кил. dəryazlanmaq.
сущ. векь ядамаз гьар тилитда дергесди атӀудай (дергесдин сивиз къведай) кьадар (векь); дергесдин; bir kərəntilik ot са дергесдин векь
сущ. (х.м.) 1. демек (хперин цура кӀелер ягъун патал ччара авунвай кьилди чка); 2. кил. arxac.
сущ. бот. сельдерей.
кил. kərə¹.
[fars.] сущ. зоол. носорог (тӀишел гунгар хьтин сад ва я кьве карч жедай зурба гьайван); // носорогдин (мес
[ər.] прил. керим (регьимлу, мергьяметлу, инсафлу, чӀехи, жумарт, заха манада Аллагьдин сифетрикай сад); Allah kərimdir Аллагь керим я
сущ. керимвал, регьимлувал, мергьяметлувал; регьим, мергьямет.
сущ. харратдин алат.
сущ. зоол. ширин ятара яшамиш жедай, бала хадай са гъед.
[fars.] сущ. зоол. гриф (кил. keçələkərkəs).
сущ. керки (кӀарас винелай аладардай алат).
гл. керкидив аладарун, керкидай акъудун, керкидив ягъун (кӀарасдин винел пад).
məch. керкидив аладарнаваз хьун (мес. кӀарас).
сущ. зоол. гъвечӀи шангъар къуш; кард, тарлан, къизилкъуш.
сущ. капа, купӀ; гимре (кил. gərmə²).
сущ. 1. керпич; kərpic kəsmək керпичар атӀун; qırmızı kərpic яру керпич (чрай керпич); // керпичрикай эцигай, керпичдин; керпичрин (мес
прил. керпичрин арадин, эцигунардамаз керпичрин арада тадай, хуьдай (мес. ара, мензил).
сущ. керпичар вегьидайди (вугудайди), керпиччи (цал эцигзавай устӀардив-макьрагдив керпичар вугудай, агъадай виниз керпичар вегьидай фяле)
сущ. хуьс. цлал керпичар эцигунин (сад-садав кьаз гунин) къайда.
сущ. 1. керпиччи, керпичар атӀудайди; 2. кил. kərpicatan.
сущ. керпиччивал, керпиччидин сенят, пеше.
сущ. керпичхана, керпичар атӀудай (гьазурдай чка); керпичрин кархана.
прил. 1. чрай керпичдин ранг алай; яру (мес. парча); 2. керпич хьтин, керпичдин кӀалуб авай (мес. къван); 3
прил., сущ. керпичар атӀудай (кас, фяле).
прил. керпичар кьурурдай.
прил. керпичдикай эцигай, керпич ттур, керпич авай (мес. куьче).
кил. kərpicatan.
[ər. “kərrə” söz. cəmi]: kərrat ilə куьгьн. са шумуд сеферда, са шумудра, шумудни садра.
[ər.] кил. kərə³; bir kərrə садра, са сефер(да).
сущ. кьацӀ, чухур (кӀарасдин кьве яцӀу чкадин арада авай шуькӀуь чка).
сущ. зоол. 1. хурлинкӀ, чурчул; // хурлинкӀдин; 2. пер. ажуз, гъил-кӀвач галачир кас; 3. пер. гьиллебаз, фендигар, кӀаникай кар аквадай кас
сущ. кьацӀ, лишан (кӀуф алай, хци затӀунив кьулунал ва мс. акъудай).
məch. кьацӀ акъуднаваз (авунваз) хьун.
кил. kərtmək¹.
кил. kərtilmək.
гл. кьацӀ акъудун, кьацӀ авун, кьацӀун (кӀарасдал ва мс.).
сущ. кьас, чирк, ханцӀ, ккар.
[fars.] тӀв-эв. кас, инсан, вуж (гьим) ятӀани сад; bir kəs са кас, са вуж ятӀани; heç kəs гьич садни, са касни, са инсанни, садни; hər kəs а) гьар са
кил. kasad.
[ər.] сущ. 1. чиркинвал, къеркъетӀвал; кьас, чирк; 2. кил. kəsiflik.
прил. чиркин; кьас авай, кьас кьур, чирк кьур (мес. хев).
[ər.] сущ. гьерекатсузвал; суствал, тентесвал, пелешвал, юргъунвал, кефсузвал.
сущ. суствал, юргъунвал, гьалсузвал, кефсузвал, къайивал.
[ər.] сущ. 1. кӀвалахна къазанмишун; къазанжи; kəsb etmək (qılmaq) а) кӀвалахна къазанмишун, хийир къачун; б) ччирун, къазанмишун (мес
[ər. kəsb və fars. kar] сущ. куьгьн. 1. кар-кеспи, кеспи, кӀвалах, пеше, сенят; 2. вичин кеспи (кар) авуналди машгъул тир кас; кӀвалахдар, зегьметкеш
сущ. кеспидал машгъул хьунухь; кеспи, кӀвалах, пеше, сенят; kəsbkarlıq etmək (eləmək) са кеспидал, кӀвалахдал, пешедал машгъул хьун
1. icb. атӀуз тун, атӀуз гун (мес. ттар, яд, газ ва мс.); ağacı kəsdirmək ттар атӀуз тун; suyu kəsdirmək яд атӀуз тун; 2
1. прил. куьруь, мукьвал; kəsə yol куьруь рехъ; kəsə gəlmək куьруь рекьяй атун, рехъ кӀарна атун; 2. нареч
сущ. куьгьн. хамуникай ва мс. расай вилер (жибинар) авай къаб, алат (жуьреба-жуьре кьезил зереъатар тун патал)