I столетие: 1. срок в сто лет. Yeni eranın birinci yüzilliyində в первом столетии новой эры 2. годовщина чего-л
прил. разг. стокилограммовый. Yüzkiloluq çəki стокилограммовый вес, yüzkiloluq yük стокилограммовый груз
сущ. сотни. Yüzlərcə kəndlər öz görkəmini dəyişmişdir сотни деревень изменили свой облик, yüzlərcə ehtiyac doğur возникают сотни потребностей, yüzlərc
сущ. сотни. Yüzlərlə maşın сотни машин, yüzlərlə problem сотни проблем, yüzlərlə kollektiv сотни коллективов
I сущ. сотня: 1. разг. сторублёвка и т.п. Beş dənə yüzlük пять сотен 2. купюра достоинством в сто манатов 3
I сущ. истор. сторублёвка II прил. 1. истор. сторублёвый. Yüzmanatlıq saat сторублёвые часы 2. стоимостью в сто манатов
числ. стотысячник (насчитывающий в своём составе сто тысяч каких-л. единиц)
прил. стотысячный. Şəhərin yüzmininci sakini стотысячный житель города
прил. стотысячный: 1. численностью, количеством в сто тысяч. Yüzminlik əhalisi olan şəhər город со стотысячным населением, yüzminlik ordu стотысячная
прил. стотонный. Yüztonluq yük стотонный груз
порядк. числ. сотый. Yüzüncü tamaşa сотый спектакль, qəzetin yüzüncü sayı (nömrəsi) сотый номер газеты
– тридцать вторая буква азербайджанского алфавита, обозначающая звонкий, переднеязычный, щелевой согласный звук [z]
I сущ. офицер (лицо командного, начальствующего состава армии и флота). Növbətçi zabit дежурный офицер, qərargah zabiti офицер штаба II прил
сущ. 1. устар. дисциплина, порядок 2. авторитет, вес, престиж
прил. 1. строгий, очень требовательный: 1) требующий неукоснительного и точного выполнения; взыскательный
сущ. 1. строгость 2. авторитетность
прил. нестрогий, нетребовательный
сущ. отсутствие строгости, требовательности
I сущ. офицерство: 1. офицерское звание, чин 2. пребывание в чине офицера II прил. офицерский. Zabitlik qüruru офицерское достоинство, zabitlik kursu
сущ. муз. “Забул” (название одного из классических азербайджанских мугамов)
I сущ. зачёт: 1. вид проверочных испытаний в высших и специальных средних учебных заведениях. Zaçota hazırlaşmaq готовиться к зачёту, zaçot vermək сда
I сущ. разг. вещь (всякий отдельный предмет). Hər zad всякая вещь II предик. нечто, что-то. Qəribə zaddır что-то необыкновенное, əla zaddır нечто отли
… заде (вторая часть сложных слов): 1. рождённый. Halalzadə законнорождённый; haramzadə незаконнорождённый 2
I сущ. 1. аристократ 2. истор. dvorənin (лицо, принадлежавшее дворянству) II прил. 1. аристократический
нареч. аристократически, как аристократ
сущ. 1. знатность: 1) принадлежность к аристократии, к знати 2) положение знатного человека, аристократа 2
1 сущ. 1. купорос (сернокислая соль некоторых тяжелых металлов) 2. полировка (отполированная поверхность предмета) 2 сущ
в сочет. zağ-zağ əsmək дрожмя дрожать, трепетать; üstündə zağ-zağ əsmək kimin, nəyin дрожать за кого, за что, над кем, над чем; оберегать, защищать ко
I сущ. 1. пещера; геогр. грот. Buzlaq zağası ледниковый грот, lava zağası лавовый грот 2. берлога (место, приспособленное животными для зимовки)
прил. пещеристый (изобилующий пещерами). Zağalı qayalar пещеристые скалы
диал. I прил. 1. брюхастый, брюхатый, пузатый, толстобрюхий, толстопузый 2. перен. кичливый, хвастливый II сущ
сущ. край меховых изделий. Zağarası çıxmaq, zağarası getmək быть потёртым, облезлым (о меховых шапках и одежде); zağarası çıxmış потёртый (со следами
сущ. диал. 1. брюхатость, пузатость 2. хвастливость, кичливость
I сущ. грач (перелётная птица с е м. вороновых с чёрным блестящим оперением) II прил. грачиный. Zağca yuvası грачиное гнездо
сущ. от глаг. zağlamaq: 1. полировка 2. воронение, чернение 3. оксидировка, оксидирование
глаг. 1. полировать (придавать блеск золотым или серебряным предметам); выполировать 2. воронить, заворонить; чернить, зачернить (о металле)
прил. 1. с полировкой, отполированный 2. воронёный (чёрный с синеватым отливом). Zağlı qılınc воронёная сабля 3
сущ. роженица, родильница (женщина в послеродовом периоде); zahı eklampsiyası мед. эклампсия, родимчик (болезненный припадок у рожениц)
I сущ. положение или состояние роженицы II прил. послеродовой. Zahılıq qızdırması послеродовая горячка, zahılıq dövrü послеродовой период
сущ. 1. затворник, отшельник 2. аскет
I нареч. 1. затворнически 2. аскетически II прил. 1. затворнический 2. аскетический
нареч. 1. затворнически 2. аскетически
сущ. 1. затворничество, отшельничество 2. аскетизм; zahidlik etmək: 1. вести затворнический образ жизни; 2
см. zahidanə
I прил. 1. устар. явный, очевидный 2. внешний, наружный. Hər hansı bir şeyin zahir tərəfi внешняя сторона какой-л
сущ. нутро (внутренняя сущность кого-л.) Zahir-batinini üzə çıxarmaq kimin выявить нутро чьё
нареч. внешне, наружно, снаружи, с виду. O, zahirdə özünü sakit aparırdı внешне он вёл себя спокойно, zahirdə hər şey öz yerində idi внешне всё было н
I нареч. внешне, по внешнему виду, с внешней стороны, с виду, по внешности, внешностью. Zahirən bu evlər yaraşıqlı görünür внешне эти дома выглядят пр
прил. 1. наружный, внешний. Zahiri gözəllik внешняя красота, zahiri görünüş внешний вид, zahiri oxşarlıq внешнее сходство, zahiri ələmətlərinə görə по
сущ. вид, наружность, внешность. Zahirliyi yoxdur kimin, nəyin не имеет вида, нет вида у кого, у чего