил. yaraqlı-yasaqlı.
куьгьн. кил. yaraq 1).
məch. яракьламишнаваз хьун.
гл. 1. яракьламишун; 2. жуьреба-жуьре алатралди таъмин авун.
гл. яракьламиш хьун.
гл. яракьралди таъмин авун.
прил. куьгьн. яракь гвай, гъиле яракь авай.
прил. куьгьн. жуьреба-жуьре яракьар гвай, гьиле яракьар авай; // нареч. яракьар гваз.
прил. яракь гвачир; // нареч. яракь гвачиз.
сущ. яракь гвачирвал.
f.is. кил. yaralamaq.
гл. 1. хер авун, херун (яракьдалди ва мс. яна); 2. пер. рикӀ тӀарун, рикӀ хун, рикӀин тӀарвал гун, руьгьдин азаб гун
icb. хер ийиз тун (гун), масадан гъилелди хер авун, хер хьуниз себеб хьун.
f.is. кил. yaralanmaq.
элкъв. 1. хер хьун; müharibədə yaralanmaq дяведа хер хьун; 2. пер. рикӀ тӀар хьун, дертлу хьун, къарсун
прич. хер хьанвай (хьайи), хер алай (мес. аскер).
icb. хер ийиз тун (гун), хер хьуниз себеб хьун.
сущ. нугъ. кил. yarğan.
1. прил. хер алай, хер хьанвай (мес. аскер); 2. сущ. хер алай кас; 3. прил. пер. дерт авай, дертлу, гъамлу; ** yaralı yerinə toxunmaq хер алай чкадик