кил. xaral.
сущ. зоол. хешем, жерех (ширин ятара жедай са гъед); // хешемдин.
сущ. хешил; ** xəşilə döndərmək хешил авун, хешилдиз элкъуьрун (са затӀ жими ттини (гъуруш) хьиз авун, чӀурун); xəşilini çalmaq кар тамамарун, кьин; x
[ər.] сущ. гъалатӀ, ягъалмишвал.
сущ. цӀвел.
сущ. хуьс. цӀар чӀугвадай алат, цӀар чӀугвадайди.
[ər.] сущ. 1. хата, хаталувал, кичӀевал; 2. зиян, зарар; xətər dəymək а) зиян галукьун, зарар галукьун; б) кьилел бедбахтвал атун, кьил баладик акатун
гл. зарар галукьун, зарар чӀугун, зиян акун.
прил. хаталу, кичӀевал авай (мес. рехъ, кӀвалах); // зиян авай, зарарлу.
сущ. хаталувал, хаталу яз хьунухь.
[ər. xətər və fars. nak] прил. клас. кил. xətərli.
прил. хатасуз, хата авачир, кичӀевал авачир; // зиян авачир, зарарсуз.
гл. хатасуз авун, кичӀевал (хата, зарар) тежер гьалдиз гъун.
гл. хатасуз хьун, кичӀевал тахьун, умунвал хьун.
сущ. хатасузвал, хатасуз (кичӀевал авачиз) хьун; ислягьвал, умунвал.
[ər.] сущ. хатиб (мискӀинда хутба кӀелдайди); // куьгьн. михьиз, фасагьат рахадайди, хъсан оратор.
сущ. хатибвал, хатибдин кӀвалах, везифа.
[ər.] сущ. хатур, гьуьрмет; ** xətir qoymaq (saxlamaq) хатур хуьн, гьуьрмет хуьн; хатурун; xətri qalmaq хатур амукьун, инжиклу хьун, бейкеф хьун, нара
хатур-гьуьрмет (кил. xətir).
прил. гьуьрмет авай, гьуьрметдиз лайих, хатурлу, гьуьрметлу.
[ər. xətt və fars. ...keş] кил. xətçəkən.
[ər.] сущ. 1. куьтягьун, акьалтӀарун, эхирдиз акъудун; xətm etmək (eləmək) хатам авун а) тамамарун, эхирдиз акъудун; б) дин
кил. gülxətmi.
сущ. 1. хатӀ; кхьин; gözəl xətt иер хатӀ; 2. шуькӀуь ччуру.
[ər.] сущ. 1. цӀар; 2. рехъ (кьве шегьер, хуьр ва мс. сад-садахъ гилигзавай); tramvay xətti трамвайдин рехъ; 3
[ər.] сущ. хаттат, иер хатӀ авай, иер хатӀуналди кхьидай кас.
сущ. хаттатвал, иер хатӀуналди кхьинрин сенят.
[ər.] сущ. куьгьн. 1. тактика (дяве тухунин сенят, къайдаяр); 2. пер. са тайин мураддихъ агакьун патал женгинин методар, къайдаяр, тедбирар
XAL [ər. xətt və fars. xal] сущ. клас. гуьзелдин ччин манада.
прил. цӀар хьтин, цӀарцӀиз ухшар (мес. пеш).
[ər.] сущ. хиял (1. фикирда амай (авай, фикирдиз къведай) шикил, хъен ва мс.; хиялдиз, фикирдиз къведай затӀар; хиялар; 2
[ər. “xəyalət” söz. cəmi] сущ. 1. асулдай вич авачир, фикирдиз (хиялдиз) хъведай затӀунин хъен; гьакъикъатда авачир, фикирдиз (хиялдиз) къведай, вилер
кил. xəyalpərəst.
кил. xəyalpərəstlik.
нареч. хиялдай, фикирдай, рикӀяй.
[ər.] кил. xəyal 1).
прил. 1. хиял ийизвай, хиялдиз гъизвай, гьакъикъи тушир; хиялда авай, хиялда кьунвай, рикӀе (фикирда) авай; 2
гл. хиялри (фикирди) тухун, хиялрик акатун, алатна фейи затӀар вилерикай карагарун; фикирун, хияларун
[ər. xəyal və fars. ...pərəst] сущ., прил. хиялперес, хиялар авунал рикӀ алай (кас).
сущ. хиялпересвал.
[ər. xəyal və fars. ...pərvər] кил. xəyalpərəst.
сущ. гьакъикъатда авачиз анжах хиялда жедай затӀ, жуван хиялдив туькӀуьрнавайди; кьиле фин мумкин тушир хиял, мурад; ттаб, фантазия
[ər.] сущ. хиянат (1. хаинвал, ихтибарсузвал; хиянатвал авун, маса гун; xəyanət etmək (eləmək) хиянат авун, хаинвал авун; 2
сущ., прил. хиянаткар, хаин.
сущ. хиянаткарвал, хиянат авун.
[ər. xəyanət və fars. ...kar] прил. хиянаткар; хаин, маса гудай, ихтибарсуз.
сущ. хиянаткарвал, хиянат авун, хаинвал авун; хаинвал.
[ər.] сущ. куьгьн. пекер цвадай устӀар, дерзи.
сущ. 1. хаз, хам; dovşan xəzi къуьрен хаз; 2. чӀар, йис (хаз алай гьайванрин); 3. хаздикай цвайи, хаздин (мес