[ər.] сущ. 1. идара; 2. регьбервал авун, регьбервал, чӀехивал; idarə etmək идара авун а) регьбервал авун, чӀехивал авун, кьиле акъвазун (са майишатдин
1. сущ. идара ийидайди, регьбервал ийидайди, чӀехиди; 2. прил. кӀвал хъсандаказ, мадаравилелди идара ийидай, исраф тийир; мадара ийидай, къеняткар (ме
сущ. идарачивал, кьуру формализм.
[ər. idarə və fars. ...dar] кил. idarəçi 2).
сущ. куьгьн. 1. кӀвал хъсан идара авун, къеняткарвал; 2. кил. idarəçilik.
прил. 1. идара ийидай, чӀехивал ийидай, регьбервал ийидай, регьбер (мес. партия); 2. тех. кӀвалахардай, гьерекатдиз гъидай, са механизмдин гьерекат (к
кил. idarəolunan 1).
сущ. идарайрин арадин (арада авай, арада жедай, арадал алай).
прил. 1. идара ийидайди, чӀехиди авай; 2. кил. idarəçi 2).
прил. 1. (гьерекат, кӀвалах) идара ийиз жедай (мес. ракета, самолёт); 2. грам. табий тереф (идара авунин алакъада)
прил. 1. чӀехиди, регьбер авачир, кьилел идара ийидай кас алачир (мес. хзан); 2. мадара тийир, мадаравилиз амал тийир, исраф ийидай
[ər.] 1. прил. кӀвечӀи, иер тушир, кифир, эйбежер; 2. сущ. клас. бахтсузвал, татугайвал, кьисметди (бахтуни) ччин элкъуьрун, татугун
сущ. кӀвечӀивал, кифирвал, эйбежервал.
[ər.] сущ. куьгьн. дин. вахт (гъуьлуькай ччара хьайи ва я гъуьл къенвай дишегьлиди цӀийи кьилелай гъуьлуьз хъифин патал шариатдалди гуьзлемишун лазим
[ər.] сущ. иддя (1. тӀалаб (суддалди тӀалабзавай затӀ, кар), дяве (судда); // iddia etmək (eləmək) тӀалаб авун (тӀалаб хъувун), кӀан хьун (хкӀан хьун)
сущ. 1. кӀанз дяве кьазвай кас, садавай са затӀ кӀан хьуниз, тӀалаб авуниз асас авай кас; 2. вичин гьакъинда чӀехи фикирда авай, гьа фикир масабуруни
гл. лавгъавал авун, жув-жувахъ (вич-вичихъ) агъун.
прил. вичин гьакъинда чӀехи фикирда авай, такабурлу, вич-вичихъ агъунвай, лавгъа.
сущ. вичин гьакъинда чӀехи фикирда хьун; вич-вичихъ агъун, лавгъавал.
прил. 1. са иддяни, тӀалабни авачир; 2. дамах гвачир, такабурсуз, вич вине кьан тийир.
сущ. 1. иддя, тӀалаб тахьун; 2. такабурсузвал, дамах гвачирвал.
[fr.] сущ. идеал (1. амал; акьалтӀай чӀехи макьсад; 2. акьалтӀай хъсан чешне).
[fr.] сущ. идеалист (1. философияда идеализмдин терефдар; 2. гьакъикъат идеалламишдай, буш хиялралди яшамиш жедай кас; 3
нареч. идеалистди хьиз, идеалистдиз хас тир тегьерда, идеалистдаказ.
сущ. идеалиствал, идеализмдиз талукь хьун, идеализмдин руьгьда хьунухь; хиялпересвал.
[fr.]: idealizə etmək са затӀ гьакъикъатда тирдалай мадни хъсан къалурун (гьисабун); алаз-алачиз къувунарун, тарифун; идеал тир са затӀ хьиз къалурун
[fr. əsli yun.] сущ. идеализм (1. филос. дуьньяда авай вири шейерин асул, диб материя ваъ, руьгь, идея хьунухь иддя ийизвай материализмдиз акси тир ре
кил. idealizə (idealizə etmək).
[lat.] прил. сад хьтин, сад хьтин мана авай, тамам ухшар тир.
[yun.] сущ. идеология (дуьньядиз килигунин тегьер, идеяйрин ва фикиррин система).
прил. идеологиядиз талукь тир, идеологиядихъ галаз алакъалу тир, идеологиядин рекьяй (жигьетдай) тир; идеологиядин
сущ. идеолог (са классдин, группадин идеология хуьдай кас).
[yun.] идея (1. са затӀунин ва я са гьалдин гьакъиндай акьулдивай кьатӀуз жедай, фикирдиз гъиз жедай умуми мана, шикил, фикир; 2
гъвечӀи идея; манасуз, буш идея, фикир.
прил. идея авай, гьа идея патал женг тухузвай, гьабур чукӀурзавай, идеялу; идея квай (мес. эсер).
сущ. идеялувал.
прил. идеясуз, идея авачир (квачир); принципсуз; меслексуз.
прил. идеясузвал, меслексузвал.
[ər.] сущ. идхал (гъун, къенез гъун; са уьлкведиз маса уьлквейрай мал гъун (импорт); уьлкведиз гъанвай малдин умуми кьадар, къимет)
[ər. “idxal” söz. cəmi] сущ. импорт (са уьлкведиз маса уьлквейрай гъанвай мал, магьсулар ва мс.; “экспорт”акси)
сущ. къецяй (маса уьлквейрай) мал гъидай (мес. уьлкве).
тир; авай; bura meşə idi инаг там тир; göy ulduzlu idi цава гъетер авай.
[yun.] идиллия (1. лит. хуьруьн инсанрин (мес. чубанрин, лежберрин ва мс.) тӀебиатдин къужахда секинвилелди яшамиш хьунин шикил лап чӀагурна къалурдай
[yun.] сущ. лингв. идиом, идиома (тек са чӀалаз хас тир, са чӀалай маса чӀалаз гьарфба-гьарф элкъурдамаз гафарин манаяр сад-садав такьадай гафарин кӀв
прил. идиома тир, идиомадикай ибарат тир, идиоматикадиз талукь тир.
лингв. идиоматика (1. идиомрин гьакъиндай илим; 2. са чӀала авай идиомрин кӀватӀал).
[yun.] идиот (дидеди хайидалай акьулдикай кимиди).
нареч. идиот(ди) хьиз, идиотдаказ.
İDİOTLUQ сущ. идиотизм, идиотвал, акьулдикай кимивал.
сущ. лингв. идиш (Рагъ экӀечӀдай патан ва Юкьван Европадин чувудрин чӀал).