прил. 1. экв авачир; хъсан экв ават тийир, мичӀи (мес. кӀвал); 2. нареч. экв авачиз, мичӀи чкада; 3. пер
сущ. 1. экв авачир гьал (везият); 2. пер. авамвал, мичӀивал.
кил. işıqyeri.
1. прил. экв гудай; экуь ийидай; 2. сущ. экв гудай, экуь ийидай затӀ.
сущ. умуд авай чка, умуд гудай затӀ; экв (пер.).
işıl-işıl işıldamaq (parlamaq, parıldamaq) экв гун, нур гун, цӀапӀрапӀар авун, цӀарцӀар гун (мес. кацин вилери)
сущ. нугъ. маяк (гьуьлуьн къерехда лап кьакьан чкадал эцигнавай).
сущ. зоол. экв гудай пепе (квак), мичӀи чкада цӀарцӀар гудай са пепе.
сущ. зоол. нуькӀверин жинсиникай ттум яп-яру, ттумуни цӀарцӀар гудай са къуш.
гл. экв гун; цӀарцӀар гун, нур гун.
гл. экв (нур) гуз тун; цӀарцӀар гуз тун (гун).
сущ. зайиф экв, буьркуьуь экв; яргъай аквазвай экв гудай затӀ; // işıltı gəlmək экв атун, экв аквазваз хьун
прил. экв гузвай, цӀарцӀар гузвай (мес. чӀарар).
сущ. бот. тумарикай дадлух хьиз менфят къачудай са хъач.
[fars.] сущ. хук, руфун (гирнагъдай гьайванрин кьвед лагьай хук).
сущ. 1. хуьс. кӀвалахардайди, гьерекатдиз гъидайди, кӀвалахиз тадайди (гудайди); 2. кил. işlətmə 2).
məch. 1. кӀвалахар ийиз (кардик кутаз) хьун; cihazların işlədilmək qaydası приборар кӀвалахрунин къайда; 2
прил. 1. кӀвалахдай, кӀвалахунал (зегьметдал) рикӀ алай, зегьмет кӀани, вахт кӀвалахал акъуддай; алахъдай; // зегьметкеш, фяле; 2
сущ. рах. кил. işdək.
f.is. кил. işləmək.
сущ. 1. гишир, нехиш, безег (парчадин, кьулунин ва мс. винел кӀвалахна авунвай ва я кагъаздикай атӀанвай); 2
гл. 1. кӀвалахун, кӀвалах авун; bostanda işləmək сала кӀвалахун; ürəyi işləmək рикӀи кӀвалахун; traktor işləyir тракторди кӀвалахзава; // öz üzərində
прил. нехиш(ар) алай (авай, янвай, ттур), гиширар алай (янвай, авунвай), винел нехишривди кӀвалахнавай (мес
кил. işlənmək.
məch. 1. кӀвалахарнаваз хьун, серф авунваз хьун, кӀвалахарун, кӀвалахарна куьтягь хьун; 2. авунваз хьун, раснаваз хьун, лазим тир гьалдиз гъанваз хьун
прич. 1. кӀвалахарнавай, кукӀвар хьайи, куьгьне хьайи; цӀуру, куьгьне, иски (мес. рух, къажгъан); 2. винел кӀвалахнавай, нехиш(ар), гиширар янвай (аву
сущ. крарин кьиле авайди, асул себебкар (гунагькар), асул са кар (кӀвалах) авурди.
icb. кӀвалахиз тун (гун), кӀвалахуниз мажбур авун.
1. f.is. кӀвалахарун (кил. işlətmək); 2. сущ., прил. хук, ратар михьи авун патал кӀвалахардай (дарман, гъери)
гл. 1. кӀвалахиз тун, кӀвалахиз гун, кӀвалахуниз мажбур авун; 2. кӀвалахарун; менфят къачун (мес. кхьинра, рахунра ва мс
прил. кӀвалахарун, серф авун патал тир; кӀвалахарун патал ччара авунвай (хвенвай, тайин авунвай).
прил. 1. кӀвалах авай, вичин кӀвалахдал алай, кӀвалахдик квай; 2. пер. гаф гвай, рикӀе чӀуру ният авай
прил. гъиляй гьар са кар къведай, алакьун авай, кӀвалахунал (зегьметдал) рикӀ алай, кӀвалах (зегьмет) кӀани, алакьдай
кил. işli-güclü.
кил. eşmək.
сущ. кеф, кеф чӀугун; хъун (чехир, эрекь ва мс.); işrət etmək (eləmək) кеф чӀугун, кефер авун, рикӀ аладарун
прил. кеф межлис туькӀуьрнавай, кеф чӀугун патал тир, кеф чӀугвадай.
прил. кӀвалахунал (кӀвалахдал, зегьметдал) рикӀ алай, кӀвалах (зегьмет) кӀани, кӀвалахдай.
1. прил., суш. кӀвалахдай чка авачир, кӀвалахдал алачир, кӀвалахдик квачир, дуллух авачир (кас); 2. прил
кил. işsiz 2).
кил. işsiz-gücsüz.
суш. 1. са чкада кӀвалахдал алачир, чпин даими дуллух авачир, кӀвалах тийизвай ксар авай гьал; 2. кӀвалахдал алачир, кӀвалахдик квачир касдин гьал (ве
[ər.] суш. 1. иштагь, иштягь, тебягь, тӀуьн кӀан хьунухь, тӀуьниз авай майилвал; 2. пер. гьевес, кӀанивал, мурад; // iştah(a) ilə, iştahla а) иштягьда
прил. иштягь ахъайдай, иштягь(диз) гъидай, иштягь артухардай, тӀуьниз гьевес гъидай (мес. дарман, недай затӀар)
İŞTAH(A)GƏTİRİCİ кил. iştah(a) açan.
гл. иштягь(диз) гъун, иштягь ахъаюн, гьевес хкажун (тӀуьниз авай).
гл. иштягь(диз) атун, иштягь ахъа хьун, гьевес атун (тӀуьниз).
прил. иштягь авай, иштягьдалди, гьевесдалди недай (мес. кас).
1. прил. иштягь авачир, руфун тух туштӀани тӀуьниз кӀанивал авачир; 2. нареч. иштягь авачиз, гьевес авачиз, рикӀ алачиз, кӀанз-такӀанз
суш. иштягь авачирвал (тахьунухь), нез кӀан тахьун, гьевес тахьун (тӀуьниз).