сущ. затӀ гьасил ийизвай, арадал гъизвай, гьазурзавай кас.
[ər.] сущ. ягьанат (авун), рахшанд (авун); istehza etmək ягьанат авун, рахшанд авун, арадал вегьин, хъуьруьн; istehza ilə ягьанатдалди, рахшанддалди (
кил. istehzalı.
сущ. ягьанат квай, рахшанд квай (мес. гаф, хъуьруьн).
[ər.] сущ.: istemal etmək кӀвалахарун, менфят къачун, татбикь авун (мес. дарман).
[yun.] кил. isteriyalı.
[yun.] сущ. истерика (нервный азардин эсердикди къиж жедай, лап чӀур жедай тегьерда шехьдай, хъуьредай, кьияр къведай гьал)
[yun. hystera-uşaqlıq] мед. истерия (нервный азар, кил. isterika).
прил. истерия азар квай, кьияр къведай (мес. кас).
нареч. кӀамай кьван, рикӀиз кӀамад кьван, тухдалди.
сущ. кӀани затӀ (кар), мурад; кӀан хьун, кӀанивал; istəyinə çatmaq мураддихъ агакьун, кӀани кар кьилиз акъатун; öz istəyi ilə вичин кӀанивилелди, вичи
[rus.] сущ. истикан, стакан.
1. сущ. кӀаниди, рикӀ алайди; 2. прил. кӀани, гзаф рикӀ алай, азиз, сейли, гзаф кӀандай (мес. дуст, велед)
сущ. кӀанивал, кӀан хьунухь.
нареч. 1. кӀанивал авачиз, рикӀ алачиз, хуш авачиз, гьевес авачиз, ашкъи авачиз (мес. рахун); 2. ашкъи (муьгьуьббат) авачиз
сущ. кӀанивал авачирвал, рикӀ алачирвал, рикӀе гьевес (ашкъи, муьгьуьббат) тахьунухь.
f.is. кӀан хьунухь; кил. istəmək.
прил. кӀанивал авачиз, рикӀ алачиз, гуьгьуьл авачиз, кӀан тийиз, такӀанз-такӀанз; жувакай ихтиярсуз.
гл. 1. кӀан хьун; // мурад авун, рикӀяй фин; istədiyi kimi вичиз кӀанивал, вичиз чидайвал; // са затӀуниз игьтияж гьисс авун; муьгьтеж хьун; // къайгъ
прил. кӀан хьуниз лайих тир, кӀан жедай; хуш къилихдин, ччина хъвер авай, рикӀиз чими (мес. аял, руш)
союз. кӀан(да)тӀа; гьам; “фаркь авач” манада; mən mürdəşirəm, yuyuram, istər cənnətə getsin, istər cəhənnəmə
нареч. кӀанз(ни)-такӀанз, рикӀ алачиз, гьевес авачиз, гуьгьуьл авачиз, вичиз кӀанивал авачир гьалда.
icb. кӀанарун, за затӀ кӀанариз алахъун; садан хатур гьуьрмет, муьгьуьббат къазанмишиз алахъун.
нареч. кӀанзни-такӀанз (кил. istər-istəməz).
1. прил. чими (мес. кӀвал, яд, гьава); isti ölkələr чими уьлквеяр (кьиблепан уьлквеяр); 2. сущ. ифин (бедендин чимивилин дережа); uşağın istisi qalxmı
нареч. 1. чими-чими, чимиз-чимиз, чими гьалда, чимидаказ; südü isti-isti içmək нек чимиз-чимиз хъун; 2
сущ. 1. чимивални-мекьивал, чими ва мекьи гьава ва адан таъсир; 2. пер. чим-мекь, къай-мекь, гьар жуьредин четинвал, шараит, везият, гьал
[ər.] сущ. лит. метафора (тешпигь авун, гекъигун; мес. амалдар касдиз сикӀ; кьегьал, викӀегь касдиз лекь, аслан лугьун хьтин)
[ər.] сущ. 1. тирания, зулумкарвилелди идара авун; 2. зулум.
сущ. залум, къансар, иви хъвадайди.
прил. 1. чими, лазим кьадар чими (мес. кӀвал, ппек); 2. пер. регьят, кутугай, хъсан къазанжи авай, менфятлу (мес
[ər.] сущ. файда къачун, менфят къачун; файдалудаказ (менфятлудаказ) кӀвалахарун; // istifadə etmək файда къачун, менфят къачун
гл. файда къачун, менфят къачун, хийир къачун, къазанмишун.
прил. менфят (файда, хийир) къачудай (къачуз жедай), менфят (файда, хийир) къачуниз виже къведай.
прил. менфят (файда) къачун патал тир, кӀвалахарун патал тир; менфят (файда) къачуниз, кӀвалахар авуниз виже къведай
1. прил. кӀвалахар тийизвай, файда (менфят, хийир) къачузвачир (мес. ччилер); 2. нареч. кӀвалахар тийиз
[ər.] сущ. са гьалдай, маса гьалдиз финиф, авай гьал дегишун.
[ər.] сущ. дин. ийизвай са кардин хийирлу хьун-тахьун виликамаз чирун патал ам къуръандалди ва я теспягьралди юхламишдай айин; // istixarə etmək (etdi
[ər.] сущ. 1. пад, тереф (са затӀуни гьерекат ийизвай); küləyin istiqaməti гар физвай (къвезвай) пад; istiqamət almaq (götürmək) тайин тир са патахъ р
кил. istiqamətverici.
гл. 1. элкъуьрун; рехъ къалурун; 2. гуьнгуьна ттун, къайдада ттун, тешкил авун.
гл. 1. рекье гьатун, фин; элкъуьн (мес. машин дагъдихъ); 2. пер. къайдада гьатун, дуьз хьун, тешкил хьун
прил. 1. вич физвай тайин пад (рехъ) авай; тайин тир са патахъ (рекьяй, жигьетдай) вилик физвай (ва я тухузвай); 2
прил. физвай пад (рехъ) тайин тушир.
прил. 1. рехъ къалурдай; 2. пер. рехъ къалурдай, регьбер.
сущ. рехъ къалурун.
прил. 1. иви чими, чими иви квай (мес. гьайванар); 2. пер. акахьдай, ччина хъвер авай, рикӀиз чими, тӀемгъен, мегьрибан (мес
сущ. 1. инсанрихъ галаз акахьун, ччин ачухвал, мегьрибанвал; 2. къизмишвал, иви ругун, викӀегьвал, уьтквемвал
[ər.] сущ. 1. гележег, къвезмай вахт; 2. къвезвай касдин вилик экъечӀун, къаншардиз экъечӀун; къаршиламишун; istiqbal etmək вилик экъечӀун, къаршилами