сущ. 1. инсандин рикӀел аламай са кар, вакъиа ва мс.; рикӀел аламайбур; алатна фейи са кар (вакъиа ва мс
кил. xatın.
сущ. тамам секинвал (гьуьлел, вирел, вацӀал), гар авачир секин, умун, лас гьава; // прил. секин, умун, лас (мес
[fars.] сущ. анат. 1. кӀепӀер, какаяр (эркекдин); 2. тагъар (эркекдин какаяр авай кисе).
кил. xeyr 1).
“X” хафунин тӀвар.
[ər.] сущ. хийир (1. файда, менфят; къазанжи; xeyir dəymək (gəlmək) хийир хкатун (атун), файда хьун, хийир хьун; xeyir eləmək кил
[ər.] сущ. хийир-берекат, булвал, кӀубанвал; инсанриз хийир, файда гудай затӀар; ** xeyir-bərəkətini qaçırmaq хийир-берекат къакъажун, къиметдай авуду
[ər.] сущ. хийир-дуьа (бахтлувал, хушбахтвал, хуш йикъар, агалкьунар тӀалабун); xeyir-dua vermək(demək, eləmək) хийир-дуьа гун (авун), садаз бахтлувал
сущ. хийир-дуьа гудай (ийидай) кас.
[ər.] сущ. хийир-шер, хийир-шийир (мехъер ва я яс, шадвал ва я гъам авай чка, мярекат); ** (öz) xeyir-şərini bilmək (anlamaq, qanmaq) (жуван, вичин) х
[ər. xeyir və fars. xah] прил. хейирхагь (хийир (хъсанвал) кӀани, масадаз ва я виридаз хъсанвализ алахъдай, куьмек ийидай; хъсан, мес
сущ. хейирхагьвал (масабурун хъсанвилихъ (хийирдихъ) алахъун; хъсанвал, куьмек).
[ər.] сущ. хийир хабар, хуш хабар, рикӀ шадардай хабар, шад хабар; хийир хабар гъайи (гайи); ** xeyirxəbər olasan! (olasınız!) вун (куьн) гьамиша хийи
гл. савда гьял авуна куьтягьун (савдадал, алвердал разивилиз атана, сада-садан гъилер кьуна, хийирлу хьуй лагьана куьтягьун)
прил. хийирлу (1. хийир гудай, хийир авай; къазанжи авай, менфят авай (мес. кӀвалах); 2. файдалу; файда авай, хийир авай (мес
сущ. хийирвал, хъсанвал, хийир кӀвалах, хийирвилихъ тир кар (мехъер, сувар ва мс.); xeyirliyə çalışmaq хийирвилихъ алахъун; ** ağzını xeyirliyə açmaq
сущ. хийирлувал, хийир гун; менфятлувал; файдалувал.
прил. хийирсуз, масадаз хийир тагур (мес. кас); файдасуз, са хийирни (файдани) авачир, нетижасуз (мес
сущ. хийирсузвал, файдасузвал, нетижасузвал.
прил. сивяй хийир гаф акъат тийир, писвилихъ рахадай, няс рахадай.
рах. хейлах (кил. xeyli).
прил., нареч. хейлин, хейлах, акьалтӀай гзаф, пара, гзаф; акьалтӀай, акьалтӀай дережада; bir xeyli са хейлин а) са кьадар, яргъалди; б) гзаф, пара
прил., нареч. хейлах, акьалтӀай гзаф, гзаф кьадар.
[ər.] сущ. чадура, алачух.
[ər. xeymə və fars. ...gah] сущ. чадураяр янвай чка, чадураяр яна куьбе кутунвай чка.
[ər.] кӀус. ваъ.
[ər.] сущ. дин. хайрат, игьсан, гъуьйуьф (кьейи касдин тӀварцӀелай гудай); суваб патал гудай пул, тӀуьн ва мс
сущ. ккур (цуруникай, алюминдикай, хъенчӀикай раснавай дерин къаб).
XEYRİGÜLÜ сущ. мехмерцуьк (яру ранг алай са цуьк).
[ər.] прил. хийир крар (игьтияж авайбуруз куьмекар) ийидай, куьмекдин пулар кӀватдай, игьтияж авайбуруз куьмек гун патал тир; // Xeyriyyə cəmiyyəti 19
сущ. гьахьтин жемиятдин член (кил. xeyriyyə).
[ər.] сущ. хабар (1. малумат; xəbər almaq хабар кьун, жузун; xəbər çıxmaq хабар акъатун, чав акъатун (чукӀун, гьатун), гафар акъатун; xəbər çıxmamaq х
сущ. хабар, суракь; гел.
нареч. гелни амачиз, са хабарни, суракьни амачиз (мес. квахьун).
сущ. хабарчи (1. хабар гъидай, муштулух гудай кас; 2. хабарчивал ийидай, чугъулар ийидай, инсан маса гудай кас, чугъул)
сущ. хабарчивал, хабар гун (садакай масадаз), гаф экъуьрун, чугъулвал, шайтӀанвал; xəbərçilik eləmək (etmək) хабарчивал авун, садан гаф масадаз лугьун
[ər. xəbər və fars ...dar] прил. хабардар; хабар авай, малумат авай; // xəbərdar! хабардар! (“игьтиятлу хьухь!” манада); xəbərdar etmək (eləmək) хабар
прил. хабардар(вал) ийидай, жедай ва я хьун мумкин тир са кардин гъавурда ттун, уяхарун патал ийидай (ишара ва мс
сущ. хабардарвал (1. хабардар авун, малумат гун, виликамаз лугьун, чирун; 2. нукьсан (пис гьерекат) авур са касдиз а нукьсан мад тикрар хъувун тавун п
гл. сада-садавай хабарар кьун, суракьун.
нареч. хабарсуз (1. хабарни авачиз, хабар тагана, лугьун тавуна, жузун тавуна, чир тавуна, ижаза авачиз; 2
кил. xəbər-ətərsiz.
сущ. хабарсузвал (1. гьич са хабарни, малуматни авачирвал; 2. хабар, малумат, чирвал, билиг тахьун).
[ər.] прил. масадан писвал кӀандай, небгет, ламатӀ; усал, алчах, хаин, мурдар (мес. амал, рикӀ, кас)
сущ. небгетвал, ламатӀвал, усалвал, алчахвал, мурдарвал, хаинвал, писвал; xəbislik etmək (eləmək) небгетвал авун, ламатӀвал авун, усалвал авун, алчах
кил. xətti-dimağ.
[ər.] сущ. хажалат (1. регъуь жедай гьал, регъуь хьуниз себеб жедай затӀ, регъуь хьун; xəcalət çəkmək хажалат чӀугун, гьая авун, гзаф регъуь хьун, рег
гл. хажалатлу хьун, хажалат чӀугун, регъуь хьун.
прил. (садан патав) хажалатлу, регъуь тир, вичи-вич гунагькар яз гьисс ийизвай; xəcalətli etmək хажалатлу авун, регъуь авун, яру авун, кьил агъада тту