сущ. куьгьн. савдагарвал, савдагардин кӀвалах, пеше; парчайрин алвер авун.
1. f.is. кил. sövdələşmək; 2. пер. савда хьунухь; виликамаз (чинеба) гафар (гаф-чӀал) сад авун (хьун), разивилиз атун
гл. куьгьн. савдадал (алвердал) разивилиз атун; разивал къачун, рази хьун.
[ər.] сущ.: sövq etmək а) вилик кутуна гьалун, гъун, тухун, вилик гъун; б) желб авун, мажбур авун, худугун, себеб хьана са нетижадал акъудун
[ər.] сущ. кил. instinkt.
[ər.] сущ. севт, ван; аваз.
[ər.] куьгьн. кил. fonetika.
сущ. 1. даях; агалтдай (агалддай) чка (затӀ); кьуна (гъил, кьуьнт ва мс. яна) акъваздай чка; агалдун (агалтун, кьуьнт ягъун) патал гьар жуьре затӀ; 2
нареч. са затӀунихъ агалтнавай гьалда, агалтна.
гл. агалдун; акӀурун; агудун, игисун (мес. стол цлав); belini divara söykəmək далу цлахъ агалдун.
сущ. 1. далу (стулдин, дивандин, скамейкадин ва мс. далу агалддай кьакьан пай); 2. пер. далу, даях, куьмек, арха
гл. 1. агалтун (цлахъ, тарцихъ ва мс.); 2. пер. далу агалдун, далу кутун, ихтибар авун; бинеламиш хьун; 3
гл. лугьун; гъавурда ттун, ччирун, хабар гун.
нареч. вичи-вичикди лугьуз-лугьуз, рахаз-рахаз, луькӀуьниз-луькӀуьниз, бурбуриз-бурбуриз.
1. элкъв. вичи-вичикди са вуч ятӀа лугьун, рахун, луькӀуьнун, шикаят авун; мурмурун, бурбурун; 2. məch
qarş. (сад-садав) рахун, луькӀуьнун, ихтилатун, санал меслятун.
icb. лугьуз тун (гун), лугьуниз мажбур авун; луькӀуьрун, рахурун; рахаз тун (гун), ахъайиз тун (мес. мах)
гл. экъуьгъун; // ахмурун, писрун.
сущ. бот. цӀвелин ттар, цӀвел (нугъ. чӀвелин ттар, чӀвел) // цӀвелин; söyüd ağacı цӀвелин ттар.
сущ. бот. жегьре ва я лацу цуьквер ва гуьтӀуь пешер жедай гьамиша къацу са кул (хъач).
прил. цӀвелин ттарар авай, къерехар тирвал цӀвелин ттарар экъечӀнавай (мес. рехъ, хвал, багъ).
сущ. цӀвелин ттарарин кӀапӀал, цӀвелин ттарар авай чка, цӀвел (нугъ. чӀвел).
qarş. экъуьгънаваз хьун, экъуьгъун къачун; // ахмурнаваз хьун.
сущ. экъуьгъун; экъуъгъун квай налайих, кубут, харчи гаф(ар); söyüş söymək экъуъгъун квай налайих, кубут, харчи гаф(ар) лугьун, экъуъгъун
SÖYÜŞCÜL прил., сущ. экъуьгъиз вердиш кьунвай, сивел экъуьгъун алай, гзаф экъуьгъдай, сив харчи (кас)
кил. söyüşçü.
qarş. сада-садаз экъуьгъун, экъуьгъунар авун, сада-садаз налайих, кубут, харчи гафар лугьун.
сущ. 1. гаф; sözün mənası гафунин мана; söz sözü gətirər. Ata. sözü гаф гафуни гъида; 2. чӀал; гафар; рахун; речь; // чӀалан, гафарин, рахунрин (мес
сущ. гафар-чӀалар, рахун, гаф, авачир гафар, наразивал.
1. эхтилат, гафар, рахазвай гафар; 2. кил. söz-sov.
прил., сущ. гаф (ишара, метлеб) фад кьатӀудай, фад гъавурда гьатдай, ариф (кас).
ара г. гафарин (гафардай) арада, гаф атай чкадал, чка атайла, ихтилатдамаз, ихтилатдай вахтунда (чӀавуз)
сущ. эхир гаф (улубдин эхирда авторди гудай эхиримжи малумат, адан метлебдикай кхьенвай макъала).
1. нареч. гафун кьилиз, гьар гафунин эвелда, фад-фад; 2. сущ. гьахьун; са эсер авалзавай пай, кьил; сифте гаф
прил., сущ. авачир гафар акъуддай, гаф экъуьрдай, гъибетчи, хабарчи; гафар къувунардай, гафарбан (кас)
сущ. авачир гафар акъудун, гаф экъуьрун, хабарчивал; гафар къувунарун, гафарбанвал.
нареч. гафба-гаф, гаф-гаф, гьар гаф чарадаказ.
sözbir eləmək (olmaq) гаф-чӀал (гаф, гафар) сад авун (хьун), чинеба сад-садав рахана разивилиз атун, вири са фикирдал атун
сущ. гафарин (фикиррин) садвал, гаф-чӀал (гафар, фикирар) сад авун (хьун).
сущ. прил. кхьенвай затӀуна, рахунра куьруьвилиз ва манадин деринвилиз ваъ, артух гафариз, яргъияр авуниз рехъ гун, гафарбанвал
sözdəyişdirici şəkilçi грам. гафар дегишдай (гафарин арада грамматик алакъа туькӀуьрдай) суффикс.
сущ. грам. гафунин дегиш хьун, гьакӀни дегиш хьунин къайдаяр (мес. кьел, кьеле. кьелен).
sözdüzəldici şəkilçi грам. гафар туькӀуьрдай (гафунин дувулдилай кьулухъ жедай, вичин куьмекдалди гафунин мана дегишдай, цӀийи мана квай гафар арадал
сущ. лингв. словообразование (чӀала гафарин туькӀуьр хьунухь, гьакӀни туькӀуьр хьунин, туькӀуьрунин къайдаяр)
прил. гафуниз (чӀалаз) килигдай, лагьай гаф ийидай, гафуниз яб гудай, гафунин ван къведай, гафунал (меслятдал) рази жедай (мес
SÖZƏBAXMAYAN прил. гафуниз (чӀалаз) килиг тийир, гафуниз (меслятдиз) яб тагур (мес. аял).
нареч. гафунай, са гаф хьуй лагьана, гьакӀа, мисал патал.
прил., сущ. гаф экъуьрдай(ди), гафар акъуддай(ди), хабарчи; гафарбан.
SÖZGÖTÜRMƏZ прил. масадан гаф къачун тийир, такабурлу; гъукь гвай, кьама ялар авай, кьил вине кьадай, яхъа, вичиз-вич бегенмиш
гл. 1. гаф-чӀал (гафар) сад авун (хьун), сад-садав рахана разивилиз атун, рази хьун, тайин са фикирдал (къарардал) атун; 2