[fars.] сущ. мейхана (фикир тавуна, виликамаз гьазур тахьана лугьудай (гзафни-гзаф хъуьруьн квай, хъуьруьрдай) шиирдин са жуьре)
сущ. мейханачи (межлисрал мейхана лугьудай, мейханайрин лагь-лугьунра иштирак ийидай кас); кил. meyxana²
сущ. куьгьн. мейханачи, мейханадин сагьиб (кил. meyxana¹).
сущ. куьгьн. мейханачивал (мейхана кӀвалахарун).
сущ. мейханачивал, мейханаяр лугьун.
[fars.] прил. 1. цуьруьхуьм (я цуру, яни ширин тушир); meyxoş nar цуьруьхуьм анар; 2. пер. хуш(униз) къведай, хуш
сущ. цуьруьхуьмвал, цуьруьхуьм затӀунин гьал ва ери.
[ər.] сущ. 1. са патахъ хьун, къаткун, алгъун; meyil etmək а) патахъ хьун, алгъун, какун; б) са патахъ туьш кьуна, туьшдиз фин; 2
гл. 1. са патахъ алгъун, къаткун, патахъ хьун; 2. майил хьун, майилвал авун, гьевес къалурун.
прил. 1. са патахъ алгъай, къаткай, патахъ тир; 2. майил, са затӀуниз гьевес авай.
1. прил. гьевес (майил, кӀанивал) авачир; 2. нареч. кӀанивал авачиз, рикӀ алачиз, гьевес авачиз, гьевессуз
нареч. гьевес авачиз, рикӀ алачиз, кӀанивал авачиз, гьевессуздаказ.
сущ. гьевес авачирвал (тахьунухь); гьевессузвал.
[ər.] сущ. мейит, мийит; meyiti basdırmaq мийит кучукун.
[ər. meyyit və fars. ...xanə] сущ. мейитхана (больницада мейитар хуьдай чка, кӀвал).
[ər.] прил. ччина мейитдин ранг авай, ччин хъипи.
сущ. 1. зоол. маймун, гъургъа; dişi meymun диши маймун; // маймундин, гъургъадин; meymun dərisi маймундин хам; 2
MEYMUNAOXŞAR прил. маймундиз ухшар, маймун хьтин.
сущ. рах. маймунвал, масадан чӀалар ахъаюн, масадан амалар тикрар авун; II meymunluq etmək маймунвал авун, масадан чӀалар ахъаюн, уюнар акъудун
сущ. 1. виликра маймун къугъурдай, маймундал тамашаяр къалурдай кас; 2. пер. къабачи, итимар къверигардай, тупӀал элкъуьрдай, луьлуь къведай, хъачдай
сущ. тегьенг (цпицӀдин).
сущ. зоол. цпицӀдин тегьенгриз зарар гудай са пепе, пӀаркӀв.
сущ. цпицӀин тегьенгар акӀурнавай чка, цпицӀ багъ, цпицӀлух, уьзуьмлух.
сущ. бот. кул вичин нормада маяламиш тахьанвай (маядин руг тефенвай), куьлуь, тумар (цилер) авачир цпицӀдин ттвар ва адан кул вич
[fars.] сущ. 1. емиш, майва, мейва; cır meyvə чӀуру емиш; // емишдин, майвадин; meyvə ağacı емишдин ттар; 2
[fars. meyvə və ər. ...at] сущ. жуьреба-жуьре емишар, майваяр (санал); // емишрин, майвайрин (мес. туьквен)
сущ. майвачи, емишчи; багъбан (емишдин ттарар акӀурна абуруз къуллугъ ийидай кас; майвачивилин специалист)
сущ. майвачивал, емишчивал, багъчивал (емишдин ттарар, набататар акӀурна абуруз къуллугъ авунин кӀвалах); // майвачивилин (мес
сущ., прил. хуьс. емишар (майваяр) кьурурдай (машин, цех ва мс.).
гл. емишар (майваяр) гъун, магьсул гъун, бар гъун, бегьер гъун (ттарари).
прил. 1. емишар (майваяр) алай; емишар гъидай (мес. ттар); 2. магьсулдар, гзаф магьсул (майва) гудай, бегьерлу (мес
сущ. емишрин багъ (емишдин ттарар авай чка).
прил. емишар алачир; емишар тегъир; магьсул (майва, бегьер, бар) тагур (мес. ттар).
сущ. магьсул (майва, бегьер, бар) тагур ттарцин ва я кулдин гьал; бегьерсузвал.
прил. мунбагь, берекатлу, магьсулдар (ччил, накьв).
[ər.] сущ. клас. гафуналди ва я кхьиналди лугьуз, гъавурда тваз кӀанзавай фикир, мана.
[fars.] кӀус. гьич са чӀавузни, ади, мийир, тахьуй манада сад са кардивай къакъасарун, яргъазун патал кӀвалахардай гаф; məbada onunla dostluq edəsən!
[ər.] сущ. мябед (1. мубед, ибадат ийидай чка (гьи динда хьайитӀани); Misir məbədləri Мисирдин (Египетдин) мябедар; 2
[ər. məbəd və fars. ...gah] кил. məbəd.
[ər.] нареч. гьейран-гьейран, кьил-кьилел алачир гьалда, пагь атӀана; məbhut qalmaq гьейран хьун, мягьтел хьун, гьейран амукьун, тажублу хьун, кьил ак
[ər.] сущ. 1. кьадар (пулунин гьакъинда); pulun məbləği пулунин кьадар; 2. пул.
[ər.] сущ. ибадат, сажда ийидай затӀ (Аллагь, бут, тимтал, варз, рагъ, гъед ва мс.).
[ər.] сущ. лит. межаз, метафора (вичин асул манада ваъ, ухшарвал авай маса манадив гекъигна, гьадаз ухшар авуна, тешпигь патал кӀвалахарнавай гаф ва я
[ər.] прил. лит. межази, метефорик (мес. мана).
сущ. межазивал, метафора манада хьунухь, метафора яз хьунухь.
[ər.] прил. мажбур; məcbur etmək мажбур авун, са кар гужалди ийиз тун, мажбурун; məcbur qalmaq кил. məcbur olmaq; məcbur olmaq мажбур хьун, са кар маж
[ər.] нареч. 1. мажбур яз, мажбурдаказ, гужалди, рикӀ алачиз, гефил авачиз; 2. мутӀлакь, гьар гьикӀ хьайитӀани
[ər.] прил. мажбури тир, мажбури.
[ər.] сущ. мажбурвал, мажбури хьунухь, зур, гуж.
кил. məcburiyyət.