нареч. хъуьредай хьиз, ччина хъвер аваз, пӀузаррик хъвер кваз.
сущ. gülümsəmək.
прил. 1. хъуьруьн къведай, хъуьруьниз себеб жедай, хъуьруьн гъидай; // нареч. пер. манасуз, хъуьруьн къведай тегьерда; 2
сущ. вичел хъуьруьн къведай касдин ва я затӀунин гьал; хъуьруьн къведайвал, хъуьредайвал хьун (мес. фикирдин, теклифдин)
[fars.] сущ. гзаф цуьквер цанвай (ва я экъечӀнавай) чка; къизилцуьквер цанвай (экъечӀнавай, авай) чка, гуьлуьстан (клас
сущ. 1. хъвер, хъуьруьн, хъверун; istehzalı gülüş галачир хъвер, тапарривай хъуьруьн; 2. хъуьруьн, хъуьруьнар, зарафат; 3
гл. хъуьруьнарун, хъуьруьн (гзафбуру санал, вири санал).
[fars. gül və ər. üzar] клас. кил. gülüzlü.
прил. (ччин) цуьк хьтин манада, гуьзелдин эпитетрикай (сифетрикай) сад.
сущ., прил. шаир. цуьк хьтин яру хъуькъвер авай манада, гуьзелдин эпитетрикай (сифетрикай) сад.
[fars.] сущ. шаир. гуьлзар, гзаф цуьквер авай (экъечӀнавай) чка; гуьлчимен.
кил. gülzar.
[fars.] сущ. гиман (1. тайин тушир фикир, зенд, игьтимал; güman etmək (eləmək) гиман авун, фикир авун, игьтимал авун, зенд авун; 2
прил. гумрагь, къеврагь, сагълам, къуватлу; // цицӀи, зиринг, дирибаш.
[fars.] прил. куьгьн. рехъ алатнавай, дуьз рекье авачир.
элкъв. гумрагь хьун (хъхьун), сагълам хьун (хъхьун); къуватдиз хтун, чкадиз хтун (мес. азарлуди).
кил. gümrahlanmaq.
сущ. гумрагьвал, гумрагь касдин гьал; бедендин ва руьгьдин сагъламвал; къеврагьвал.
1. сущ. гимиш, арц; gümüş suyuna çəkmək гимишдин яд гун; гимишдин ранг ягъун (гун); 2. гимишдикай авур, гимишдин (мес
сущ. зоол. вацӀун кӀезрийрин са жуьре.
прил. гимишдин ттум галай (квай), ттум гимишдикай тир (мес. гапур).
гл. 1. гимишдин яд гун (мес. тӀурариз); 2. гимишдив дамах гун, гимишдив кӀвалахун (са затӀунин винел)
məch. гимишдин яд ва я дамах ганваз хьун.
гл. гимишдин яд ва я дамах гуз тун (гун).
прил. 1. гимишдин безегар алай, гимишдалди кӀвалахнавай; 2. гимиш квай, гимиш галай.
прил. гимишдин ранг алай, гимишди хьиз цӀарцӀар гудай.
сущ. гимишдин ранг алай затӀунин гьал, гимишдин ранг алаз хьунухь.
сущ. кил. günəş (1,2); gün işığı ракъинин экв; gün əyilmək рагъ акӀун; gün tutulmaq рагъ кьун; gün vurmaq ракъини ягъун (ракъинин чимивили эсер авуник
сущ. 1. югъ (суткадин рагъ акьурдалай акӀидалди экуь вахт); 2. югъ, сутка, йифни-югъ (Ччилин вичин гигинал садра элкъведай кьван (24 сятдин) вахт); //
сущ. нисин, ракъинин нисиниз мукьва хьайи вахт (вахт, югъ алатиз мукьва хьунухь манада).
сущ. яшайиш, дуланажагъ.
[fars.] сущ. гунагь (1. диндин ахлакьдин нормайриз акси яз гьисабзавай кар; günaha batmaq гунагьда гьатун, гунагь тир са кар авун; 2
[fars.] прил., сущ. гунагькар (1. тахсиркар; 2. себебкар).
нареч. гунагь (тахсир) квай хьиз; гунагькарди хьиз; тахсиркарди хьиз (мес. килигун).
сущ. гунагькарвал, тахсиркарвал.
məch. гунагь (тахсир) кутунваз (вегьенваз) хьун, тахсиркардай кьунваз хьун.
гл. гунагь (тахсир) кутун (вегьин), гунагькар (тахсиркар) яз гьисабун.
кил. günahkar (1,2).
прил. 1. гунагь (тахсир) квачир; гунагьсуз, тахсирсуз; 2. мясум, михьи.
сущ. гунагьсузвал, са гунагьни (тахсирни) квачиз хьун; тахсирсузвал.
кил. günaşırı.
нареч. югъ арадай, арада са югъ ахъайиз, кьве йикъалай сад.
сущ. 1. рагъакӀидай пад; мегь, мэгъ; 2. günbatanda нареч. рагъ акӀидай чӀавуз (вахтунда), нянихъ, ряденихъ
GÜNBƏZ [fars.] сущ. тагъ, къуба.
GÜNBƏZLİ прил. тагъ алай, тагъ авай, къав тагъ хьтин (мес. мискӀин).
нареч. югъ-къандивай, йикъавай-къуз; яваш-яваш, къвердавай (мес. яхун хьун).
сущ. рагъэкъечӀдай пад; рэгъ, регь, атра.
1. прил. йикъан, гьар йикъан; адет хьанвай; // гьар юкъуз акъатдай (мес. газет); 2. прил. са йикъан, са югъ патал тир (мес
сущ. йикъам (1. гьял авун, юкьвал вегьена килигун лазим тир месэлаяр; 2. ижласдал ва мс. гьял авун лазим тир гьахьтин месэлайрин сиягь)
кил. günçıxan.